Ingezonden persbericht


Persbericht

De V. van Vian

L/V-producties presenteert: De V van Vian

Jazzmuziektheater van/met Ferdi Janssen, Hans Thissen, Don Duijns, Bert van Bommel en OCOBAR, Titus Boonstra, Eva Zwart en Hester Jolink.

De V. van Vian is een voorstelling over Boris Vian (1920-1959): componist, trompetist, schilder, schrijver en artistieke alleskunner in het Parijs van de jaren 50. Zijn leven was kort, turbulent en vooral één groot streven naar de creatie van dat ultieme, grote, alom gewaardeerde meesterwerk. Of het nu een roman, chanson, film of gedicht was. Maar hem is dat niet zo gelukt als anderen om hem heen, zoals filosoof, auteur Jean-Paul Sarte en zanger Henri Salvador. Die zoektocht naar dat ene volmaakte gaf hem wel een enorme energie, waarmee hij ook veel voor anderen realiseerde. Hij introduceerde ondermeer de jazzmuziek (van Duke Ellington en de Be-Bop uit de Birdland-club in New York) in Parijs en daarmee in Europa. Zijn ambitie verwoordde hij door te zeggen dat na zijn dood heel Frankrijk de letter V zou duiden als de V. van Vian.

In de persoon van Boris Vian worden talloze eigenschappen uitvergroot, waar jong volwassenen zo (gedreven of hopeloos) naar op zoek kunnen zijn. Door zijn vroege dood is hij eeuwig jong gebleven, eeuwig een talent en eeuwig iemand om naar op te kijken. Verder kun je hem benijden om zijn intense en veeleisende levenswijze, zijn universaliteit, autonomie en doorzettingsvermogen. Anderzijds was hij ook onzeker, rancuneus, egocentrisch en had hij een zwakke gezondheid, waardoor hij menselijk blijft. Dat maakt hem tot een tijdloos rolmodel waar jonge mensen hun zoektocht naar eigen ontplooiing aan kunnen spiegelen. Vanuit dit gegeven en op golven van jazzmuziek zoekt de voorstelling de dialoog met het publiek.

Deze voorstelling gaat in première op 5 januari 2007 en speelt daarna t/m 13 januari een eerste reeks in Theater Lantaren/Venster.

Tournee gepland in november-december 2007.

Achtergrondinformatie

De voorstelling is geschreven door Don Duyns, allesdoener en jarenlang artistieke pijler onder Growing up in Public. Het zal een licht absurdistische terugblik zijn op zijn leven, de avond voordat hij sterft. De mensen uit zijn leven verschijnen. De maalstroom wordt in gang gezet door een vroeg gestorven vriend: de Majoor. Een voorstander van nonsens. Zijn vader zal verschijnen met het lied "Je suis snob" uit het kleine oeuvre van door Vian zelf geschreven en gezongen chansons. Het getuigt van zijn gedrevenheid om nieuwe taal te maken. Zijn dominante moeder komt in de vorm van de moeder uit "De Hartevreter". Maar ook de pratende muis, uit het boek "Het schuim der dagen" zal een gesprek komen voeren met Vian; een verwijzing naar zijn voorliefde voor het absurdisme. Juliet Greco zal haar opwachting maken in de rokerig kelder die net na de oorlog door Vian en zijn vrienden werd verbouwd tot een populaire club. Hij zingt er het zelf geschreven lied "Fais-moi mal, Johnny" samen met de Franse actrice Magalie Noël. Het stuk zal eindigen met zijn sterf-scène in de bioscoop tijdens de première van de film "J'irai cracher sur vos tombes" (ik zal spuwen op jullie graf), gemaakt naar aanleiding van zijn gelijknamige boek. Een boek dat hem zijn hele leven heeft achtervolgd. Eerst mocht niemand weten dat hij deze succesvolle roman had geschreven. Daarna werd hij veroordeeld vanwege het in gevaar brengen van de jeugdige moraal.

Het wordt geen strict biografische voorstelling. De tekst wordt opgebouwd uit de romans en teksten die Vian zelf schreef (waaronder een korte schitterende autobiografie). De tekst laat anderen over hem vertellen. Wat de voorstelling wil communiceren is vooral zijn zoektocht naar een eerlijke, intense, autonome levensstijl.

Voor Vian belichaamde jazzmuziek het gevoel van vrijheid en intense levensvreugde dat totaal samenviel met zijn manier van leven. Bert van Bommel, trompettist/arrangeur, vele jaren lid van Het Groot Niet Te Vermijden en inmiddels veel gevraagd als maker van theatrale muziek, tekent voor arrangementen van o.a. nummers van Duke Ellington, chansons van Vian, Salvador en de muziek uit de film "J'irais...".

Op het podium wordt hij bijgestaan door "Het Orkest" oftewel OCOBAR, de formatie van Cok van Vuuren en de broers Wijtman. Zo zal het orkest samen met Vian terugkeren in het tuinhuis van zijn ouderlijk huis om de eerste schreden op het pad van de jazz te zetten. De muzikanten zijn geselecteerd op podiumprésence, naast hun vermogen om jazz en improvisatie te spelen. Want via improvisatie creëren ze hun eigen muzikale kleur.

Theatermaker Ferdi Janssen tekent voor de regie. Ferdi Jansen werkte o.a. in veel producties van Rieks Swarte en regisseerde bij Jeugdtheater Kwatta. De montage van de tekst en scènes is meer intuïtief dan chronologisch, met veelal korte scènes gebouwd op de muzikale lijnen. Tijds- en plaatsaanduidingen zullen behoorlijk los zijn. Hans Thissen geeft gestalte aan de figuur Boris Vian en is de motor achter het artistieke concept. Als acteur, theatermaker, geluidsontwerper en poppenspeler heeft Hans Thissen al een uitgebreid oeuvre op zijn CV staan. Beide mannen hebben met elkaar er al vele theatersamenwerkingen gerealiseerd

Eva Zwart speelt diverse vrouwenrollen, want in het leven van Vian kwamen veel vrouwen voor. Titus Boonstra speelt in het bijzonder jeugdvriend Jacques Loustalot ("de Majoor"), een man die veel invloed heeft gehad op de levensstijl van Vian, maar waarover weinig bekend is omdat ook hij zeer vroeg dood ging. In de voorstelling willen we zijn relatie met Boris Vian meer naar voren halen

Het decor is van Hester Jolink, met 31 jaar nog een ontwerpster aan het begin van een theatercarrière die niettemin hard gaat (Bambie, OT, Gasthuis). Het toneel wordt zodanig ingericht dat het voor vele ruimtes en sferen te gebruiken valt. Het is zowel een zolderkamer als een rokerige jazz-kelder en de bioscoop waarin Vian sterft. De altijd door ramen binnen klimmende Majoor moet er in kunnen hangen. Maar het moet ook kleiner kunnen worden zoals in het boek "Het schuim der dagen" waarbij het langzaam sterven van Chloé wordt gesymboliseerd door een steeds kleiner worden ruimte.

De V van Vian

een Lantaren Venster productie

Speeldata:

try outs: 3- 4 januari 2007

première: 5 januari 2007

overige voorstellingen in L/V: 6-9-10-11-12-13 januari

http://www.lantaren-venster.nl/producties/lv%20producties.htm

//////////////////////////////////////////

Graag zien wij bovenstaande informatie opgenomen in de daarvoor bestemde agenda's. Mocht u een vooraankondiging willen doen, n/of nadere info, (foto's) nodig hebben, dan zie ik uw mail graag verschijnen.

Een interview is met de maker en/of spelers is natuurlijk ook altijd mogelijk. Mocht u langs willen komen om een recensie te schrijven, laat dat tijdig weten.

Vriendelijke groet,

Hans Merts, publiciteit LV Producties, merts@lantaren-venster.nl 010-2772264

vrijdag 5 januari 2007