Uitgesproken door burgemeester Opstelten op maandag 3 januari 2005.
Het koren staat hoog, het is tijd voor de oogst. Zo begon burgemeester
Opstelten zijn jaarlijkse nieuwjaarstoespraak.
We hebben als college de afgelopen jaren een stevige basis gelegd. We
durfden prioriteiten te stellen en onorthodoxe maatregelen te nemen.
Komend jaar zullen de resultaten zichtbaar worden.
De burgemeester riep ook op tot eenheid. Rotterdam moet een stad zijn
waar alle groepen zich thuis voelen. De binding met de stad is
essentieel. Rotterdammers moeten niet langs elkaar heen leven, maar
elkaar recht in de ogen kijken. Daarom zijn de debatten over islam en
integratie zo belangrijk. De burgemeester riep alle Rotterdammers op
hun stem te laten horen, ongeacht herkomst of religie. Wat je gelooft
is persoonlijk, wat ons bindt is het geloof in de stad.
Dames en heren,
Allereerst gaan onze gedachten uit naar de vele slachtoffers van de
vreselijke natuurramp die zich in Azië heeft voltrokken. De
indringende beelden en de hartverscheurende verhalen laten ons niet
los. Wij denken aan al diegenen die van het ene op het andere moment
alles zijn kwijtgeraakt. Alles wat hen dierbaar was, bovenal hun
familie en hun naasten. Ook vele toeristen, onder wie Nederlanders,
zijn door het geweld van de tsunami om het leven gekomen. Wij denken
aan hen en aan hun nabestaanden.
Het Rotterdamse college heeft samen met de colleges van de andere
G4-steden één euro per inwoner gedoneerd. Om zo een weliswaar
bescheiden bijdrage te leveren aan hulp en wederopbouw van het
getroffen gebied.
Dames en heren,
Het is mij een groot genoegen om u aan het begin van dit nieuwe jaar
welkom te heten en u een heel gelukkig en gezond 2005 toe te wensen.
Een nieuw jaar ligt voor ons en ik zeg u dit: het koren staat hoog,
het wordt tijd voor de oogst!
Er is de afgelopen jaren een stevige basis gelegd voor het behalen van
de resultaatsverplichtingen van ons college. We hebben nog ruim een
jaar en ik weet zeker dat dat gaat lukken. Trouwens, we zijn al een
flink eind op weg.
Op weg naar de stad die we willen zijn.
Een stad waar bewoners en bezoekers zich veilig voelen.
Een schone en leefbare stad.
Een stad die zich economisch sterk ontwikkelt en waar je goed kunt
wonen, werken, studeren en recreëren.
Een stad waar iedereen meedoet: inburgering, betrokkenheid en
verantwoordelijkheid. Dát zijn de sleutelwoorden!
Kortom, een stad als bindend element, waar alle Rotterdammers zich
thuis voelen!
Dames en heren,
Die binding met de stad is essentieel, zeker met de moord op Theo van
Gogh nog vers in ons geheugen. Op die bewuste dinsdagochtend in
november werd duidelijk dat het wereldwijde conflict rond de politieke
islam ook in de straten van onze steden is neergedaald. Dat gaf een
schok in onze samenleving.
En het heeft ons doordrongen van het belang om gezamenlijk stelling te
nemen tegen diegenen die het op onze democratische rechtsstaat hebben
gemunt. Zulke groepen pakken we hard aan. Dat is een zaak van overheid
en politie, maar zeker ook van burgers. Het is een gezamenlijke
verantwoordelijkheid om scherp en alert te zijn in het voorkomen van
terrorisme.
De stad die we willen zijn, daar wonen Rotterdammers die niet langs
elkaar heen leven, maar elkaar recht in de ogen kijken en niet
generaliseren. Want voor één waanzinnige daad is niet een hele
bevolkingsgroep verantwoordelijk.
Juist daarom is het Rotterdamse debat Islam en Integratie van groot
belang. Om met elkaar de dialoog aan te gaan. Want we zijn wél die
stad met 168 verschillende nationaliteiten, met evenzovele culturen en
opvattingen. Daarom roep ik alle Rotterdammers op om in die debatten
hun stem te laten horen. Ongeacht herkomst en ongeacht religie. Want
wat je gelooft, dat is een zaak voor ieder persoonlijk. Maar wat we
met elkaar delen, is het geloof in onze stad. Wij zijn allemaal
Rotterdammers.
Dames en heren,
Aan het begin van onze collegeperiode hebben we heel duidelijk gekozen
voor een aantal prioriteiten: veiligheid, huisvesting, onderwijs en
jeugd, economische ontwikkeling en inburgering. Scherpe keuzes, geheel
volgens onze Rotterdamse Aanpak. Ons doel: Rotterdam veiliger maken en
de sociale verbondenheid in de stad versterken. De resultaten zijn al
zichtbaar. En dit jaar pakken we door. Want 2005 is het jaar van de
oogst!
Dat neemt niet weg dat zeker buiten Rotterdam nogal eens achterhaalde
ideeën bestaan over onze stad. Helemaal vreemd is dat niet: een imago
is vaak hardnekkig en zeker een negatief imago. Maar de kloof tussen
dat imago en onze identiteit of laat ik zeggen: de Rotterdamse
realiteit is nog te groot. Dat gat willen we dichten.
Daarom zijn we de campagne Rotterdam Durft gestart. Een campagne
waarmee we willen laten zien dat Rotterdam een fantastische stad is.
Een stad om te wonen. We willen een meer pluriform samengestelde
bevolking, en daarom bouwen we ieder jaar 3000 woningen voor de
midden- en hogere inkomens. Een stad om te werken: niet alleen in de
haven, maar ook in de ICT, de kennisindustrie, de creatieve industrie,
de dienstverlening, het bedrijfsleven. Kortom, niet alleen een stad
van doen, maar steeds meer ook een stad van denken. Een stad om te
recreëren en uit te gaan: de talloze festivals en de vele
horecagelegenheden, kunst, cultuur en architectuur. En een stad om te
studeren.
Die stad willen we zijn. Die stad zijn we ook. Maar nog niet iedereen
weet dat. Vandaar onze campagne. Want Rotterdam Durft! Rotterdammers
durven! Ze durven te zeggen wat ze ervan vinden. Van de gang van zaken
in hun stad. Rotterdammers hebben een talent voor mopperen, maar
tegelijkertijd die enorme trots om Rotterdammer te zijn. Betrokkenheid
bij de stad. Evenals ambitie: daadkracht, durf en doen. Het aloude
handen uit de mouwen. Ook in 2005. Uitvoeren, daar gaat het om.
Dames en heren,
Dat geldt ook zeker voor het college: werk in uitvoering! Want we zijn
ook de stad van Bestuurlijke Durf. Het durven stellen van
prioriteiten, het durven aangaan van resultaatsverplichtingen. Het
durven benoemen van problemen. En het durven nemen van onorthodoxe
maatregelen.
Het collegeprogramma is in uitvoering. We liggen op schema. En ik zei
het al: het is tijd om te oogsten.
Op het gebied van veiligheid. We gaan door met ons zichtbare optreden
op straat, met een repressieve aanpak, met het sluiten van
overlastgevende panden en met ons beleid van zero-tolerance. Maar ook
preventie: het gaat om een integraal veiligheidsbeleid. En we zien dat
het werkt. Kijk naar onze jaarlijkse Veiligheidsindex; kijk naar de
jaarcijfers van ons politiekorps. Rotterdam wordt veiliger!
Onze tweede prioriteit: Huisvesting. We gaan door met bouwen. Ik zei
het al: 3000 woningen per jaar voor de midden- en hogere inkomens, met
als doel het behouden en aantrekken van talent en economisch kapitaal
en het bevorderen van een meer evenwichtig samengestelde bevolking.
Dat geldt ook voor onze acties op het gebied van Onderwijs en Jeugd.
Bijvoorbeeld onze plannen voor dubbele wachtlijsten op scholen. Ook
daarvan zeggen we: het is onorthodox, maar we doen het. Waarom? Om de
kwaliteit van het onderwijs te verhogen en segregatie in het onderwijs
tegen te gaan.
Inburgering, ook essentieel! Want waarom ben je in Rotterdam komen
wonen? Wat verwacht je van deze stad? En wat is jouw bijdrage? We
willen niet langs elkaar leven, maar mét elkaar.
En tot slot onze inzet op het gebied van economische ontwikkeling.
Nieuwe bedrijventerreinen, de aanleg van de Tweede Maasvlakte, de
bereikbaarheid van de stad, veilig ondernemen. Cruciaal voor een
economisch sterk Rotterdam. Wat dat betreft zijn de resultaten in de
haven veelzeggend. Opnieuw recordcijfers en een ongekende groei.
Havencijfers om trots op te zijn!
Dames en heren,
2005 ligt vóór ons. Dit jaar gaat het meer dan ooit om de
zichtbaarheid van de resultaten van al onze actieprogrammas, van onze
maatregelen en instrumenten. Zichtbaar én merkbaar voor de bewoners
van Rotterdam. Want uiteindelijk gaat het om die betrouwbare overheid
die we willen zijn. Gewoon doen wat we hebben afgesproken!
We zijn er nog niet, maar we zijn wél goed op weg. Op weg naar een
stad met binding. Daarbij doe ik ook een beroep op u! Velen van u
zetten zich in voor onze stad. Velen van u zijn actief in
verenigingen, organiseren activiteiten voor jongeren en ouderen,
spreken de gemeente aan, komen met suggesties voor een veiliger wijk.
Ik bedoel dus u, de actieve bewoners, die hart hebben voor de stad. Ik
roep u op daar mee door te gaan. Wees kritisch op wat er gebeurt in uw
buurt. En blijf u inzetten voor de stad!
Die inzet is nodig. Van élke Rotterdammer. Samen gaan we dit oogstjaar
in. Vol optimisme en vol energie. Wetend dat we de oogst moeten
binnenhalen. Het jaar 2005 ligt vóór ons. Laten we er wat moois van
maken. Zodat we aan het eind kunnen zeggen: híer hebben we het voor
gedaan. Voor deze stad. Voor Rotterdam en voor alle Rotterdammers!
Bron: Concerncommunicatie Bestuursdienst, 04-01-2005
Gemeente Rotterdam