Groen!
Brussel, 7 december 2005
Minister Vervotte kan ervoor zorgen dat mensen deze winter niet zonder
gas of stroom worden gezet.
Mensen zonder verwarming of licht zetten tijdens deze winter kan
gestopt worden. Het enige wat daarvoor nodig is, is politieke moed van
Vlaams minister van Welzijn Inge Vervotte (CD&V). Dat zegt Vlaams
volksvertegenwoordiger Mieke Vogels (Groen!). Volgens Vogels kan
Vervotte de afsluitingen van gas en stroom deze winter beletten. Het
enige wat ze daartoe hoeft te doen, is de Lokale Advies Commissies
(LAC) de opdracht geven de beslissingen over afsluitingen van gas en
elektriciteit op te schorten tot 1 april 2006. Wanneer die LACs deze
winter geen beslissingen kunnen nemen over afsluitingen is het in de
praktijk onmogelijk dat er nog mensen zonder gas en elektriciteit
worden gezet, aldus nog Vogels.
Vandaag evalueerde de commissie energie armoede de hoorzittingen die
in het Vlaams parlement de voorbije weken werden georganiseerd. Carl
Decaluwé (CD&V), voorzitter van de commissie energiearmoede en Bart
Martens (SP.A), secretaris van dezelfde commissie lieten al weten dat
er vanuit de politiek geen bijsturing mogelijk is op dit moment en dat
ze minister voor energie Kris Peeters (CD&V) volgen die stelt dat hij
alleen maar billijkheid kan vragen aan de sociale leverancier.
Dit klopt niet! Doel van deze speciale commissie is het evalueren van
de uitvoering van het decreet van 20 december 1996. Dit decreet
garandeert de minimumlevering van gas, elektriciteit en water. Het
decreet liet daarbij niets aan het toeval over en stelde uitdrukkelijk
dat de leverancier van water, gas of elektriciteit de cliënt pas mag
afsluiten als er sprake is van gevaar voor de veiligheid, fraude of
manifeste onwil tot betalen. Deze beslissing wordt genomen door de
Lokale Advies Commissie (LAC). Met een omzendbrief van december 2001
stelde de Vlaamse minister voor welzijn nog eens duidelijk dat onder
manifeste onwil wel degelijk moet verstaan worden het wel kunnen maar
niet willen betalen.
Het aantal dossiers dat vandaag door de sociale leverancier op het LAC
wordt geagendeerd stijgt nog maand na maand.
56% van de geagendeerde dossiers wordt afgerond met een definitieve
afsluiting omdat het loutere feit van niet verschijnen op de zitting
wordt beschouwd als kennelijke onwil tot betalen.
Zoals de dossiers nu worden voorgelegd aan de LACs kan men niet
garanderen dat de beslissingen tot afsluiting beantwoorden aan de
wettelijk bepaalde voorwaarden dit is één van de belangrijke
conclusies na de hoorzittingen in de speciale commissie energie
armoede. Dit wordt bovendien duidelijk aangetoond door het feit dat er
veel minder afsluitingen beslist worden in die OCMWs waar een speciale
energiecel de dossiers vooraf onderzoekt. Na onderzoek blijkt immers
dat het veel vaker gaat om niet kunnen dan wel om niet willen betalen.
De OCMWs hebben onvoldoende tijd gehad om zich op deze nieuwe taken
voor te bereiden. Het aantal LAC vergaderingen blijft echter stijgen
en dus ook het aantal misschien onterechte beslissingen tot
afsluitingen.
Groen! stelt dan ook voor dat de minister van welzijn Vervotte bevoegd
voor de werking van de LACs opdracht geeft om de beslissingen tot
afsluiting van gas én elektriciteit door de sociale leveranciers op te
schorten tot 1 april 2006. Als er geen afsluitingen beslist worden
kunnen er ook geen uitgevoerd worden.
De minister bevoegd voor energie en de minister voor welzijn kunnen
tegen die datum in overleg met de VVSG een voorstel van besluit
uitwerken dat duidelijke de criteria bepaalt waaraan een dossier dat
op de LAC wordt voorgelegd moet beantwoorden.
Dit dossier moet opgemaakt worden door een maatschappelijke werker van
de energiecel van het OCMW en minimaal die gegevens bevatten die
toelaten te beslissen of het gaat om niet willen dan wel niet kunnen
betalen.
Mensen waarvan gas- en elektriciteit onterecht werd afgesloten kunnen
altijd terecht bij het OCMW. De OCMWs zullen onderzoeken of er
inderdaad sprake is van behoeftigheid . Als mensen inderdaad niet
kunnen betalen zal het OCMW de lasten op zich nemen om de
minimumlevering opnieuw te garanderen.
Dit is erg omslachtig en duur. Voorkomen is ook hier beter dan genezen
en motiveert het voorstel om niet langer afsluitingen te beslissen
tenzij er een gegrond dossier is dat aantoont dat er sprake is van
fraude of van kennelijke onwil.