European Union

IP/05/1233

Brussel, 6 oktober 2005

Aal: de Commissie stelt periodieke sluitingen voor de visserij op aal voor totdat nationale beheersplannen voor aal zijn vastgesteld

Het voorstel dat vandaag bij de Europese Commissie ter tafel ligt, is de eerste stap naar het herstel van het Europese aalbestand dat bijna volledig is uitgeput. Krachtens dit voorstel moeten de lidstaten nationale beheersplannen opstellen om ervoor te zorgen dat ten minste 40% van de biomassa van volwassen aal die, bij afwezigheid van visserij en andere gevolgen van menselijke activiteit, van de rivieren naar de paaigebieden zou migreren, kan ontsnappen naar zee om daar te paaien. Deze plannen, die met ingang van 1 juli 2007 ten uitvoer moeten worden gelegd, zijn van cruciaal belang voor het herstel van het bestand aangezien het percentage jonge vis dat het bestand vervoegt, de laatste tijd nog nauwelijks 1% bedraagt van het historische niveau. De Commissie stelt voor om, totdat dergelijke plannen in werking zijn getreden, de aalvisserij te verbieden van de eerste tot en met de vijftiende van elke maand. Dit voorstel is het resultaat van uitgebreid overleg met de lidstaten en de belanghebbenden. Aal is van belang voor de meeste lidstaten hetzij in het kader van beroepsvisserij of sportvisserij, hetzij in het kader van aquacultuur en aanverwante activiteiten.

"Het voorstel dat vandaag ter tafel ligt, is het resultaat van uitgebreid overleg met de belanghebbenden en is ingegeven door de behoefte aan een gezamenlijke inspanning om het aalbestand te herstellen. De Commissie stelt een na te streven ontsnappingspercentage vast, maar de lidstaten beslissen uiteindelijk over de te nemen maatregelen aangezien zij het best geplaatst zijn om de maatregelen af te stemmen op de plaatselijke omstandigheden". Zo verklaarde Joe Borg, commissaris voor Visserij en maritieme zaken.

Voorgestelde maatregelen
* Ervoor zorgen dat volwassen aal kan terugkeren naar zee

De nationale beheersplannen moeten de oorzaken van de uitputting van het aalbestand aanpakken, namelijk in hoofdzaak overbevissing en het effect van andere menselijke activiteiten op de habitats van aal en op de migratiepatronen. Andere factoren, variërend van verontreiniging tot en met waterkrachtcentrales, dammen en waterkeringen, zijn even belangrijk. Derhalve moet ernaar worden gestreefd dat 40% van de volwassen schieraal uit de stroomgebieden kan ontsnappen (gemeten ten opzichte van de situatie waarbij bovengenoemde storingsfactoren volledig ontbreken).

Elke lidstaat moet zijn eigen beheersplan voor aal opstellen waarin een beschrijving wordt gegeven van de vorengenoemde maatregelen om een hoog ontsnappingsniveau te garanderen en om de tenuitvoerlegging ervan te controleren.

Elk plan moet worden onderzocht door het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de Visserij (WTECV). Nadat de plannen door de Commissie zijn goedgekeurd, moeten zij van toepassing worden met ingang van 1 juli 2007. Bij het opstellen van de plannen moet worden toegezien op een coördinatie met de bestaande EU-maatregelen en moet worden voorzien in maatregelen op het gebied van de instandhouding van natuurlijke habitats en wilde fauna en in maatregelen op het gebied van het waterbeleid. Wanneer een stroomgebied voor aal zich uitstrekt over het grondgebied van twee of meer lidstaten, stellen de betrokken lidstaten gezamenlijk een beheersplan voor aal op.
* Periodieke sluitingen

Aangezien de zorg voor het overleven van aal geen verder uitstel duldt, moeten de lidstaten de visserij op aal volledig verbieden van de eerste tot en met de vijftiende van elke maand, totdat de nationale beheersplannen door de Commissie zijn goedgekeurd en in werking zijn getreden. Tijdens de gesloten periode kan de visserij evenwel worden voortgezet indien de betrokken lidstaat op afdoende wijze aantoont dat reeds soortgelijke maatregelen zijn getroffen waarmee eveneens wordt gegarandeerd dat 40% van de volwassen schieraal kan ontsnappen. Ook de visserij op glasaal kan worden voortgezet op voorwaarde dat de glasaal bestemd is om weer te worden uitgezet in de rivieren maar niet wordt gebruikt in de aquacultuur.

Toekomstige maatregel

De Commissie komt zeer binnenkort met een voorstel voor de vaststelling van een traceringssysteem om overtredingen op te sporen. Voorts is de Commissie voornemens te zoeken naar maatregelen - die in overeenstemming zijn met de wetgeving op handelsgebied - om de hoeveelheid jonge glasaal die beschikbaar is voor heruitzetting en voor instandhoudingsmaatregelen, te verhogen. Tegen eind 2009 moeten de lidstaten verslag uitbrengen over de monitoring, de doelmatigheid en de resultaten van elk plan. Vervolgens brengt de Commissie bij de Raad en het Europees Parlement verslag uit over de resultaten van die plannen.

Achtergrond

De aal paait in de Sargassozee in de westelijke Midden-Atlantische Oceaan. De larven drijven en zwemmen vandaar naar de riviermondingen in heel Europa en Noord-Afrika, waar ze stroomopwaarts trekken om daar het grootste deel van hun leven door te brengen. Uiteindelijk zullen de oudste alen terug stroomafwaarts trekken en de Atlantische Oceaan oversteken waar ze eenmaal paaien en dan sterven. Daarom moeten de instandhoudingsmaatregelen worden gecoördineerd tussen alle landen waar aal voorkomt en moeten deze maatregelen zowel de aalvisserij als rivierbeheersmaatregelen zoals de bouw van dammen en vispassages, omvatten.

In de riviermondingen moet de visserij op glasaal voor gebruik in de aquacultuur worden beheerd, zodat er voldoende glasalen overblijven om de rivierhabitats te bevolken. In de rivieren moet de visserij-inspanning worden beperkt om een voldoende aantal alen de kans te geven te overleven tot het begin van de paaimigratie. Ten slotte moet er, bij de visserij op aal die naar zee migreert, op worden toegezien dat voldoende dieren kunnen ontsnappen om te paaien.