Artsen zonder Grenzen


Artsen zonder Grenzen krijgt Koning Hoessein-prijs donderdag 11 november 2004

In de Jordaanse hoofdstad Amman nam Artsen zonder Grenzen vandaag de Koning Hoessein Prijs voor Humanitair Leiderschap in ontvangst. Die prijs wordt uitgereikt door de Koning Hoessein Stichting, één van de grootste humanitaire organisaties in het Midden Oosten. Aan de prijs is een geldbedrag van 50.000 dollar verbonden.

Namens AzG nam Rowan Gillies, internationaal voorzitter en arts, de prijs in ontvangst. Hij hield daarbij de volgende toespraak:

Majesteit koning Abdullah, majesteit koningin Raina, majesteit koningin Noor, Excellenties, dames en heren,

Met oprechte dankbaarheid neemt Artsen zonder Grenzen vandaag de Koning Hoessein Prijs voor Humanitair Leiderschap in ontvangst. Het is een grote eer voor onze organisatie, maar belangrijker nog, het is een enorme aanmoediging voor onze duizenden medewerkers van AzG, internationale vrijwilligers en medewerkers uit de landen zelf, overal ter wereld. In deze tijden van hernieuwde strijd in Ivoorkust, van de grote noden in Darfur en in veel minder bekende regios als noordelijk Uganda of Tsjetsjenië laat deze erkenning zien dat ons werk gesteund wordt en niet vergeten is.

Toch maak ik me zorgen:
Op dit moment is er een massale militaire operatie gaande in Fallujah (Irak, red.). Als medische humanitaire organisatie zijn we diep bezorgd over het lot van de gewone mensen daar. Als arts ben ik zeer verontrust door de berichten over de bezetting van ziekenhuizen en de verwoesting van medische voorzieningen. Ziekenhuizen moeten neutrale en veilige toevluchtsoorden zijn voor burgers. Ze moeten er de oorlog kunnen ontvluchten en er medische zorg kunnen krijgen. Er bestaat geen twijfel over dat de burgers van Fallujah op dit moment lijden onder de situatie. Ik roep alle strijdende partijen op al het mogelijke te doen om de dood van burgers te voorkomen, het mogelijk te maken dat ze geholpen worden, en de veilige doortocht van medische staf en voorraden te garanderen.

Het is helaas niet voor het eerst dat burgers verstrikt raken in een conflict en regelrecht worden aangevallen. Een nieuwe en gevaarlijke trend is dat ook degenen die hulp willen bieden een doelwit worden. De moord op vijf van onze collegas in Afghanistan was een shockerende bevestiging van deze ontwikkeling. Vanwege deze gruwelijke en zinloze aanval en vanwege de voortdurende bedreigingen, hebben we onze teams na 24 jaar moeten terugtrekken uit Afghanistan. Nog recenter waren we helaas gedwongen ons terug te trekken uit Irak, vanwege de extreme risicos die buitenlandse en Iraakse hulpverleners daar lopen.

Deze aanvallen op humanitaire organisaties staan niet op zichzelf. Ze moeten worden gezien in het kader van de pogingen van Westerse regeringen om militaire en politieke strategieën als humanitair te presenteren.

Je bent voor of tegen ons, wordt er tegen ons gezegd. We worden gewaarschuwd voor een botsing van culturen. Daarbij wordt ontkend dat zowel humanitaire hulp als de medische ethiek universeel zijn.

Natuurlijk zijn we niet blind voor de omstandigheden waarin we werken. Maar, humanitair zijn is niet hetzelfde als:

-de harten en hoofden van de mensen winnen

-een politiek of cultureel systeem opleggen, hoe slecht of goed ook
-oorlogen winnen, of, zelfs, vrede opbouwen Humanitaire hulp is WEL een diepgeworteld en praktisch antwoord van de ene mens op het lijden van de ander.
Het is een a-politieke daad en per definitie een daad van gewone burgers.

De bedreigingen voor dit ideaal stellen ons voor een grimmige keuze. Als we deze manipulatie en deze aanvallen niet krachtig afwijzen, hebben we geen andere keuze dan de ene of de andere zijde te kiezen. Dan moeten we accepteren dat we zowel gebruikt zullen worden als behandeld zullen worden als een vijand.

Het is Artsen zonder Grenzen duidelijk dat we deze bedreigingen voor onze onafhankelijkheid niet moeten accepteren. Het is onze onafhankelijkheid die ons in staat stelt onafhankelijk hulp te bieden in plekken zoals Sudan en Ivoorkust, en op alle andere plekken die de krantenkoppen niet halen.

Tot slot wil ik graag de Koning Hoessein Stichting danken voor haar steun en erkenning voor ons werk. Nogmaals: dank u.
---