Persbericht van de Universiteit Utrecht
31 oktober 2005
Milieubewustzijn en architectuur in één
Nieuwe warmtekrachtcentrale De Uithof 'sculptuur van oranje-rood staal'
De zes schoorstenen van de nieuwe warmtekrachtcentrale van de Universiteit Utrecht zijn 26 meter hoge 'sculpturen van oranje-rood staal'. Het markante architectonische hoogstandje van architect Liesbeth van der Pol huisvest zes enorme gasmotoren die elektriciteit én warmte gaan generen voor de universiteit. Slim gebruik van de restwarmte voor de verwarming en koeling van de universitaire gebouwen op De Uithof is niet alleen milieuvriendelijk, maar scheelt ook fors in de exploitatiekosten. Het gebouw wordt op 3 november 2005 feestelijk ingewijd, en in december in gebruik genomen.
Liesbeth van der Pol van Atelier Zeinstra Van der Pol BV heeft het ontwerp geleverd van de nieuwe warmtekrachtcentrale op De Uithof. Zij gaf elke gasmotor zijn eigen schoorsteen, waardoor de markante vormgeving is ontstaan. Deze wordt benadrukt door de zelfdragende stalen huid die 'om de machines en de kolos van filters en dempers is geplooid'. De karakteristieke oranje-rode kleur doet denken aan roest, maar is gevolg van het gebruik van zogenaamd corten-staal. De stalen huid staat los van de motorruimten in een zogenaamde doos-in-doosconstructie. De omhulling van het totaal gesloten gebouw zorgt er zo voor dat het geluid binnen blijft.
Milieu en techniek
Naast de opmerkelijke architectuur is de warmtekrachtcentrale zelf ook bijzonder. De zes gasmotorgedreven generatorsets leveren een maximum vermogen van maar liefst 13 megawatt. Samen met de bestaande centrale van 3,75 megawatt meer dan voldoende voor de maximum vraag van 12 megawatt van de universiteit. Het overschot wordt verkocht aan elektriciteitsmaatschappijen.
De generatoren leveren naast elektriciteit ook een belangrijk deel van de warmtevoorziening en koeling (door absorptiekoeling) van de gebouwen van de universiteit. Het water voor de verwarmingen in de Uithof wordt verwarmd door warmte terug te winnen uit het smeeroliecircuit, het koelwatersysteem en de uitlaatgassen van de motoren. Normaal wordt deze restwarmte niet gebruikt en afgevoerd naar het milieu. Deze dubbele energiewinning betekent, naast lagere exploitatiekosten voor de universiteit, ook aanzienlijke milieuwinst.
De warmtekrachtcentrale is daarmee niet alleen een architectonisch maar zeker ook een technisch hoogstandje. Tweederde van het beschikbare budget is geïnvesteerd in de motoren en de technische installaties. In dat proces speelden adviseurs van onder andere Eneco, Pieters Bouwtechniek en Lichtveld Buis en partners een belangrijke rol. Voor de realisatie waren verantwoordelijk Heijligers Bouw, Hollandia en Homij Technische Installaties BV.
De Uithof
De warmtekrachtcentrale is een waardige toevoeging aan de 'staalkaart van de moderne Nederlandse architectuur', zoals De Uithof ook wel wordt genoemd. Met spraakmakende gebouwen als de nieuwe Universiteitsbibliotheek (Wiel Arets, nominatie Rietveldprijs 2005 en nominatie Mies van der Roheprijs 2005), het Educatorium (Rem Koolhaas en Cristophe Cornubert, Office for Metropolitan Architecture, Rietveldprijs 1999), Café the Basket (NL-Architects, NAI prijs voor jonge architecten; Rietveldprijs 2003), en het Minnaertgebouw (Willem Jan Neutelings, nominatie Rietveldprijs 2003) geniet De Uithof internationale bekendheid in de wereld van de architectuur.
Meer informatie
Locatie: Limalaan, De Uithof Utrecht
Bij het persbericht op
Voor meer informatie over de projecten van Liesbeth van der Pol, zie
Voor meer informatie over architectuur op De Uithof, zie onder andere
Voorlichter Roy Meijer (030) 253 3705,
Universiteit Utrecht