Ingezonden persbericht
Amnesty vraagt steun EU-ministers voor slachtoffers verkrachtingen in Congo
EMBARGO: 26 OKTOBER 2004, 09.30 GMT
AMNESTY INTERNATIONAL VRAAGT STEUN EU-MINISTERS VOOR SLACHTOFFERS VAN
MASSAVERKRACHTINGEN IN DE DEMOCRATISCHE REPUBLIEK CONGO
Met een nieuw rapport over de systematische verkrachtingen en martelingen
van vrouwen in de Democratische Republiek Congo (DRC) dringt Amnesty
International er bij de Europese ministers van Ontwikkelingssamenwerking op
aan dat zij EU-gelden voor de DRC gebruiken voor de hulp aan slachtoffers
van seksueel geweld. De Europese ministers vergaderen op 26 en 27 oktober
in Valkenburg.
Het rapport van Amnesty International, 'Democratic Republic of the Congo:
Mass Rape - Time for Remedies' doet verslag van uitzonderlijk wreed sexueel
geweld tegen vrouwen (en mannen) in de DRC en benadrukt dat er nauwelijks
adequate medische hulp beschikbaar is voor de slachtoffers. De Europese
Unie is de belangrijkste donor van de DRC en heeft daardoor een grote
invloed op de besteding van het geld. De EU-ministers bespreken vandaag
kwesties als gezondheid, seksuele rechten en HIV/AIDS. Dat biedt een kans
voor de tienduizenden vrouwen, meisjes en kinderen in de DRC, die
slachtoffer zijn geworden van één van de meest wijdverspreide en wrede
vormen van seksueel geweld uit de geschiedenis.
Uit het rapport van Amnesty International blijkt hoe vrouwen, meisjes,
kinderen en zelfs baby's, maar ook mannen systematisch werden verkracht en
gemarteld. Zij werden aangevallen in hun huizen, op het veld of tijdens hun
dagelijkse werkzaamheden. Velen zijn regelmatig verkracht door
verschillende partijen of werden het slachtoffer van groepsverkrachtingen,
vaak voor het oog van familieleden, hun kinderen en omstanders. Vrouwen en
meisjes werden ontvoerd door strijders en maanden- of jarenlang als
seksslaven gevangen gehouden. De verkrachtingen gingen vaak gepaard met
seksuele marteling, zoals het steken van bajonetten of andere scherpe
voorwerpen in de vagina, of met geweerschoten in het genitale gebied. Het
seksuele geweld vond straffeloos plaats en werd opzettelijk en strategisch
gebruikt om de bevolking te terroriseren, te vernederen en om de waarden
van de gemeenschap te ondermijnen. Het seksuele geweld leidt er vaak toe
dat vrouwen worden verstoten door hun man en de gemeenschap, waardoor ze
met hun kinderen tot een leven in armoede, angst en onzekerheid veroordeeld
zijn.
Talloze getraumatiseerde vrouwen en meisjes zijn nu wanhopig op zoek naar
medische behandeling van hun verwondingen of ziekten, maar de
gezondheidszorg is in grote delen van de DRC door het jarenlange conflict
volledig in elkaar gestort. Slachtoffers van seksueel geweld overlijden
nodeloos door het gebrek aan medische zorg. De nieuwe regering, die sinds
juli 2003 met internationale politieke en financiële steun aan de macht is,
heeft weinig gedaan om het lijden van de burgerbevolking te verlichten.
Amnesty International is bezorgd over de gebrekkige inzet van de DRC en de
internationale gemeenschap om de gezondheidszorg weer op peil te brengen en
daarmee te voldoen aan hun verplichting om het recht op gezondheid van de
slachtoffers te beschermen. Amnesty vraagt de DRC en de internationale
gemeenschap, waaronder de Europese Unie, een noodprogramma op te stellen om
de slachtoffers onmiddellijk medische hulp te bieden. In het rapport doet
Amnesty een reeks aanbevelingen aan de DRC en de internationale gemeenschap
om sekseel geweld te voorkomen, te berechten en uit te bannen.
Achtergrond
Meer dan twintig gewapende groeperingen hebben sinds augustus 1996
gevochten voor controle over het land en de natuurlijke hulpbronnen. Eind
2002 en begin 2003 zorgde een aantal vredesverdragen voor de terugtrekking
van Rwandese en Oegandese regeringstroepen uit de DRC. Sinds juli 2003 is
er een regering waarin de meeste rebellenlegers en politieke partijen
vertegenwoordigd zijn. Deze regering moet het land door een
overgangsperiode leiden naar een situatie van stabiliteit en nationale
eenheid, die zal uitmonden in nationale verkiezingen in 2005. Interne
verdeeldheid van de overgangsregering staat een verbetering van de situatie
in de DRC echter in de weg. Belangrijke hervormingen, die essentieel zijn
voor de toekomstige stabiliteit van het land, hebben niet of nauwelijks
plaatsgevonden. Bovendien is in het oosten van de DRC nog steeds sprake van
uitbraken van gewapend geweld, gevoed door een gestage aanvoer van kleine
wapens, in weerwil van het VN-wapenembargo.
noot aan de redactie
Voor meer informatie kunt u bellen met Amnesty International, Afdeling
Persvoorlichting, Nicole Sprokel, 020 7733677 of 6264436.
* Interviews zijn mogelijk met researchers in Londen en Kinshasa of met de
Nederlandse specialiste van de campagne 'Stop geweld tegen vrouwen', Ingrid
Vledder.
* Het rapport kunt u vinden op http://www.amnesty.nl of http://
www.amnesty.org.
* Radio- en een video-clip met interviews met onze researcher, slachotffers
and medisch personeel zijn te vinden op http://news.amnesty.org.
* Informatie over het thema 'geweld tegen vrouwen in conflicten' kunt u
vinden op: http://news.amnesty.org/pages/svaw_militarisation
* In de bijlage vindt u verhalen van slachtoffers van seksueel geweld in de
DRC: