Federatie van Ouderverenigingen

Ouderschap van mensen met een verstandelijke handicap

12 januari 2005

Geen algemeen beleid rond ouderschap van mensen met een verstandelijke handicap

De rechtbank in Arnhem heeft 11 januari twee jonge verstandelijk gehandicapte ouders vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs van de dood op hun tien dagen oude baby. Het kind overleed half juni aan een hersenbloeding veroorzaakt door het shaken baby syndroom. De ouders, die kapot zijn van verdriet, hebben steeds ontkend dat zij hun dochtertje hebben geschud of geslagen. Ze zaten in een hulpverleningstraject en woonden op een zorgboerderij.

Staatssecretaris Ross propageert een structureel ontmoedigingsbeleid aan rond ouderschap voor mensen met een verstandelijke handicap. Zij geeft aan pas een beslissing te nemen over meer hulp aan verstandelijk gehandicapte ouders als ze meer informatie heeft. Daartoe laat ze een onderzoek uitvoeren. Dit onderzoek dient inzicht te bieden in hoe groot de problemen rond ouderschap nu eigenlijk zijn en wat de succes- en de faalfactoren zijn. Het is thans nog niet bekend hoeveel mensen met een verstandelijke handicap ook daadwerkelijk een kinderwens hebben en hoeveel mensen met een verstandelijke handicap zelf ouder zijn.

Wim van Minnen, directeur FvO, geeft aan dat de groep mensen met een verstandelijke handicap zeer divers is en dat maar bij een zeer klein deel een kinderwens aanwezig is. Een algemeen beleid gericht op alle mensen met een verstandelijke handicap doet onrecht aan verschillen tussen mensen.
Het is belangrijk dat we kijken naar de individuele situatie van mensen, naar de mogelijkheden van het paar en naar de mogelijkheden van de omgeving. Hierbij is tijdige voorlichting, informatie geven én het bespreekbaar maken van seksualiteit en mogelijk ouderschap van groot belang. Mensen met een verstandelijke handicap, die een kinderwens hebben, moeten ondersteund worden opdat zij een afgewogen keuze kunnen maken en de gevolgen van een dergelijke keuze kunnen overzien.
De situatie van deze rechtszaak is zeer triest, maar beleid mag niet gebaseerd worden op incidenten. Daarom is onderzoek belangrijk. Onderzoek waardoor inzichtelijk wordt om hoeveel mensen het eigenlijk gaat en wat in gezinnen met verstandelijk gehandicapte ouders succes- en faalfactoren zijn. Pas dan kunnen we beter inspelen op wat nodig is.