Groen!

Brussel, 7 december 2005

Minister Vervotte kan ervoor zorgen dat mensen deze winter niet zonder gas of stroom worden gezet.

Mensen zonder verwarming of licht zetten tijdens deze winter kan gestopt worden. Het enige wat daarvoor nodig is, is politieke moed van Vlaams minister van Welzijn Inge Vervotte (CD&V). Dat zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Mieke Vogels (Groen!). Volgens Vogels kan Vervotte de afsluitingen van gas en stroom deze winter beletten. Het enige wat ze daartoe hoeft te doen, is de Lokale Advies Commissies (LAC) de opdracht geven de beslissingen over afsluitingen van gas en elektriciteit op te schorten tot 1 april 2006. Wanneer die LACs deze winter geen beslissingen kunnen nemen over afsluitingen is het in de praktijk onmogelijk dat er nog mensen zonder gas en elektriciteit worden gezet, aldus nog Vogels.

Vandaag evalueerde de commissie energie armoede de hoorzittingen die in het Vlaams parlement de voorbije weken werden georganiseerd. Carl Decaluwé (CD&V), voorzitter van de commissie energiearmoede en Bart Martens (SP.A), secretaris van dezelfde commissie lieten al weten dat er vanuit de politiek geen bijsturing mogelijk is op dit moment en dat ze minister voor energie Kris Peeters (CD&V) volgen die stelt dat hij alleen maar billijkheid kan vragen aan de sociale leverancier.

Dit klopt niet! Doel van deze speciale commissie is het evalueren van de uitvoering van het decreet van 20 december 1996. Dit decreet garandeert de minimumlevering van gas, elektriciteit en water. Het decreet liet daarbij niets aan het toeval over en stelde uitdrukkelijk dat de leverancier van water, gas of elektriciteit de cliënt pas mag afsluiten als er sprake is van gevaar voor de veiligheid, fraude of manifeste onwil tot betalen. Deze beslissing wordt genomen door de Lokale Advies Commissie (LAC). Met een omzendbrief van december 2001 stelde de Vlaamse minister voor welzijn nog eens duidelijk dat onder manifeste onwil wel degelijk moet verstaan worden het wel kunnen maar niet willen betalen.

Het aantal dossiers dat vandaag door de sociale leverancier op het LAC wordt geagendeerd stijgt nog maand na maand.

56% van de geagendeerde dossiers wordt afgerond met een definitieve afsluiting omdat het loutere feit van niet verschijnen op de zitting wordt beschouwd als kennelijke onwil tot betalen.

Zoals de dossiers nu worden voorgelegd aan de LACs kan men niet garanderen dat de beslissingen tot afsluiting beantwoorden aan de wettelijk bepaalde voorwaarden dit is één van de belangrijke conclusies na de hoorzittingen in de speciale commissie energie armoede. Dit wordt bovendien duidelijk aangetoond door het feit dat er veel minder afsluitingen beslist worden in die OCMWs waar een speciale energiecel de dossiers vooraf onderzoekt. Na onderzoek blijkt immers dat het veel vaker gaat om niet kunnen dan wel om niet willen betalen.

De OCMWs hebben onvoldoende tijd gehad om zich op deze nieuwe taken voor te bereiden. Het aantal LAC vergaderingen blijft echter stijgen en dus ook het aantal misschien onterechte beslissingen tot afsluitingen.

Groen! stelt dan ook voor dat de minister van welzijn Vervotte bevoegd voor de werking van de LACs opdracht geeft om de beslissingen tot afsluiting van gas én elektriciteit door de sociale leveranciers op te schorten tot 1 april 2006. Als er geen afsluitingen beslist worden kunnen er ook geen uitgevoerd worden.

De minister bevoegd voor energie en de minister voor welzijn kunnen tegen die datum in overleg met de VVSG een voorstel van besluit uitwerken dat duidelijke de criteria bepaalt waaraan een dossier dat op de LAC wordt voorgelegd moet beantwoorden.

Dit dossier moet opgemaakt worden door een maatschappelijke werker van de energiecel van het OCMW en minimaal die gegevens bevatten die toelaten te beslissen of het gaat om niet willen dan wel niet kunnen betalen.

Mensen waarvan gas- en elektriciteit onterecht werd afgesloten kunnen altijd terecht bij het OCMW. De OCMWs zullen onderzoeken of er inderdaad sprake is van behoeftigheid . Als mensen inderdaad niet kunnen betalen zal het OCMW de lasten op zich nemen om de minimumlevering opnieuw te garanderen.

Dit is erg omslachtig en duur. Voorkomen is ook hier beter dan genezen en motiveert het voorstel om niet langer afsluitingen te beslissen tenzij er een gegrond dossier is dat aantoont dat er sprake is van fraude of van kennelijke onwil.