Ingezonden persbericht


Persbericht Universiteit Utrecht

Wetenschapswinkel Rechten

20 juli 2006

Aansluiting woonboten op riool (nog) niet verplicht

Sinds begin 2005 mogen woonboten met een vaste ligplaats geen huishoudelijk afvalwater meer lozen op het oppervlaktewater. In de praktijk blijkt dat gemeenten hier verschillend mee omgaan. Er zijn gemeenten die nadenken over alternatieven voor het riool. Er zijn ook gemeenten die woonbooteigenaren verplichten aan te sluiten op het riool. Op grond van de huidige wet- en regelgeving kan de gemeente hiertoe echter niet verplichten, zo blijkt uit onderzoek van de Wetenschapswinkel Rechten.

Op grond van het Lozingenbesluit Wvo huishoudelijk afvalwater (Lozingenbesluit Wvo) mogen woonboten met een vaste ligplaats geen huishoudelijk afvalwater meer lozen op het oppervlaktewater als zij zich binnen veertig meter of een nader bepaalde afstand van het gemeentelijke rioleringstelsel bevinden. Dit brengt een verplichting mee voor de gemeente, de woonbootbewoner en de waterkwaliteitsbeheerder. Aansluiten op het riool gaat echter gepaard met hoge kosten. Om deze reden wordt er in Groningen en Friesland nagedacht over alternatieve systemen. In Utrecht en Den Haag zijn veel woonboten wel al aangesloten op het riool.

Aansluitplicht?

In het onderzoek dat is uitgevoerd in opdracht van stichting De Twaalf Ambachten, komt de vraag naar voren hoeveel vrijheid gemeenten hebben bij de uitvoering van het Lozingenbesluit Wvo. Zijn woonbootbewoners verplicht hun woonboot aan te sluiten op het riool of is er ruimte voor alternatieven? De wet verbiedt lozen, maar er is op grond van de huidige regelgeving geen formele plicht voor woonbootbewoners om aan te sluiten op het riool. Volgens de onderzoeker Annet van Balen is een lozingsverbod niet hetzelfde als een aansluitplicht. 'Bovendien zijn er andere wegen om aan het lozingsverbod te voldoen, die alternatieven zijn mogelijk goedkoper en flexibeler.'

Vernieuwde wetgeving

Bij gemeenten en woonbootbewoners is de behoefte ontstaan om in plaats van het openbare riool alternatieve systemen toe te kunnen passen. Dit wordt nu mogelijk gemaakt door het Ontwerp-Lozingenbesluit afvalwater huishoudens. Op een afstand van veertig meter of minder is het naast aansluiting op de riolering nu ook mogelijk aan te sluiten op een zuiveringstechnisch werk. Ondanks deze uitbreiding is er in de vernieuwde wetgeving nog steeds geen aansluitplicht opgenomen, de formulering is nagenoeg niet veranderd. Van Balen: 'Het is dus nog steeds mogelijk om niet aangesloten te zijn op het riool of een ander zuiveringstechnisch werk, en met een emmer naar de buurman te lopen die wel aangesloten is.'

Volgens de onderzoekster dient de letter van de wet bepalend te zijn en ook de vernieuwde wetgeving eist geen aansluiting op het riool. Wil aansluiting afgedwongen worden, dan dient daar een duidelijke grondslag voor te zijn in de vorm van een aansluitplicht. In de bouwregelgeving is een dergelijke aansluitplicht voor bouwwerken wel expliciet opgenomen. Hoewel een woonboot niet als bouwwerk wordt aangemerkt, kan deze regelgeving volgens de onderzoekster wel als voorbeeld worden genomen. 'Zolang een wettelijke grondslag ontbreekt, kan een gemeente niet handhavend optreden voor het niet aangesloten zijn op het riool', aldus van Balen.

Meer informatie

'LOZINGSVERBOD EN AANSLUITPLICHT'. Auteur: A. van Balen, ISBN-10: 90-5213-000-0, ISBN-13: 978-90-5213-000-0, 41 p. Uitgever: Wetenschapswinkel Rechten, Janskerkhof 3, 3512 BK Utrecht, (030) 253 7025, wewir@law.uu.nl. Samenvattingen en recensie-exemplaren zijn beschikbaar.

Voorlichter Rebecca van Musscher, (030) 253 7291, r.vanmusscher@law.uu.nl of Roy Meijer (030) 253 3705, r.e.t.meijer@uu.nl

De Wetenschapswinkel Rechten heeft als taak een brugfunctie te vervullen tussen Universiteit en Maatschappij. Zij maakt wetenschappelijk juridisch onderzoek toegankelijk voor diverse organisaties. De Wetenschapswinkel is verbonden aan de faculteit Rechtsgeleerdheid, Economie, Bestuur en Organisatie van de Universiteit Utrecht.