Vredessite 'de nieuwe oorlog'
Reactie 'Een Ander Joods Geluid' op overlijden Arafat
11 november 2004 - Een Ander Joods Geluid heeft met droefheid kennis
genomen van het overlijden van Yasser Arafat, een man die grote
verdiensten heeft gehad voor de pogingen om te komen tot een
oplossing van het Palestijns-Israelische conflict.
Arafat wijdde zijn leven aan de Palestijnse zaak en groeide uit
tot hét symbool bij uitstek van het streven naar erkenning van de
gerechtvaardigde Palestijnse eisen. Vanuit een hopeloos verloren
lijkende positie wist hij - samen met andere, inmiddels overleden,
historische leiders als Abu Jihad en Abu Iyad - de Palestijnse
zaak op de internationale agenda te plaatsen. Jarenlang was hij de
bindende kracht die groepen met uiteenlopende ideologieën bijeen
hield. Zijn misschien wel grootste verdienste was dat hij de
Palestijnse gemeenschap over een lange periode van jaren en met
vasthoudendheid heeft weten te overtuigen van de noodzaak van een
compromis met Israël. Dat streven werd in 1988 met succes bekroond
toen het Palestijnse parlement in ballingschap tijdens een
bijeenkomst in Algiers in overgrote meerderheid akkoord ging met
de twee-statenoplossing en de erkenning van Israël. Het was de
opmaat voor de Akkoorden van Oslo van 1993, die maakte dat de
voormalige 'terrorist' Arafat samen met Yitzhak Rabin en Shimon
Peres de Nobelprijs voor de Vrede ontving.
Na 1993 verbleekte Arafat´s ster. Binnen de Palestijnse
gemeenschap was er kritiek op de zwakke onderhandelingspositie
waarin hij zich met 'Oslo' had gemanoeuvreerd en discussie over
zijn gebrek aan democratisch gehalte en het corrupte beleid van de
Palestijnse Autoriteit. Ook het feit dat hij naliet krachtig
stelling te nemen toen de huidige 'Tweede intifada' kort na het
begin een gewel ddadigkarakterkreeg,ontmoettekritiek.Arafat
bleef desondanks - en in tegenstelling tot wat recente Israëlische
regeringen beweren - DE aangewezen Palestijnse leider met wie zij
in beginsel snel tot zaken had kunnen komen als zij het maar had
gewild en geprobeerd. Het is nog maar de vraag of een eventuele
opvolger eenzelfde status zal bereiken als Arafat had, zelfs nog
in zijn kapotgeschoten muqatta, waar de regering-Sharon hem de
laatste jaren gevangen hield.
EAJG vindt dat Arafats overlijden de Israëlische regering met de
volgende morele verplichtingen confronteert:
1. De regering-Sharon heeft Arafat als het belangrijkste obstakel
bestempeld bij het houden van onderhandelingen. Arafats overlijden
neemt dit vermeende obstakel weg. Van de regering-Sharon mag dan
ook worden verwacht dat zij nu op korte termijn de condities
schept voor het houden van eerlijke en vrije verkiezingen waarin
een opvolger van Arafat wordt gekozen met wie ze de
onderhandelingen hervat.
2. De regering-Sharon zou de 'derech eretz' (het morele fatsoen)
moeten opbrengen om Arafat in overeenstemming met zijn eigen
verzoek te laten begraven bij de Haram al-Sharif (Tempelberg) in
Jeruzalem. Een weigering op grond van 'veiligheidsredenen' is een
doorzichtige uitvlucht om Arafat ook na zijn dood nog het recht op
een band met Jeruzalem te ontzeggen.
Contactinformatie:
Maarten Jan Hijmans: 06 238 07 323
_____