Unicef
Sri Lanka: kinderen leren elkaar over mijnengevaar 30 maart 2006, Batticaloa - Landmijnen hebben geen boodschap aan vredesakkoorden. Ook al is boven de grond de strijdbijl begraven, onder het aardoppervlak liggen ze rustig te wachten op een slachtoffer. Misschien komt er over vijf minuten een nietsvermoedend kind voorbij, misschien duurt het nog vijf jaar. Maar áls het komt en per ongeluk de mijn aanraakt, is het drama niet te overzien. Met deze angst moeten de kinderen in het oosten van Sri Lanka leven. De 14-jarige Thinesh had geluk. Intussen geeft hij cursussen 'mijneducatie' aan leeftijdgenootjes. En met succes.
De 14-jarige Thinesh vertelt leeftijdgenoten hoe gevaarlijk landmijnen zijn. Foto: Unicef Sri Lanka/2006/Laerke De 14-jarige Thinesh vertelt leeftijdgenoten hoe gevaarlijk landmijnen zijn. Foto: Unicef Sri Lanka/2006/Laerke
Wereldwijd liggen er nog tientallen miljoenen mijnen onder de grond. Het zijn slapende getuigen van conflicten uit een, soms al grijs, verleden. Desalniettemin maken ze nog dagelijks slachtoffers. Vooral spelende kinderen.
Gered door kennis
Het was vrijdagmiddag na schooltijd. Thinesh was op het terrein van de plaatselijke kinderclub. Hij wist nog niet precies wat ie met z'n vrije tijd zou gaan doen en wroette wat in de aarde met een lege fles. Plots raakte de fles iets rubberachtigs en in een 'split second' besefte Thinesh dat een mogelijke dood op nog geen dertig centimeter van hem af lag.
Een mijn op het speelterrein van de kinderclub had Thinesh niet verwacht. Hij had echter geen rekening gehouden met de moessonregens van de afgelopen tijd. Door de zware stortbuien en overstromingen was de mijn hier naartoe gespoeld. Gelukkig wist Thinesh wat hij moest doen: niks. Doodstil blijven zitten, maar wel volwassenen in de buurt roepen. Zij konden op hun beurt weer de politie alarmeren die de landmijn onschadelijk kon maken.
Foto: Unicef Sri Lanka/2006/Laerke Foto: Unicef Sri Lanka/2006/Laerke
Mijneducatie
"Ik heb geleerd wat je in zo'n geval moet doen op de Kanimoli
-kinderclub waar ik lid van ben", vertelt Tinesh. De club is in het oosten van Sri Lanka een van de vele kinderclubs waar mijneducatie wordt gegeven. "Intussen geef ik het nu zelf ook", vertelt Thinesh trots.
Kinderen leren wat te doen als ze een mijn vinden, is geen overbodige luxe in dit gebied. Tot een aantal jaren geleden overleed er in dit district elke tien dagen wel een kind door een mijn. Dankzij het 'mine risk programme' en een voortvarende schoonmaak van het gebied is het aantal slachtoffers teruggelopen tot 2 in heel 2005.
Unicef helpt
De mijneducatie die Thinesh geeft, wordt ondersteund door Unicef in samenwerking met een lokale organisatie. Thinesh vertelt met behulp van toneelspel en zang over de gevaren van landmijnen. Op deze manier vinden ook (kleinere) kinderen het leuk om les te krijgen. En dat is belangrijk, vertelt de jonge docent terwijl hij richting 30 wachtende 'studenten' loopt. "Want hier in het dorp is het in principe veilig, de omgeving is schoongemaakt. Maar hoe het daarbuiten is..." Mijneducatie blijft dus nodig.