Staatsbosbeheer

10 juli 2006

Zondagavond 9 juli is in de gemeente Nijetrijne (Friesland) een vierjarig kind door een otter gebeten. Het voorval gebeurde bij het huis van de grootouders van het kind. De otter, onlangs uitgezet in natuurgebied de Rottige Meente, werd de afgelopen dagen in de buurt gesignaleerd. De otter zwom in de buurt en was zeer speels. Gisteravond zat de familie op de veranda te eten, de otter kwam dichterbij en beet het kind in de hiel. De verwonding valt erg mee, zo heeft een arts vastgesteld. Otters zijn doorgaans schuwe dieren dus het is bijzonder dat het dier zich zo uitgebreid liet zien, en het kind gebeten heeft.

Volgens ecoloog Hugh Jansman van onderzoeksinstituut Alterra in Wageningen is de beet zeer verrassend, omdat otters erg mensenschuw zijn. Twee weken geleden zijn in natuurgebied de Rottige Meente van Staatsbosbeheer vier otters uitgezet in het kader van een uitzetprogramma. De bewuste otter trok zich echter niet direct terug in de natuur maar bleef in de omgeving van mensen.

Dit is de tiende otter die vanuit gevangenschap is uitgezet. Dergelijke dieren zijn meer aan mensen gewend dan hun wilde soortgenoten. Desondanks vermijden ze direct contact met mensen na het uitzetten in de natuur. Deze otter vormt daarop vooralsnog een uitzondering. Mogelijk is deze otter toch tammer dan de mensen van Novosibirsk Zoo in de gaten hadden, hoewel ze ook daar erg veel moeite moesten doen om het dier te vangen voor transport naar Nederland. Alterra probeert nu met inloopvallen het dier te vangen, maar de kans op succes is bijzonder klein. De verwachting is dat dit bij een incident blijft en dat de otter geleidelijk aan zal verwilderen. Mocht het dier minder schuw blijven, dan wordt in ieder geval aangeraden afstand te houden en het dier zeker niet te aaien. Ondanks hun hoge aaibaarheidsfactor zijn otters roofdieren met een sterk gebit. Recreanten hoeven zich geen zorgen te maken: otters vormen geen bedreiging.

Sinds 2002 zijn er weer otters in Nederland. Ze horen van oudsher thuis in de natte natuurgebieden van het Nederlandse landschap. Door inkrimping en versnippering van het leefgebied, watervervuiling, verdrinking in visfuiken, recreatie en verkeer stierf de otter in de tweede helft van de vorige eeuw uit. Een spontane terugkeer van de otter is onwaarschijnlijk door de grote afstand tot de dichtstbijzijnde otterpopulaties in Duitsland. Daarom werd besloten tot herintroductie van de otter. De populaties in de Weerribben en de Wieden groeien voorspoedig.