Visgigant misleidt over pijnlijke dood vissen
Persbericht - 12 oktober 2005
De reclame Code commissie heeft Stichting Wakker Dier in het gelijk
gesteld in haar klacht tegen één van de grootste visverwerkers van
Europa, Walraven BV. De zeer pijnlijke en langdurende bevriezingsdood
die veel vissen moeten sterven werd door het bedrijf op haar
internetsite aangeprezen als diervriendelijk met termen als `snelle
dood' en `zeer snel in coma'. De Reclame Code Commissie acht dit
misleidend en `beveelt verweerders aan om niet meer op een dergelijke
wijze reclame te maken'. Eerder bleek uit onderzoek van Wakker Dier
onder wetenschappers op het gebied van dierenwelzijn dat de
dodingswijze van vissen het grootste dierenwelzijnsprobleem is in de
vis- en vleesindustrie.
Dit was voor Wakker Dier reden om een nieuwe voorlichtingscampagne te
starten over het leed achter de visfilet. Vrijwel alle vissen worden
gedood door levende invriezing, levend de ingewanden wegsnijden,
verstikking (op het dek) of verbranden in een zoutbad. Een
kamermeerderheid riep minister Veerman eerder op regels op te stellen
voor een meer verantwoorde visteelt (motie van de Brand). Minister
Veerman erkent dat sprake is van `onacceptabele methoden' maar weigert
echter randvoorwaarden te stellen omdat `draagvlak in de sector
ontbreekt' (Uit Viswelzijn in Beeld - IKC 2003). Onlangs nog kende
Veerman nog 2.2 miljoen euro subsidie toe voor de promotie van vis en
de kweek van nieuwe vissoorten.
Vissen zijn vogelvrij; de wet verplicht dat dieren bedwelmd moeten
worden voor het doden maar sluit vissen uit. Deze regel is opgesteld
toen men er nog vanuit ging dat vissen geen pijn konden voelen.
Ondertussen blijkt uit wetenschappelijk onderzoek van wetenschappers
van de Europese Commissie dat vissen juist een sterk ontwikkeld
pijnstelsel hebben en ook pijn, angst en stress ervaren vergelijkbaar
met zoogdieren. Vissen worden echter door de verouderde wetgeving
vrijwel nooit verdoofd of bedwelmd voordat ze worden gedood. De meeste
vissen worden levend `verwerkt' door de ingewanden weg te snijden of
levend in te vriezen. Uit onderzoek blijkt dat deze dieren vaak nog
uren bij bewustzijn zijn. Paling wordt in een bak met zout
`ontslijmd'. Het zout bijt in op de huid en de dieren spartelen
ongeveer 20 minuten heftig. De verwondingen door zout zijn te
vergelijken met ernstige brandwonden bij de mens. Uit recent onderzoek
blijkt dat zelfs na een urenlange doodsstrijd de palingen nog niet
dood zijn. Andere vissen, zoals meerval, worden eerst levend
ingevroren om ze beter hanteerbaar te maken. Daarna worden ze levend
opengesneden en worden hun ingewanden verwijderd. Er zijn
verdovingsmogelijkheden zoals bedwelming met een elektrische schok,
maar deze zijn duurder. Onder het kabinet `Paars 2' wilde
staatssecretaris Faber nog regels opstellen voor met name het doden
van paling maar door het kabinet Balkenende zijn deze plannen
onbarmhartig van tafel geschoven.
Onderzoek
Wakker Dier publiceerde eind april de resultaten van een enquête onder
dierenwelzijnsonderzoekers naar welzijnsproblemen in de vis- en
veesector: het grootste dierenleed in de vee- en vissector is de
manier hoe vissen worden gedood op vissersboten en op viskwekerijen.
Daarna volgen de krappe kale hokken van varkens, de absurd snelle
groei van vleeskippen en de legbatterij als ergste welzijnsproblemen.
Stichting Wakker Dier