Protestantse Kerk in Nederland


Reactie Protestantse Kerk op het overlijden van paus Johannes Paulus II

(2-4-2005)
De Protestantse Kerk in Nederland heeft aan de bisschoppenconferentie van de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland haar medeleven betoond bij het overlijden van paus Johannes Paulus II. In zijn leven, maar ook op zijn lange weg naar het levenseinde, heeft hij getoond een volgeling van Jezus Christus te willen zijn.

Johannes Paulus II zal herinnerd worden als een belangrijke paus uit de geschiedenis van de Rooms-Katholieke Kerk. Zijn sterke persoonlijkheid, zijn vaste overtuigingen en visie, maar ook zijn communicatieve vaardigheden, hebben daar in belangrijke mate aan bijgedragen, aldus scriba dr. B. Plaisier in een reactie namens de Protestantse Kerk in Nederland op het overlijden van de paus. Tot op hoge leeftijd heeft hij velen in de Rooms-Katholieke Kerk, maar ook daarbuiten, geïnspireerd door zijn geestkracht en geloof. Hij werd daarmee de verpersoonlijking van de missionaire en diaconale roeping van de kerk.

Volgens Plaisier is het onbetwistbaar dat Johannes Paulus II een beslissende bijdrage heeft geleverd aan de Wende in Oost-Europa, allereerst in zijn vaderland Polen. Hij is daarom te kenschetsen als een van de vernieuwers van het huidige Europa. Zijn betrokkenheid op de ontwikkelingen in de wereld vormen een rode draad in zijn pontificaat. Dat heeft hem als hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk een politieke factor van betekenis gemaakt, aldus dr. Plaisier.

Wel is binnen de Protestantse Kerk soms met zorg naar bepaalde onderdelen van het beleid van deze paus gekeken. De onwrikbare standpunten met betrekking tot de seksualiteit en zijn afwijzing van voorbehoedsmiddelen zelfs als aids het leven van hele bevolkingsgroepen bedreigde - hebben vervreemding opgeroepen, zo geeft de synodesecretaris aan.

Johannes Paulus II heeft in zijn pontificaat een groot gewicht toegekend aan de verhouding met andere christenen en anders-gelovigen. Als voorbeelden zijn te noemen de toenadering tot de orthodoxe kerken en de interreligieuze wereldgebedsdagen voor de vrede (Assisi). Belangrijk was ook de verklaring die de Rooms-Katholieke Kerk samen met de Lutherse Wereldfederatie heeft uitgegeven over de rechtvaardiging. Daarmee werd een stap gezet om een eeuwenlang geschil tussen de kerken te beëindigen.

Volgens Plaisier is het jammer dat tijdens het pontificaat van Johannes Paulus II de toenadering tot de protestanten niettemin stagnatie heeft ondervonden. Nog altijd heeft de Rooms-Katholieke Kerk op het hoogste niveau moeite om protestanten als gelijkwaardige partners te zien in de oecumene. Daar lag duidelijk niet de hoofdaandacht van de overleden paus. Volgens de scriba moet dit voor de protestanten echter geen beletsel zijn voor een goede oecumenische samenwerking in Nederland. Voor ons en voor de Rooms- Katholieke Kerk is de oecumenische beweging een beweging van de Heilige Geest. Daarom kan de Rooms-Katholieke Kerk een gewaardeerde partner in het oecumenische gesprek zijn en hopen wij op vernieuwing in de toekomst.