Kwetsbare jongeren
Humanitas
Donderdag 22 december verschijnt het nieuwe nummer van het magazine Van Mens Tot Mens van
de vereniging Humanitas die dit jaar haar zestigjarige jubileum viert. In dit nummer
onder andere artikelen over het project 'Hardop Doen!', een maatjesproject van afdeling
Walcheren, en over het project 'Jongeren in rouw' van afdeling Almere/Zeewolde. Bij het
nummer is een DVD gevoegd met een terugblik op het jubileumjaar van Humanitas, de nieuwe
promotievideo voor Humanitas en een terugblik op de geschiedenis van zestig jaar
Humanitas en het naoorlogse Nederland.
Hardop Doen!
Gewoon samen leuke dingen doen. Is dat alles? Ja, zo simpel kan het zijn. Jason (14) en
zijn maatje Hans (49) maken elke woensdagmiddag een uitje. Daardoor voelt Jason zich
beter en Hans eigenlijk ook. Dankzij het Humanitas-project 'Hardop Doen!' van afdeling
Walcheren vonden ze elkaar.
Tijdens hun wekelijkse uitje gaan ze ook altijd ergens zitten om iets te drinken,
bijvoorbeeld bij een strandtent. Even uitwisselen: en...hoe was jouw week? Daar hebben ze
allebei behoefte aan. Hans hoort dan wel eens over problemen van Jason, waar hij helaas
weinig aan kan doen. Want hij is geen hulpverlener. Maar andere dingen kunnen wel. Jason
is onzeker, vindt Hans. Dus laat hij hem expres vaak keuzes maken, beslissingen nemen,
zodat hij steviger in zijn schoenen staat. En daarom praten ze ook over de toekomst.
Jongeren in rouw: ervaringen delen helpt
Het project 'Jongeren in rouw' van afdeling Almere/Zeewolde is bestemd voor jonge mensen
van 17 tot 25 jaar die de dood van iemand uit hun naaste omgeving proberen te verwerken.
Via Humanitas kunnen zij in contact komen met lotgenoten en advies krijgen bij
financiële problemen. Ook vertellen zij op scholen over de manier waarop zij hun
verdriet verwerken.
Een rouwproces verloopt bij jongeren vaak anders dan bij volwassenen. Volgens deskundigen
kunnen de meeste jonge mensen zich niet tegelijkertijd ontwikkelen én rouwen. Hun
ontwikkeling tot volwassene vraagt alle aandacht. Een volwassene heeft zijn of haar
ontwikkelingsproces afgerond en kan een soort pauze nemen om het verlies te verwerken.
Bij de meeste jongeren dringt de volle omvang van het verlies van een dierbare pas na
twee jaar echt tot hun door.
Noot voor de redactie (