Wageningen uit zorgen asielzoekersbeleid in brief naar minister Verdonk
Waar enige maanden geleden reeds een petitie werd aangeboden aan
minister Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie, waarin werd
verzocht de schrijnende situaties van 34 Wageningse
asielzoekersgezinnen nogmaals te bezien, heeft het gemeentebestuur van
Wageningen wederom een brief naar het Ministerie van Justitie
gestuurd.
In deze brief uit het college van B&W haar zorgen over een aantal
aspecten van het gevoerde asielzoekersbeleid. Met name het mogelijk
stopzetten van het leefgeld van ex-ama's (alleenstaande minderjarige
asielzoekers), het verloop van het terugkeertraject en het
uitzettingenbeleid zijn punten waarover de gemeente Wageningen haar
zorg heeft uitgesproken.
Met betrekking tot de ex-ama's heeft het gemeentebestuur vernomen dat
de minister voornemens is het leefgeld voor deze groep jongeren onder
de 23 jaar te stoppen. De jongeren zijn hier vaak meer dan vijf jaar
geleden als minderjarige binnengekomen en hebben in Nederland geen
familie om op terug te vallen. Het college van B&W van Wageningen
vindt het maatschappelijk onverantwoord om deze jongeren zonder
inkomen, opvang en andere voorzieningen in de kou te laten staan. Het
heeft de minister verzocht om het leefgeld in ieder geval niet te
beëindigen voordat het begeleide terugkeertraject is afgerond en de
ex-ama's opvang te bieden binnen de terugkeercentra. Dit geeft hen in
ieder geval dezelfde kansen en behandeling als volwassen
asielzoekers.
Naast de uitgeprocedeerde asielzoekers komen ook personen die een
nieuw verzoek hebben ingediend en de behandeling daarvan in Nederland
mogen afwachten, op straat te staan. De gemeente Wageningen voelt zich
gedwongen deze mensen in de noodopvang op te nemen, maar wijst de
minister erop dat ze in de reguliere opvang thuis horen.
Tevens spreekt het college zijn zorgen uit over de praktijk dat steeds
meer uitgeprocedeerde asielzoekers die zijn uitgeplaatst naar
vertrekcentra in Ter Apel of Vught, na 8 weken alsnog op straat worden
gezet omdat terugkeer niet lukt. Zij gaan zwerven en komen vaak weer
terug in de gemeente die hen eerder heeft opgevangen. Dit is in strijd
met de afspraken zoals deze zijn gemaakt in het verleden waarbij het
uitgangspunt was om geen mensen meer op straat te zetten. De
toegezegde sluitende aanpak blijkt onvoldoende te werken: teveel
asielzoekers verliezen hun opvang zonder mogelijkheid van terugkeer of
een verblijfsvergunning.
Tot slot is de toenemende druk op de verschillende maatschappelijke
organisaties die zich inzetten voor de opvang en begeleiding van
asielzoekers richting de minister benadrukt.
Door het stijgende aantal uitzettingen kunnen deze organisaties de
druk niet of nauwelijks meer aan en dreigt voor veel asielzoekers deze
laatste strohalm te verdwijnen. Het Wagenings college van B&W maakt
zich zeer ongerust over de gevolgen die dit heeft voor Wageningen
zelf, maar ook voor de regio.
Gemeente Wageningen