Perdu

Poëzieprogramma Episch Centrum IV in Perdu

Beste,

Perdu organiseert op vrijdag 21 oktober Episch Centrum IV. Een poëzieprogramma met muziek met de volgende dichters: Hans Tentije; Nachoem M. Wijnberg; Alfred Schaffer en Ed Leeflang. De muziek wordt verzorgd door klarinettist Michael Moore.

Aanvang 20:30 uur (zaal open 20:00 uur)
Toegang 6 euro (kortingspas 5 euro)

Perdu, Kloveniersburgwal 86, Amsterdam.
Reserveren: 020 - 4220542

Hieronder meer informatie over het programma

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Hans Tentije (1944) is een dichter die met enorme rijkdom aan details plekken kan beschrijven, gebeurtenissen tot leven kan wekken. Soms vanaf een heuvel, vanaf een afstand, het verleden dichterbij halend. Dan weer om het oker van de gepleisterde gevels in Mantua donkerder te zien kleuren tegen de avond. Of in de schaduw van een Berlijnse bouwschutting de aan elkaar geketende winkelwagentjes te zien staan. Van Hans Tentije verschenen o.a. Alles is er (1975); Schemeringen (1987); Wat het licht doet (2003) en Deze oogopslag (2003)

In de gedichten van Nachoem M. Wijnberg (1961) is er vaak een poging om verbanden te zien, contact met de wereld tot stand te brengen. Door beschrijvingen van activiteiten. Het maken van afspraken. Een wereld die aan elkaar lijkt te hangen van afspraken die voor het overgrote deel niet te doorgronden zijn. Aanraking en verwondering over aanraking. Naast romans schreef Nachoem M. Wijnberg o.a. de volgende dichtbundels: De simulatie van de schepping (1989); De expeditie naar Cathay (1991); Is het dan goed (1994); Alvast (1998); Vogels (2001) en Eerst dit dan dat (2004)

In de poëzie van Alfred Schaffer (1973) is er de alertheid. Het kan nu elk moment gebeuren. Soms wordt dit bijna zo uitgesproken, veel vaker is het onderhuids. Is het aanwezig in de opeenvolging van alledaagse taferelen, vervreemde beelden, tussengevoegde spreektaal. Van Alfred Schaffer verschenen: Zijn opkomst in de voorstad (2001); Dwaalgasten (2002); Definities en hallucinaties (2003) en Geen hand voor ogen (2004)

De gedichten van Ed Leeflang (1929) lijken bedoeld voor mensen met een goed geheugen voor geuren, lichte bewegingen, voorwerpen, kleine, bijna stille geluiden. Veel speelt zich buiten af, op of in de directe omgeving van water: plompebladeren, aalscholvers, schapen op de dijk, het schaatsen over een bevroren plas. Natuur kan onderwerp zijn maar net zo goed de omgeving zijn waarin gedachten over een bepaalde houding, dierbaren, gemis kunnen ontstaan. Van Ed Leeflang verschenen verder o.a.: De hazen en andere gedichten (1979); Bezoek aan het vrachtschip (1985); Late zwemmer (1992) en Liereman (1996).

Michael Moore is klarinettist, componist en improvisator. Speelt in jazz-(improvisatie)formaties als Instant Composers Pool, Available Jelly en Jewels & Binoculars. Heeft daarnaast een aantal eigen ensembles, waaronder het Michael Moore Quintet. Winnaar Boy Edgar Prijs in 1896 en de Bird Award in 2000. Belangrijker dan deze opsomming is het geluid, de klank die Michael Moore uit zijn instrument haalt: Vaak een zacht, warm, iets ingehouden geluid, met licht melancholieke ondertoon. Schrille tonen, imponerende volumes komen niet veel voor. Met soepele melodieën, voorop gaand, richtinggevend, dwalend, wordt de luisteraar weg geleid van dat melancholieke, en komt in heel andere, bijna opgeruimde stemming terecht.