IP/05/1300
Brussel, 18 oktober 2005
Interne markt: Commissie maant 12 lidstaten aan EU-wetgeving uit te voeren
De Europese Commissie heeft besloten in totaal 14 inbreukprocedures in
te leiden tegen 12 lidstaten omdat zij een of meer van vijf
richtlijnen over de interne markt niet in hun nationale wetgeving
hebben omgezet. De Commissie gaat een zaak tegen Nederland aanhangig
maken bij het Hof van Justitie omdat het de Commissie niet in kennis
heeft gesteld van nationale maatregelen tot uitvoering van de
Zekerhedenrichtlijn van 2002. Verder zal de Commissie België,
Duitsland, Griekenland, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Nederland,
Malta, Portugal en Spanje formeel verzoeken de Richtlijn betreffende
verzekeringsbemiddeling uit te voeren. Bovendien wordt Frankrijk
formeel verzocht de Richtlijn betreffende aanvullend toezicht op
financiële conglomeraten uit te voeren. Estland zal een formeel
verzoek tot voltooiing van de uitvoering van een richtlijn tot
wijziging van de definitie van "kredietinstellingen" in de
Bankrichtlijn ontvangen, terwijl Letland zijn maatregelen tot
uitvoering van de Richtlijn betreffende de rechtsbescherming van
biotechnologische uitvindingen moet verduidelijken. Deze verzoeken
worden gedaan in de vorm van "met redenen omklede adviezen", de tweede
fase van de inbreukprocedure zoals bepaald in artikel 226 van het
EG-Verdrag. Indien binnen twee maanden geen bevredigend antwoord is
ontvangen, kan de Commissie de zaak bij het Hof van Justitie aanhangig
maken.
Commissaris Charlie McCreevy, bevoegd voor interne markt en diensten,
zei hierover: "De lidstaten hebben de laatste tijd in het algemeen
veel vooruitgang geboekt bij de uitvoering van de
internemarktwetgeving, maar sommige hebben een achterstand. Wanneer
een richtlijn niet in alle lidstaten wordt uitgevoerd, kunnen de
burgers en het bedrijfsleven in Europa niet volledig profiteren van de
interne markt en van de maatregelen die hun regeringen zelf zijn
overeengekomen. De Commissie doet al het mogelijke om de lidstaten te
helpen tijdig wetgeving in te voeren, maar zal zonodig corrigerende
maatregelen nemen.
Zekerhedenrichtlijn: Nederland
De Commissie heeft besloten een zaak tegen Nederland aanhangig te
maken bij het Hof van Justitie wegens niet-omzetting van de
Zekerhedenrichtlijn (2002/47/EG) in nationale wetgeving. Dit vloeit
voort uit een met redenen omkleed advies van december 2004 (zie
IP/04/1533).
Alle lidstaten moesten de richtlijn op 27 december 2003 hebben
uitgevoerd en van toepassing hebben verklaard. Het feit dat zij dit
niet allemaal hebben gedaan, vervalst en verstoort het geharmoniseerde
systeem van vereenvoudigde financiële-zekerheidsovereenkomsten dat
ingevolge de richtlijn moet worden ingevoerd en gegarandeerd.
De richtlijn creëert een duidelijk en eenvormig EU-rechtskader om
kredietrisico bij financiële transacties te beperken door financiële
instrumenten en contanten aan te bieden als zekerheid, en is een
prioriteitsmaatregel in het kader van het Actieplan voor financiële
diensten. Zekerheden vormen een gigantische markt in de EU, waarbij
alleen al de totale waarde aan lopende contracten op de markt van
retrocessieovereenkomsten ("repo's") wordt geraamd op ongeveer 2 000
miljard euro.
Zakelijke zekerheden zijn de activa (zoals effecten) die door een
kredietnemer aan een kredietgever worden verschaft om het risico van
financiële verliezen voor de kredietgever te verkleinen voor het geval
de kredietnemer zijn financiële verplichtingen aan de kredietgever
niet volledig nakomt. Zij worden ook gebruikt voor het afschermen van
de risico's van beide partijen bij onder meer transacties in
retrocessies en in afgeleide instrumenten. Voordat de richtlijn werd
ingevoerd, werden de marktdeelnemers in de Europese Unie
geconfronteerd met sterk uiteenlopende wettelijke regelingen voor het
verschaffen van zakelijke zekerheden, hetgeen leidde tot onzekerheid
over de doeltreffendheid van de zakelijke zekerheden bij
grensoverschrijdende transacties.
Verzekeringsbemiddeling: België, Duitsland, Griekenland, Frankrijk,
Italië, Luxemburg, Nederland, Malta, Portugal en Spanje
De Commissie heeft besloten een met redenen omkleed advies te sturen
naar België, Duitsland, Griekenland, Frankrijk, Italië, Luxemburg,
Nederland, Malta, Portugal en Spanje, waarin zij deze tien lidstaten
verzoekt om Verzekeringsbemiddelingsrichtlijn 2002/92/EG om te zetten
in nationaal recht. Alle lidstaten moesten de richtlijn op 15 januari
2005 hebben uitgevoerd. De met redenen omklede adviezen volgen op de
ingebrekestellingen die in maart 2005 aan veertien lidstaten zijn
verstuurd. Inmiddels hebben Finland, Polen, Slowakije en Zweden de
nationale uitvoeringswetgeving meegedeeld, zodat de procedures tegen
deze vier staten worden stopgezet.
De Verzekeringsbemiddelingsrichtlijn heeft de keuze vergroot en de
bescherming van klanten verbeterd nu tussenpersonen zoals
verzekeringsmakelaars hun diensten gemakkelijker grensoverschrijdend
kunnen aanbieden. De richtlijn vereist van alle tussenpersonen dat zij
in hun lidstaat van herkomst zijn ingeschreven. Om te worden
ingeschreven moeten zij aan strikte vereisten voldoen. Zodra zij zijn
ingeschreven in hun lidstaat van herkomst, mogen zij hun diensten in
de hele EU verkopen. Doordat de richtlijn niet overal in dezelfde mate
is uitgevoerd, wordt de markt verstoord en kunnen
verzekeringstussenpersonen hun diensten niet onder dezelfde
voorwaarden binnen de interne markt verrichten.
Aanvullend toezicht op financiële conglomeraten: Frankrijk
De Europese Commissie heeft Frankrijk een met redenen omkleed advies
gestuurd in verband met de onvolledige omzetting van Richtlijn
2002/87/EG betreffende het aanvullende toezicht op financiële
conglomeraten. Financiële conglomeraten zijn sectoroverschrijdende
financiële groepen die zowel in de bank- en investeringssector als in
de verzekeringssector actief zijn. De richtlijn stelt specifieke
maatregelen vast voor het bedrijfseconomisch toezicht op deze
financiële groepen om hun financiële soliditeit en solvabiliteit te
waarborgen. Zodra alle lidstaten de richtlijn hebben uitgevoerd,
zullen zowel consumenten en spaarders als investeerders in de Europese
Unie ervan profiteren, omdat zij tot een doeltreffender financiële
markt en tot grotere concurrentie zal leiden. Deze richtlijn was een
prioriteitsmaatregel in het kader van het Actieplan voor financiële
diensten.
Activiteit van elektronisch-geldinstellingen: Estland
De Commissie heeft een met redenen omkleed advies naar Estland
gestuurd wegens niet-volledige omzetting van Richtlijn 2000/28/EG,
waarin de definitie van kredietinstellingen in de Bankrichtlijn
(Richtlijn 2000/12/EG betreffende de toegang tot en de uitoefening van
de werkzaamheden van kredietinstellingen) wordt gewijzigd, zodat
elektronisch-geldinstellingen er ook onder vallen.
Rechtsbescherming van biotechnologische uitvindingen: Letland
De Europese Commissie heeft besloten een met redenen omkleed advies te
sturen naar Letland met een verzoek om een volledige uitleg van zijn
maatregelen om Richtlijn 98/44/EG betreffende de rechtsbescherming van
biotechnologische uitvindingen om te zetten in nationaal recht. Voor
de lidstaten die op 1 mei 2004 tot de Europese Unie zijn toegetreden,
maakt deze richtlijn deel uit van het "acquis communautaire". Het doel
ervan is bepaalde beginselen van materieel octrooirecht te
verduidelijken die op biotechnologische uitvindingen van toepassing
zijn, en tegelijkertijd te verzekeren dat er aan strenge ethische
normen wordt voldaan. Zulke verduidelijkingen zijn van groot belang
gebleken om de medische, ecologische en economische mogelijkheden van
biotechnologie volledig te benutten met inachtneming van strenge
ethische normen. Op dit ogenblik hebben slechts drie lidstaten de
richtlijn nog niet omgezet, namelijk Italië, Luxemburg en Letland.
Niet-uitvoering leidt tot handelsbelemmeringen en verstoort de interne
markt, waardoor de Europese biotechnologische sector ernstig wordt
benadeeld.
Voor de recentste informatie over inbreukprocedures tegen de
verschillende lidstaten kunt u terecht op de volgende website:
http://europa.eu.int/comm/secretariat_general/sgb/droit_com/index_en.h
tm
European Union