Ingezonden persbericht

Burgerbelangen in verzet tegen vrijspraak meineed verdachte agenten

BREDA, 20050324 -- De Aktiegroep Burgerbelangen te Breda heeft met verbazing kennis genomen dat de rechtbank Almelo, twee Haaksbergese agenten -die blijkens een aantal onderzoeken van de Rijksrecherche zich schuldig hebben gemaakt aan meineed- heeft vrijgesproken.


Ook de kritieken in de regionale media liegen er ook niet om. Het is haar inmiddels ook bekend, dat de directeur van de Rijksrecherche, Dick Pijl, ook rechtstreeks aan hoofdofficier Hendriks van het Arrondissementsparket Almelo, zijn ongenoegen kenbaar gemaakt.

Het voorafgaande was voor de Aktiegroep Burgerbelangen dan ook aanleiding zich ter zake tot het Openbaar Ministerie van Almelo te wenden, met een klemmend verzoek hoger beroep aan te tekenen.

Ter extra onderbouwing van haar verzoek, vraagt zij indringende aandacht voor het volgende:

Het artikel ' De grote vier van Nederland ', waarin de drie hoogste hoofdcommissarissen van de gemeentepolitie- en inspecteur-generaal, W.F.J.F. Frackers van de Nederlandse Rijkspolitie zich uiterst bezorgd uitlieten over de corruptie in de Nederlandse gelederen. (Elseviers Magazine 25 februari 1989)

Een citaat uit het Algemeen Politieblad (nr. 13) dd. 23 juni 1980, dat notabene wordt uitgegeven door de ministeries van Binnenlandse Zaken- en Justitie:

" Spraken niet de hoogste politiechefs in het weekblad Elsevier Magazine van 25 februari 1989 hun verontrusting uit over de corruptie bij de Nederlandse politie, in relatie tot de georganiseerde criminaliteit? Jawel, maar het bleef veelal bij woorden. Steeds opnieuw wordt geruststellend aangegeven dat het in Nederland niet zo erg is.... " (Einde citaat)

Het toenmalige CDA-Tweede Kamerlid, het huidige CDA-gemeenteraadslid van Rotterdam zei voor de microfoon:

" Bij het zoeken naar kandidaten voor topfuncties bij de Nederlandse politie worden de selectiecriteria niet altijd gehandhaafd: ' Het kan gebeuren dat mensen worden aangenomen die corrupt zijn... ' “

In dezelfde radio-uitzending uitte het toenmalige PvdA- Kamerlid, het huidige Eerste Kamerlid, Van Stoffelen, veel fellere kritiek:

" Ik vind het verbeteren van de selectiecriteria alleen niet voldoende, want dat is een pleister op een grote wonde... " (KRO-Echo radio 11 oktober 1988)

Heeft de corruptie bij de politie dan zo'n omvang aangenomen, dat ze alleen nog met speciale middelen kan worden bestreden? Deze gedachte dringt zich op bij het lezen van een artikel in het Algemeen Politieblad, waarin de plv. directeur van de Nederlandse Politie Academie, dr. P. van Reenen, ervoor pleit corruptie bij de politiemannen niet te straffen, maar... met een alternatief middel te lijf te gaan. Van Reenen wil de politiefunctionaris, die een corrupte relatie heeft, de kans geven zijn foute relatie op te biechten bij een interne werkgroep van vertrouwenlieden. Met hen wordt de zaak uitgepraat en de relatie met criminele vriendjes verbroken. In de werkgroep worden daarna de nieuwe gedragsregels afgesproken voor een verder ' schoon functioneren... ', en als de politieman niet opnieuw in corrupt gedrag vervalt, is daarmee de kous af! Dr. P. van Reenen (al enige jaren directeur van de Politie Academie) gaat in zijn verhaal bewust niet in op de omvang van de corruptie bij de politie, maar de argumentatie, waarmee hij zijn pleidooi voor het aanpakken van het kwaad onderbouwt, suggereert, dat als hij insider niet gerust is....! (Het Parool 25 oktober 1982 - misdaadverslaggever, Bert Bommel)

In een rapport, dat destijds (nov '90) door het ministerie van Justitie werd uitgegeven, staat vermeld, dat de Nederlandse politie op het platte land grote moeilijkheden ondervindt bij het handhaven van de milieuwetten. Volgens het rapport werd de politie door ambtelijk onvermogen - bestuurlijke willekeur- en persoonlijke belangen van bestuurders (ook burgemeesters- en wethouders) ernstig gehinderd bij het uitvoeren van haar taak. Er zouden gevallen van omkoping plaatsvinden om agenten van hun werk af te houden - sommige agenten zouden bang zijn voor de gevolgen van streng optreden! In een geval zelfs zag de politie van overleg met de burgemeester af. Omdat deze - als boerin - het mestprobleem niet wilde aanpakken. (Einde citaten)

De uitlating van de toenmalige officier van Justitie in het Arrondissementsparket van Maastricht (Elseviers Magazine 1 november 1986): ' Corrupte ambtenaren: een kankergezwel ' heeft hij duur moeten bekopen. Namelijk, vrij kort daarna werd hij door zijn superieuren overgeplaatst naar het Arrondissementsparket van Roermond.

Voorts vraag ik Uw gewaardeerde aandacht voor de drie boeken over corruptie in de Nederlandse overheid en politiek:

Het boek ' De maffia in Amsterdam ' (ISBN 90 295 3120 7) van misdaadverslaggever van Het Parool, Bart Middelburg. Enige citaten van de omslag:

" ..... Pas begin jaren zeventig slaagde de Costra Nostra er buiten de VS een markt te veroveren, waar de autoriteiten nu eens geen probleem opleverden en waar zelfs het ministerie van Justitie braaf de omerta -de gezworen zwijgplicht van de maffia- in acht neemt. Sindsdien heeft de maffia miljoenen dollars in de illegale gokwereld gepompt, die nagenoeg ongestoord weer uit kunnen halen. De Nederlandse autoriteiten werkten bovendien niet alleen tegen, maar zelfs actief mee: een aantal prominenten op de loonlijst van het ministerie van Justitie maakten jarenlang deel uit van het web van dekmantels dat rond het Amsterdam-Connection werd gesponnen. " (Einde citaten)

Het boek: ' In en uit de doofpot ' (ISBN 90 293 9782 9 - '82) van de toenmalige gepensioneerd wetenschappelijk hoofdambtenaar bij de Academische Raad, (inmiddels overleden), dr. H. Bouman - het vervolg-boek van ' Ambtelijke willekeur en corruptie in Nederland ' (ISBN 90 293 9656 3 - '78):

De 500 bladzijden van de boeken van dr. H. Bouman geven een treurig beeld van het wanbeheer in ons staatsapparaat. Deze auteur geeft in 55 punten middelen aan om wanbeheer- en corruptie te bestrijden.

Voor zover mij bekend, is hij destijds de eerste auteur die zijn tweede (vervolg-) boek begint met een bespreking van de kritieken op zijn eerste boek. Daarin komen de reacties van de politieke partijen, alsook het stilzwijgen van onze volksvertegenwoordiging, aan de orde. In dit verband verwijs ik naar blz. 36/37 in het boek: ' In en uit de doofpot. '

Een afschrift van dit mailbericht heeft zij tevens gezonden aan resp. de ministers van Justitie, mr. P.J. Donner- en BZK, J. Remkes, directeur van de Rijksrecherche, Dick Pijl en de voorzitters van de Vaste Commissie voor Justitie/BZK , het CDA-Tweede Kamerlid, mw. M. de Pater-Van der Meer, en het PvdA-Tweede Kamerlid, mw. S.A.E. Noorman-Den Uyl.




Ingezonden persbericht