Ingezonden persbericht

Camera ploegen in de rij

Phuket eerst de kolkende Tsunami toen het beuken van de Pers

PATONG, PHUKET THAILAND, 20050106 -- Hier een ooggetuige verslag van een inwoner van Patong. Door de nieuwsberichten rondom de Tsunami is Patong op de wereldkaart geplaatst. Maar volgens die zelfde nieuwsberichten lijkt Patong, of eigenlijk heel Phuket, zo'n beetje weggevaagd door de vloedgolf. Nou dat is dus absoluut niet waar hoor. Het menselijk leed was ook hier groot, maar de materieele schade hier is maar gering. Maar wie wil er nu nog komen kijken. Of nog belangrijker wie wil er nu na al die negatieve berichten nog naar Phuket of Patong toe om vakantie te vieren?


Nou het is waar 26 december 2004, zal ons nog lang heugen. Het is ook waar dat hier veel, dodelijke, slachtoffers zijn gevalllen. Maar wat zeker ook waar was, maar waar weinig camera-oog voor was dat we daarom wel degelijk getreurd hebben en ook nog lang zullen treuren.

In feite is Phuket, materieel gezien, slechts licht geschampt. Neen ook wij hebben ons niet kunnen verweren tegen de plotseling oprukkende zee. Maar wel hebben wij ons sneller kunnen herstellen dan op de meeste plaatsen. Onze infrastructuur, de wegen, de rioleringen, de waterleidingen hebben- en het elektriciteitsnet heeft niets of slechts minimaal geleden. De Thai hebben zich waar nodig met een enorme inzet, wilskracht en inspanning gestort op het puinruimen en de schoonmaak die daarop moest volgen. Ongelofelijk hoe kranig men zich hier heeft opgesteld. Nu beginnen we hier alweer in de herstel fase. Alhoewel slechts 10 % van onze kamers hier op Phuket tijdelijk buiten gebruik zijn gesteld willen we die ook snel weer open hebben. Niet dat we die nu al direct nodig hebben hoor want, der is bijna niemand meer hier, Ja behalve die persmensen dan he, want die hebben het hier wel naar der zin!

Wij zijn flink gemangeld. Niet alleen zijn wij getroffen door de zee, maar ook en misschien wel vooral door de wereldpers! Die hebben Phuket afgebeeld als een ondergelopen eiland en die pers geselt ons daarmee harder dan de Tsunami gedaan heeft. De schade die de pers daarmee hier teweeg gebracht hebben is vele malen groter dan die van het kolkende water.

Wij zijn kapot geschreven en gefilmd door gemakzuchtige journalisten. Van het type persmuskiet. Het vliegveld van Phuket is na de Tsunami slechts een paar uur afgesloten geweest voor het vliegverkeer. En dat lijkt gunstig maar dat zal uiteindelijk juist enorm het nadeel van de bevolking hier werken. Hele volkstammen met journalisten en cameraploegen zijn op dit eiland neergestreken, want ja de verbindingen naar Phuket zijn, vooral in het hoogseizoen goed te noemen. En dankzij snelle annuleringen was er voor iedere, verslaggever, cameraman en geluidsman al snel een plekje gevonden. Eenmaal hier aangekomen hebben ze zich staan verdringen om ellendige beelden en zielige taferelen vast te leggen. En dat is ze goed gelukt. Het kostte ze wat moeite maar het is ze gelukt.

Ja moeite, want ik heb hier cameraploegen op elkaar zien staan wachten om het juiste plaatje te schieten en uit te zenden. Ja ze stonden soms op hun beurt te wachten om maar datzelfde originele shot te kunnen schieten. Man die persmensen hier lijken wel niet weg te branden. Maar ja ze hebben hier dan ook een makkie want hier hebben we nog alle comfort en luxe. Overdag 'hard' werken en wat zweten, maar 's avonds lekker comfortabel douchen en dan lekker 'n barretje doen en dat alles op kosten van de 'baas'. Ja die persmensen hier zijn echt hardnekkig hoor want ook nu er nog amper puinhopen te vinden zijn in Phuket gebruiken ze toch bijvoorkeur zo'n schaarse hoop als decor. Ja het zijn echte Die Hards hoor die persjongens hier.

Al die negatieve beelden en geluiden zullen voor maanden of jaren de toeristen weerhouden om nog naar Thailand of Phuket af te reizen. Dat geschetste beeld is rampzalig voor THAILAND en het toerisme. Zonder toerisme geen inkomen is eten en onderdak voor de doorsnee Thai.

Maar ja daar heeft de pers maling aan, die vinden wel weer wat NIEUWS!

Met lichte walging,


Edwin van de Mosselaar




Ingezonden persbericht