Ingezonden persbericht
PERSBERICHT
Embargo tot maandag 7 maart, 11.00 (NL tijd)
Miljardenhandel in wapens plaatst vrouwen in de vuurlinie
Nieuw rapport van de Campagne 'Stop tegen Geweld tegen Vrouwen' en de
Control Arms campagne: Amnesty International, Novib en Pax Cristi.
'Hij was heel boos en pakte zijn Kalashnikov. De buren zeiden: laat haar
met rust. Maar hij stopte niet. Hij schoot me in mijn benen. Ik voelde
ze niet meer, De zon ging onder. Ik keek naar de hemel en zei tegen de
mannen: 'Ik wil niet doodgaan' Ze brachten me naar het ziekenhuis'.
De man van de negentienjarige Fatima schoot haar op 21 mei 2003 in de
benen in het bijzin van zijn familie en hun buren in Irak.
Vrouwen betalen een steeds hogere prijs voor de gevaarlijk ongereguleerde
miljardenhandel in lichte wapens, volgens een nieuw rapport dat vandaag aan
de vooravond van de Internationale Vrouwendag wordt uitgegeven.
Vertegenwoordigers van de Control Arms en Stop Violence against Women
campagnes presenteren de belangrijkste bevindingen van hun rapport op een
persconferentie in Johannesburg.
Er zijn naar schatting bijna 650 miljoen lichte wapens in omloop over de
hele wereld, meestal in handen van mannen, en bijna 60 procent daarvan in
handen van particulieren. Vrouwen en meisjes lijden direct en indirect
onder het gewapende geweld:
Een aanval met een pistool loopt 12 keer vaker uit op een dodelijk
slachtoffer dan een aanval met welk ander wapen dan ook.
In Zuid-Afrika wordt elke 18 uur een vrouw doodgeschoten door haar
huidige of vroegere partner.
In de VS verhoogt een pistool thuis het risico met 41% dat iemand in het
gezin wordt vermoord, maar voor vrouwen is het risico 272% hoger.
In Frankrijk en Zuid-Afrika wordt één op de drie vrouwen die door hun
echtgenoten zijn gedood, neergeschoten; in de VS loopt dit op tot twee
op de drie.
Moord in de familie is een categorie waarin veel meer vrouwen dan mannen
het slachtoffer zijn en waarbij partners of mannelijke familieleden de
meest waarschijnlijke daders zijn.
'Vrouwen lopen vooral risico bij bepaalde misdaden vanwege hun sekse --
misdaden als huiselijk geweld en verkrachting. Gezien het feit dat vrouwen
zelden lichte wapens kopen, bezitten of gebruiken, lijden zij
disproportioneel onder het gewapende geweld. Er wordt vaak beweerd dat
wapens nodig zijn om vrouwen en hun gezinnen te beschermen, maar de
werkelijkheid is precies het tegenovergestelde. Vrouwen willen dat wapens
uit hun leven verdwijnen', zegt Denise Searle. Directeur Communicaties en
Campagnes van Amnesty International.
Het rapport Impact of Guns on Women's Lives vertelt over de omstandigheden
thuis, in de gemeenschap en tijdens en na conflicten, waarin vrouwen de
meeste risico's lopen op gewapend geweld. Het rapport bestudeert ook een
breed scala aan wapenbeheersingsmaatregelen die landen over de hele wereld
hebben aangenomen, meestal als reactie op campagnes tegen wapens die
vrouwen voeren.
'Van de ene op de andere dag gingen mijn dromen in rook op. En dat
alles door het onverantwoordelijke gedrag van zogenaamde beschaafde
mannen die zich alleen dapper voelen met een wapen in hun hand'. Camila
Magalhàes Lima, Brazil
Tussen 1995, toen Canada wetgeving over wapens aanscherpte, en 2003
daalde het aantal moorden op vrouwen met lichte wapens met 40%.
In 1996, vijf jaar nadat Australië de wetgeving op wapens herzag, was
het aantal moorden van vrouwen met lichte wapens met de helft gedaald.
Brazilië heeft onlangs het wapenbezit voor mensen jonger dan 25 jaar
verboden, omdat vooral jonge mannen en jongens de meeste gewapende
misdaden begaan.
'Verkrachtingen zijn een oorlogswapen geworden. Voor vrouwen en meisjes is
het de realiteit dat zij thuis, in de velden, en op school eruit gehaald
worden vanwege hun sekse. Zonder de actieve betrokkenheid van vrouwen in
welk vredes- of wederopbouwproces dan ook, kan er geen veiligheid zijn,
geen rechtvaardigheid en geen vrede', zegt Anna MacDonals, Directeur
Campagnes en Communicatie van Oxfam Groot-Brittannië.
Zich baserende op een aantal voorbeelden van modelsituaties doet het
rapport een aantal aanbevelingen, waaronder:
Verplichte nationale wapenvergunningen voor iedereen die een wapen wil
bezitten, volgens de meest strikte criteria, die een ieder met een
geschiedenis van geweld in de familie uitsluiten.
Een verbod op geweld tegen vrouwen in de nationale wetgeving, waarbij
het geweld als een misdaad bij wet wordt vastgelegd en volledig
geïmplementeerd wordt, en effectieve straffen voor daders en
schadeloosstelling voor slachtoffers.
Specifieke training van wetsdienaren om ervoor te zorgen dat zij de
mensenrechten van vrouwen respecteren en berecht worden als zij dat niet
doen.
Gelijke deelname van vrouwen aan alle vredesprocessen, alsmede in
demobilisatie-, reïntegratie- en ontwapeningsprogramma's, die zorgen
voor een effectieve inzameling en vernietiging van overtollige en
illegale wapens.
Het opstellen van een Wapenhandelsverdrag dat wapenexporten verbiedt
naar degenen die ze mogelijkerwijs gebruiken voor geweld tegen vrouwen
en voor andere mensenrechtenschendingen.
Een verbod voor particulieren op het bezit van militaire aanvalswapens,
behalve onder de meest uitzonderlijke omstandigheden in overeenstemming
met respect voor mensenrechten.
'Er is een duidelijke noodzaak om duurzame bestaansvormen te ontwikkelen
die niet uitgaan van een cultuur van geweld. Dit houdt in dat er
alternatieve rolmodellen moeten komen, waarin mannelijkheid niet gelijk
staat met gewapend geweld en vrouwelijkheid niet met passiviteit', zeft
Judy Bassingthwaite, Directeur van Wapenvrij Zuid-Afrika, uit naam van het
Internationale Actienetwerk over Lichte Wapens.
noot aan de redactie -