Ingezonden persbericht


Amnesty vraagt steun EU-ministers voor slachtoffers verkrachtingen in Congo

EMBARGO: 26 OKTOBER 2004, 09.30 GMT

AMNESTY INTERNATIONAL VRAAGT STEUN EU-MINISTERS VOOR SLACHTOFFERS VAN

MASSAVERKRACHTINGEN IN DE DEMOCRATISCHE REPUBLIEK CONGO

Met een nieuw rapport over de systematische verkrachtingen en martelingen van vrouwen in de Democratische Republiek Congo (DRC) dringt Amnesty International er bij de Europese ministers van Ontwikkelingssamenwerking op aan dat zij EU-gelden voor de DRC gebruiken voor de hulp aan slachtoffers van seksueel geweld. De Europese ministers vergaderen op 26 en 27 oktober in Valkenburg.

Het rapport van Amnesty International, 'Democratic Republic of the Congo: Mass Rape - Time for Remedies' doet verslag van uitzonderlijk wreed sexueel geweld tegen vrouwen (en mannen) in de DRC en benadrukt dat er nauwelijks adequate medische hulp beschikbaar is voor de slachtoffers. De Europese Unie is de belangrijkste donor van de DRC en heeft daardoor een grote invloed op de besteding van het geld. De EU-ministers bespreken vandaag kwesties als gezondheid, seksuele rechten en HIV/AIDS. Dat biedt een kans voor de tienduizenden vrouwen, meisjes en kinderen in de DRC, die slachtoffer zijn geworden van één van de meest wijdverspreide en wrede vormen van seksueel geweld uit de geschiedenis.

Uit het rapport van Amnesty International blijkt hoe vrouwen, meisjes, kinderen en zelfs baby's, maar ook mannen systematisch werden verkracht en gemarteld. Zij werden aangevallen in hun huizen, op het veld of tijdens hun dagelijkse werkzaamheden. Velen zijn regelmatig verkracht door verschillende partijen of werden het slachtoffer van groepsverkrachtingen, vaak voor het oog van familieleden, hun kinderen en omstanders. Vrouwen en meisjes werden ontvoerd door strijders en maanden- of jarenlang als seksslaven gevangen gehouden. De verkrachtingen gingen vaak gepaard met seksuele marteling, zoals het steken van bajonetten of andere scherpe voorwerpen in de vagina, of met geweerschoten in het genitale gebied. Het seksuele geweld vond straffeloos plaats en werd opzettelijk en strategisch gebruikt om de bevolking te terroriseren, te vernederen en om de waarden van de gemeenschap te ondermijnen. Het seksuele geweld leidt er vaak toe dat vrouwen worden verstoten door hun man en de gemeenschap, waardoor ze met hun kinderen tot een leven in armoede, angst en onzekerheid veroordeeld zijn.

Talloze getraumatiseerde vrouwen en meisjes zijn nu wanhopig op zoek naar medische behandeling van hun verwondingen of ziekten, maar de gezondheidszorg is in grote delen van de DRC door het jarenlange conflict volledig in elkaar gestort. Slachtoffers van seksueel geweld overlijden nodeloos door het gebrek aan medische zorg. De nieuwe regering, die sinds juli 2003 met internationale politieke en financiële steun aan de macht is, heeft weinig gedaan om het lijden van de burgerbevolking te verlichten. Amnesty International is bezorgd over de gebrekkige inzet van de DRC en de internationale gemeenschap om de gezondheidszorg weer op peil te brengen en daarmee te voldoen aan hun verplichting om het recht op gezondheid van de slachtoffers te beschermen. Amnesty vraagt de DRC en de internationale gemeenschap, waaronder de Europese Unie, een noodprogramma op te stellen om de slachtoffers onmiddellijk medische hulp te bieden. In het rapport doet Amnesty een reeks aanbevelingen aan de DRC en de internationale gemeenschap om sekseel geweld te voorkomen, te berechten en uit te bannen.

Achtergrond
Meer dan twintig gewapende groeperingen hebben sinds augustus 1996 gevochten voor controle over het land en de natuurlijke hulpbronnen. Eind 2002 en begin 2003 zorgde een aantal vredesverdragen voor de terugtrekking van Rwandese en Oegandese regeringstroepen uit de DRC. Sinds juli 2003 is er een regering waarin de meeste rebellenlegers en politieke partijen vertegenwoordigd zijn. Deze regering moet het land door een overgangsperiode leiden naar een situatie van stabiliteit en nationale eenheid, die zal uitmonden in nationale verkiezingen in 2005. Interne verdeeldheid van de overgangsregering staat een verbetering van de situatie in de DRC echter in de weg. Belangrijke hervormingen, die essentieel zijn voor de toekomstige stabiliteit van het land, hebben niet of nauwelijks plaatsgevonden. Bovendien is in het oosten van de DRC nog steeds sprake van uitbraken van gewapend geweld, gevoed door een gestage aanvoer van kleine wapens, in weerwil van het VN-wapenembargo.

noot aan de redactie
Voor meer informatie kunt u bellen met Amnesty International, Afdeling Persvoorlichting, Nicole Sprokel, 020 7733677 of 6264436.
* Interviews zijn mogelijk met researchers in Londen en Kinshasa of met de Nederlandse specialiste van de campagne 'Stop geweld tegen vrouwen', Ingrid Vledder.

* Het rapport kunt u vinden op http://www.amnesty.nl of http:// www.amnesty.org.

* Radio- en een video-clip met interviews met onze researcher, slachotffers and medisch personeel zijn te vinden op http://news.amnesty.org.
* Informatie over het thema 'geweld tegen vrouwen in conflicten' kunt u vinden op: http://news.amnesty.org/pages/svaw_militarisation
* In de bijlage vindt u verhalen van slachtoffers van seksueel geweld in de DRC: