Toespraak van de minister van verkeer en Waterstaat, Karla Peijs, bij de
start van een aantal infrawerken (watgebeurthier.nl) in Utrecht
Dames en heren,
Wat gebeurt hier?
Waarom al die hopen zand aan de westkant van de stad Utrecht? Wat gaat
er allemaal op de schop? En wat hebben al die projecten met elkaar van
doen?
Het antwoord op deze vragen ligt in handen van drie partijen: de
gemeente Utrecht, Prorail en mijn Rijkswaterstaat. Zij gaan hier de
komende jaren grote werken verrichten. Grote werken die hard nodig
zijn om Utrecht als draaischijf van Nederland in beweging te houden.
Vandaag, morgen en de toekomst. Want de mobiliteit groeit overal, maar
extra hard in de Randstad en in deze regio nog eens dubbelhard. Met de
bouw van Leidsche Rijn - wordt de druk op de bereikbaarheid van deze
regio alleen maar groter. Feitelijk wordt hier een stad met de omvang
van de stad Leeuwarden uit de grond gestampt. Dertigduizend woningen,
tachtigduizend nieuwe inwoners en een aantal forse bedrijventerreinen.
Da's dus geen kattenpis, om het maar eens onparlementair te zeggen. En
al die mensen moeten naar hun werk en weer thuis komen. Daar heb je
dus veel infrastructuur voor nodig. Heel veel infrastructuur. Wegen,
viaducten, spoor, bus- en fietsverbindingen; alles moet uit de kast
worden getrokken om de economische en maatschappelijke functie van
mobiliteit optimaal te laten functioneren, Voor Leidsche Rijn, voor
Utrecht, voor heel Nederland.
Ik heb daar een hele duidelijke mening over. Mobiliteit is de drager
van onze economie. Dat heb ik ook in de Nota Mobiliteit al aangeven.
De economie krijgt voorrang. Economische centra moeten beter
bereikbaar worden vanzelfsprekend binnen de voorwaarden van een goede
leefbaarheid en verkeersveiligheid. We streven naar een betrouwbare en
voorspelbare mobiliteit. Dat is een enorme opgave. Door alle
modaliteiten - weg, water en spoor - zo goed mogelijk te benutten, kan
het. De belangrijkste voorwaarden zijn: een intensieve samenwerking
tussen alle overheden, de inzet van het bedrijfsleven, betalen voor
mobiliteit en uiteraard een grote zak met geld. Daarmee kunnen we heel
ver komen.
Het bewijs kunt u buiten zien. Dát alles is in gang gezet door een
intensieve samenwerking tussen Utrecht, Prorail en Rijkswaterstaat.
Schouder aan schouder. En inderdaad met veel geld. Heel veel geld. De
rijksoverheid steekt in totaal ongeveer tweeënhalf miljard euro in
projecten als de A2 en spoorinfrastructuur in deze regio. Voor spoor
alleen 300 miljoen euro in Leidsche Rijn, en bijna een miljard voor
het Project VleuGel Randstadspoor. Met andere woorden: OV staat in
hoofdletters op mijn bureau in Den Haag geschreven!
Wat gebeurt hier allemaal nog meer? Bijna te veel om op te noemen. Op
en afritten veranderen, nieuwe viaducten, spoorlijnen, snelwegen
worden tunnels. Kortom een infrastructurele verbouwing die zijn weerga
niet kent. Ik wil er twee projecten even uitlichten. Ik noemde ze
zo-even al: de A2 en de spoorverdubbeling. Ik vind die projecten een
beetje de kroonjuwelen van wat hier gebeurt. Al mag ik dat woord
kroonjuwelen geloof ik niet meer gebruiken.
De A2 wordt verlegd en verbreed. Maar óók ingepakt, en daar komt geen
kunstenaar aan te pas. Voor het eerst in Nederland wordt hier een
bovengrondse tunnel gebouwd. Het is eigenlijk een uit de hand gelopen
geluidsscherm, een soort doos.
De voordelen kunt u wel bedenken. Veel minder geluidsoverlast en een
betere luchtkwaliteit voor omwonenden. En dat is een enorme winst.
Want als u de actualiteit heeft gevolgd weet u dat Nederland alles uit
de kast moet halen om te voldoen aan de Europese
luchtkwaliteitsnormen.
Daarnaast komt er met dit innovatieve concept extra ruimte vrij.
Bijvoorbeeld voor woningen en recreatie in de buurt van de snelweg of
er zelfs bovenop. Als we klaar zijn - in 2011 - ligt er een snelweg
met tien rijstroken die ook nog het doorgaande en regionale verkeer
zal scheiden. En die ontvlechting is een belangrijke voorwaarde voor
een betere doorstroming op onze wegen
Dat gebeurt hier dus!
Het tweede kroonjuweel is de spoorverdubbeling Utrecht-Vleuten.
Utrecht is het drukste spoorwegknooppunt van Nederland. Als het hier
vastloopt, loopt het in de rest van Nederland ook vast. Prorail
verdubbelt nu het spoor tussen Vleuten en het Amsterdam-Rijnkanaal van
twee naar vier sporen. Door het extra spoor kunnen stoptreinen en
intercity's beter worden gescheiden. Dus ook hier een ontvlechting van
doorgaande en regionale vervoerstromen. Op het nieuwe spoor gaat
Randstadspoor rijden, en nieuw regionaal treinnetwerk dat de groei van
OV-reizigers in deze regio gaat opvangen. In Leidsche Rijn komen twee
Randstadspoor stations.
Dat gebeurt hier dus ook!
Ik hoop dat ik u voor een klein deel antwoord heb kunnen geven op de
vraag: Wat gebeurt hier? En vooral: Waarom gebeurt het hier? De
inwoners van Utrecht en alle andere Nederlanders kunnen het allemaal
nalezen op de website www.watgebeurthier.nl.
Vandaag mag ik het symbolische startsein geven van een drietal
projecten binnen dat geheel van infrawerken. Dat zijn de openstelling
van de Verlengde Vleutenseweg die verlegd is - ik heb uit mijn eigen
keukenraam kunnen zien hoe het werk vorderde -, de start van de aanleg
van Nieuwe Op- en afritten Utrecht West en de start van de
spoorverdubbeling Leidsche Rijn.
Nu kunnen we met 150 mensen het verkeer in de spits nog meer gaan
frustreren en de verkeersveiligheid in gevaar brengen door op locatie
een lintje door te knippen en het glas te heffen. Maar dat lijkt mij
niet de functie van een minister van Verkeer en zeker niet passend bij
wat we in Utrecht met z'n alleen willen bereiken. Ik dank dan ook de
directie van Hydron die deze bovenetage ter beschikking heeft gesteld.
Nu hebben we een pracht uitzicht op alle projecten terwijl het verkeer
geen last van ons heeft
Ik heb begrepen dat wethouder Yet van den Berg voor het oog van de
camera al wat voorwerk op de verschillende locaties heeft verricht.
Dus we gaan nu over naar onze vrouw op locatie: Yet, kom er maar in!
Ministerie van Verkeer en Waterstaat