Zeehond met ingeslikte vishaak
De Zeehondenambulance van Pieterburen is onmiddellijk naar Lelystad
gegaan, waar de dierenambulance van Voorne Putten de zeehond aan
zeehondenverzorgster Marrije heeft overgedragen. Die vond de situatie
zo ernstig dat de hulp van specialisten moest worden ingeroepen.
Gelukkig kunnen we in zo'n geval rekenen op de medewerking van
specialisten uit o.a. het MCL (Medisch Centrum Leeuwarden), die in
geval van nood op vrijwillige basis hulp verlenen bij de zeehonden.
Er werd contact opgenomen met dhr. Spoelstra, gastroenteroloog en dhr.
Bartels, keel, neus en oorarts. Beiden waren direct bereid om naar de
parkeerplaats van het MCL te komen, om te kijken wat er aan gedaan zou
kunnen worden. Het onderzoek vond plaats in onze prachtige
zeehondenambulance, waar alle benodigdheden aanwezig waren. Er mochten
natuurlijk geen apparaten uit het ziekenhuis worden gebruikt. De
specialisten constateerden dat de haak nog ergens moest zitten. Het
ging om een paternoster met een snoer en een vishaak eraan: materiaal
dat gebruikt wordt door sportvissers om o.a. bot te vangen. Er kon een
stuk ijzer uit de slokdarm verwijderd worden, maar de vishaak was niet
te pakken.
Vandaag zijn op de Zeehondencrèche röntgenfoto's gemaakt waarop de
vishaak en een stuk lijn met een oogje duidelijk te zien zijn. De
vishaak zit in de slokdarm. We gaan nu eerst proberen de haak
ongevaarlijk te maken door de zeehond watten en vocht toe te dienen.
De watten kunnen om de haak heen gaan zitten en zo kan de haak via de
natuurlijke weg naar buiten komen zonder schade aan te richten. We
hebben dat met een andere zeehond al eerder met succes gedaan.
Mocht het niet lukken met watten, dan zal de haak in de slokdarm van
de zeehond onder volledige narcose verwijderd moeten worden. We hopen
dat dat niet nodig zal zijn.
Kees is een jonge zeehond; ruim 2 maanden oud en met een gewicht van
11,50 kg. Hij is veel te mager voor zijn leeftijd. Hij zou nu rond de
20 kg moeten zijn.