CDA

57&mid=1006] 06 juni 2007 - Persbericht -
Warmtewet stimuleert duurzame stadsverwarming

De indieners van de Warmtewet, CDAâers Jan ten Hoopen, Jos Hessels en Liesbeth Spies, hebben deze week de laatste wijziging van de Warmtewet ingediend.

Door die wijziging zorgt de Warmtewet niet alleen dat consumenten minder gaan betalen voor stadsverwarming, maar draagt de wet ook bij aan het in stand houden en uitbreiden van duurzame stadsverwarmingprojecten. Stadsverwarming kent meestal een veel lagere CO2-uitstoot dan verwarming met gas. Woordvoerder duurzaamheid Liesbeth Spies is enthousiast over de âverduurzamingâ van de Warmtewet: 'de milieuvoordelen van stadsverwarming zijn in veel gevallen groot. Door de aanpassingen van de wet zullen er meer stadsverwarmingprojecten komen. Dat kan een belangrijke bijdrage leveren aan de kabinetsdoelstelling om de CO2-emissies met dertig procent terug te dringen.'

Het hoofddoel van de Warmtewet is om consumenten, die warmte afnemen van monopolistische warmteleveranciers, te beschermen. Volgens de wet betalen consumenten een redelijke prijs, wat betekent dat leveranciers niet meer dan een redelijke winst mogen maken. Consumenten betalen nooit meer dan de maximumprijs. De maximumprijs is volgens de Warmtewet gebaseerd op het bedrag dat afnemers van gas voor dezelfde hoeveelheid warmte betalen. Warmteconsumenten mogen niet meer betalen dan wanneer ze gas zouden gebruiken.

De Algemene Rekenkamer heeft op 24 april het rapport Tariefstelling Stadsverwarming uitgebracht. De hoofdconclusie van de Rekenkamer liegt er niet om: de tarieven voor stadsverwarming komen niet onafhankelijk en niet objectief tot stand en bovendien ontbreekt onafhankelijk toezicht. Consumenten hebben daardoor, aldus de Rekenkamer, geen zekerheid dat ze niet duurder uit zijn dan wanneer zij met een eigen gasaansluiting in hun warmtebehoefte hadden kunnen voorzien. CDAâer Jan ten Hoopen is content met het rapport van de Rekenkamer: 'de Rekenkamer heeft glashelder gemaakt dat consumenten niet beschermd worden tegen exorbitante prijzen. Ook heeft de Rekenkamer geconcludeerd dat de Warmtewet de problemen oplost. Als klap op de vuurpijl hebben zelfs de energiebedrijven toegegeven dat consumenten teveel betalen. We willen de behandeling van de wet nu snel afronden.'

De aangepaste Warmtewet zorgt op drie manieren dat stadsverwarmingprojecten kunnen blijven bestaan en uitgebreid worden. Ten eerste kan de minister van Economische Zaken op basis van de Warmtewet een MEP-subsidie aan warmteleveranciers verlenen. Ten tweede mogen leveranciers onder strikte voorwaarden tijdelijk âpoolenâ, wat inhoudt dat de winst die een bedrijf maakt op project A gebruikt mag worden om het verlies op project B te compenseren. Ten derde zal de Warmtewet de onrust onder consumenten, die terecht menen dat ze teveel betalen, wegnemen. Daardoor neemt het draagvlak voor de duurzame projecten toe. Energiewoordvoerder Jos Hessels hoopt dat de Warmtewet de onvrede wegneemt: 'er zijn bewonersverenigingen opgericht, rechtszaken tegen de energiebedrijven aangespannen en ik krijg talloze klachten van burgers over prijsstijgingen. Ik hoop dat de wet voor rust zorgt zodat consumenten en energiebedrijven samen kunnen profiteren van een duurzame én betaalbare warmtevoorziening.'