Goede voornemens, stop betuttelings terreur
Stichting rokersbelangen
Mijn eerste goede voornemen voor 2006 staat vast: een einde maken aan de
betuttelingterreur in de wereld. Met name de roker wordt tegenwoordig meer en meer de
dupe van discriminatie en slecht bedoelde afscherming van eigen verantwoordelijkheid.
Een 'mooi' voorbeeld hiervan is Engeland. Hier zijn richtlijnen geïntroduceerd die
doktoren het recht geven behandeling van een patiënt te weigeren als die persoon
bijvoorbeeld rookt of drinkt. Deze week stond nog in de krant te lezen dat een 60 jarige
Brit met verstopte aders in zijn benen niet welkom was bij een specialist omdat hij
rookt. En vorige week bepaalde het hooggerechtshof in Engeland dat rokers zelf
verantwoordelijk zijn voor hun gezondheid vanwege hun nalatigheid te stoppen. Met dat
laatste is de SRB het eens, ieder zijn eigen verantwoordelijkheid. Maar het weigeren van
zorg door een arts die een eed gezworen heeft, dat is in mijn ogen pas ernstige
nalatigheid. Een arts moet gewoon zorg verlenen, over de kosten die dat met zich
meebrengt kan apart worden gediscussieerd. Kortom in Engeland is weer een stap in de
verkeerde richting gezet.
Een ander voorbeeld, de Wereldgezondheidsorganisatie liet onlangs weten geen mensen meer
aan te willen nemen die roken. Op het sollicitatieformulier wordt de vraag gesteld: Rookt
u? Indien de sollicitant een bevestigend antwoord geeft, wordt de sollicitatie niet in
behandeling genomen. Wij vinden dit een niet te tolereren vorm van discriminatie. Een
gigantische inbreuk op het privé leven van werknemers. Ook de argumentatie van de
organisatie zelf, dat hun beleid in het verlengde ligt van hun activiteiten houdt geen
stand. Want waar is de vraag of men drinkt? Of men gevaarlijke sporten beoefent? Of men
drugs gebruikt? Of men veel zoetwaar eet? Of men op ongezonde manier seks bedrijft. Het
is te hopen dat alle werknemers de handen ineen slaan en naar de rechter gaan om deze
onaanvaardbare sollicitatieprocedure aan te vechten.
Ook in Nederland loopt de betutteling van de overheid richting volwassenen de spuigaten
uit. Ik vind dat volwassenen zelf moeten beslissen of ze een sigaret willen roken, een
hamburger eten of een biertje drinken of dat nu verstandig is of niet.
Eén van de uitgangspunten van het preventiebeleid in Nederland is de bescherming
van de niet roker. Ook hier is de SRB het mee eens. Deze bescherming leidt er echter toe
dat rokers straks niet meer mogen bestaan, en slaat dus te ver door. Het is dus helemaal
niet verstandig als de bemoeizucht van de overheid ten aanzien van eet- drink- en
rookgewoontes te ver door slaat. Langzamerhand beperkt dit namelijk fundamenteel de
keuzevrijheid van de mensen. Dat is iets wat je van een liberale minister van
Volksgezondheid niet zou verwachten.
Het einde van 2005 nadert en dat is voor veel Nederlanders het moment om goede voornemens
uit te spreken. Eén van de meest voorkomende goede voornemens is om te stoppen met
roken. Vorig jaar hebben tienduizenden mensen een poging gewaagd. In de meeste gevallen
tevergeefs.
Natuurlijk vindt de Stichting Rokersbelangen (SRB) het goed als mensen stoppen met roken.
Zeker zolang dit een eigen keuze is en men niet gedwongen wordt door omgeving of
overheid. Juist een gedwongen keuze maakt het lastig om daadwerkelijk te stoppen, in de
praktijk blijkt dat een stoppoging de meeste kans op succes heeft wanneer je er zelf voor
de volle 100% achter staat.
Mijn goede voornemen is dit jaar niet om te stoppen met roken, maar om in actie te komen
tegen de betutteling van de overheid en ik hoop dat u met me mee doet!
Want waar eindigen we als we nu niet in actie komen? Ik voorspel dat we over 10 jaar in
een steriele omgeving wonen terwijl we op de huid worden gezeten door als verpleegsters
verkleedde politieagenten, betaald van de belasting, die ons vertellen wat niet mag. Hier
gaat een hele negatieve uitstraling van uit en in een dergelijke samenleving wens ik niet
te leven.
Stichting Rokersbelangen
Ton Wurtz
Noot voor de redactie,