ANBO

Brief met kritiek naar de Tweede Kamer

23-03-2006

De ouderenorganisaties ANBO, NVOG, PCOB en Unie KBO, verenigd in het CSO, hebben eind februari hun mening over de modernisering van het huurbeleid van minister Dekker naar de Tweede Kamer gestuurd. De ouderenorganisaties hebben op zes hoofdpunten kritiek.

In de eerste plaats is er kritiek op het vaststellen van de grenzen tussen het gereguleerde en geliberaliseerde gebied. Het CSO heeft stellig de indruk dat er meer woningen geliberaliseerd worden dan nu gedacht. Daarbij zullen aantrekkelijk wijken ontoegankelijk worden voor huishoudens met een laag of bescheiden middeninkomen. Bovendien zullen er naar verwachting van het CSO minder goede sociale huurwoningen worden gerealiseerd. Dit ontneemt bewoners met een laag of bescheiden middeninkomen het perspectief op verbetering van hun woonsituatie.
Tweede kritiekpunt betreft de aanpassing van het woningwaarderingsstelsel. In het nieuws systeem wordt de WOZ-waarde gebruikt, de getaxeerde waarde van de woning. Dit zal de huurprijs verhogen, vooral in gebieden met woningnood zal het leiden tot grotere huurverhogingen. Het CSO vindt de introductie van de WOZ-waarde een verslechtering voor het woningwaarderingsstelsel. Ook al omdat kleine en slechte woningen overgewaardeerd worden.
Derde punt van kritiek betreft de gevolgen voor ouderen en vooral voor ouderen met een zorgvraag. Het CSO verwijt de minister dat er geen aandacht is voor huisvestingsbeleid voor deze groepen. Van alle ouderenwoningen is nog steeds 20% niet toegankelijk. Nog maar nèt 50% van de ouderenhuishoudens die kampt met ernstige beperkingen, beschikt over een toegankelijke woning. Het CSO vraagt dan ook dringend om, als onderdeel van de modernisering van het huurbeleid, uitbreiding van het aantal voor ouderen geschikte woningen en de kwaliteit daarvan. De ouderenorganisaties vragen ook dringend voor burgers met lagere inkomens tenminste de korting op de huurtoeslag te laten vallen maar beter nog de huurtoeslag te verhogen.
In de vierde plaats hebben de ouderenorganisaties principieel bezwaar tegen de betaalbaarheidsheffing huurwoningen. Verhuurders moeten hierdoor mee betalen aan de uitgaven van de huurtoeslag. Dat betekent dat een substantieel deel van deze maatschappelijke kosten wordt afgewenteld op een beperkte en specifieke groep burgers waaronder ouderen.
Ook vragen de ouderenorganisaties de effecten van het nieuwe huurbeleid te monitoren en corrigerende maatregelen te nemen indien de effecten ongewenst zijn. De ouderenorganisaties willen hieraan graag hun bijdrage leveren. Tot slot pleiten de ouderenorganisaties voor een versterking van de positie van huurders