Waterschap Roer & Overmaas
17-07-2006
Persinformatie: Waterschap Roer en Overmaas bestrijdt bacterievuur
Waterschap Roer en Overmaas bestrijdt het gevaarlijke bacterievuur op
enkele van haar percelen op het plateau van Margraten. Medewerkers van
het waterschap constateerden tijdens één van de controlebeurten het
bacterievuur in de struiken en hebben onmiddellijk een groot offensief
gestart tegen het bacterievuur. De struiken en de besmette meidoorns
worden tot op de grond toe afgezet en verbrand.
Het waterschap pakt eerst die percelen aan die in de directe omgeving
staan van fruitplantages. Ook heeft het waterschap daar waar mogelijk
eigenaren van percelen gewaarschuwd waar ook besmetting is
geconstateerd. Waarschijnlijk is het koude voorjaar de oorzaak van
deze uitbraak. Waterschap Roer en Overmaas denkt nog deze hele week
volop bezig te zijn met de bestrijding van het bacterievuur.
Bacterievuur is een plantenziekte die wordt veroorzaakt door een
bacterie. De naam wijst al op het karakteristieke van de ziekte,
namelijk het bruinzwart verkleuren en verschrompelen van bloesems,
takken en twijgen alsof ze door vuur verschroeid zijn. Hagen worden
over het algemeen niet aangetast omdat zij niet in bloei komen doordat
ze tijdig gesnoeid worden.
Hoe is bacterievuur te herkennen?
Bacterievuur is te herkennen aan het zwart verkleuren van eerst de
jonge vruchtjes en later steeltjes. Soms zijn maar enkele bloemen in
een cluster aangetast. De verkleuring trekt door in het hout. Bladeren
en jonge topscheuten krullen om en verkleuren bruin tot zwart en
verkleuren daarna verder naar beneden toe. Zijn de scheuten stug dan
buigen ze niet gemakkelijk om waardoor de aantasting moeilijker is te
herkennen.
Aantasting van het bacterie dringt tot in het dikke hout door en
omringt de takken. Hele takken verwelken en sterven vervolgens af. De
bladeren en vruchten blijven vaak tot in de winter verdroogd aan de
afgestorven takken hangen.
Soms vormen zich druppels wit tot geelwit bacterieslijm en later van
geelbruin tot oranje. Na het aansnijden van de bast wordt een
roodbruine, gevlamde verkleuring zichtbaar. Vruchten die zijn
aangetast (bijvoorbeeld na hagel) Deze vertonen bruine plekken met een
glazige rand. Binnen de vrucht zitten vaak holten met vuilwit
bacterieslijm.