GroenLinks definitief tegen nieuwe Afghanistan missie
13 december 2005
In haar vergadering van heden heeft de GroenLinks fractie besloten definitief af te zien van steun voor een Nederlandse bijdrage aan een missie in Uruzgan (Afghanistan). De fractie roept het Kabinet op om het zelfde besluit te nemen.
De belangrijkste argumenten voor dit duidelijke nee zijn zowel procedureel, inhoudelijk als strategisch van aard.
Procedureel stuit het GroenLinks tegen de borst dat er geen openheid van zaken wordt gegeven over de situatie in Uruzgan. Het is een regio waar de gewapende weerstand zeer hoog is. Mede daarom schijnt de Nederlandse militaire top het kabinet een negatief advies te hebben gegeven. Zeker weten doen we dat niet. Net zo min als de inhoud van het geheime rapport van de MIVD bij ons bekend is. Gebrek aan openheid over mogelijke risicos versterkt onze kritische houding.
Inhoudelijk zien wij als grootste gevaar dat het onderscheid tussen de ISAF-missies in Noord en West Afghanistan aan de ene kant en de Amerikaanse operatie "Enduring Freedom" wegvalt in de voorgestelde missie in Uruzgan (Afghanistan). Dit heeft een tweetal ernstige consequenties. (a) Nederlandse militairen raken betrokken in een gevaarlijke grondoorlog, die in potentie ook het succesvolle verloop van de huidige ISAF missies kan ondergraven; (b) Nederland wordt mogelijke mede verantwoordelijk voor de Amerikaanse schendingen van mensen- en oorlogsrecht. Dat het kabinet deze risicos mogelijk onderschat, leiden wij ook af uit de goedgelovige reactie van dit kabinet op de woorden van de Amerikaanse minister Rice. Terwijl dagelijks de daden anders spreken, kan niet volstaan worden met enkele woorden van een minister. Dat minister Bot doodleuk zegt dat we haar op haar woord geloven, belooft weinig goeds voor de zogenaamde garanties rond deze missie.
Strategisch vinden wij dat er twee ernstige onderhandelingsfouten zijn gemaakt door Nederland in ruil voor een mogelijke deelname aan deze gevaarlijke missie. Ook GroenLinks vindt dat de (mensenrechten)situatie in Uruzgan er in potentie er op vooruit kan gaan als de Amerikanen daar vertrekken, maar dan hadden er wel twee dingen moeten gebeuren. De nieuwe missie kan alleen slagen als vredesmissie, als deze echt breekt met de Amerikaanse wijze van oorlog voeren tegen het terrorisme, Dat betekent dat (a) er echte garanties zijn dat er een einde komt aan de wantoestanden in gevangenissen als Guantanamo Bay en Bagram (de beruchte gevangenis vlakbij Kaboel) en (b) de missie vooral wordt uitgevoerd door grote landen die het aandurven kritiek te hebben op de Amerikaanse aanpak. Voor Europa hadden dat vooral Frankrijk en Duitsland moeten zijn. niet een Amerikaanse bondgenoot zoals het Verenigd Koninkrijk (en Nederland).
Als aan deze twee voorwaarden was voldaan had GroenLinks veel positiever tegenover een Nederlandse bijdrage kunnen staan. Nu is er vooral sprake van gemiste kansen. En dreigt dit kabinet Nederland mee te sleuren in een ondoordacht en gevaarlijk avontuur dat veel contraproductieve gevolgen kan hebben.
Femke Halsema
Farah Karimi
GroenLinks