Anwar Ibrahim (Maleisië) - ma.18-06-07, VU, 18.00u. Mime-Version: 1.0
Society for International Development - afdeling Nederland
P E R S B E R I C H T
SID-lezing Democratie & Islam: zeker geen onmogelijke combinatie
DEMOCRATIE EN ISLAM: ZEKER GEEN ONMOGELIJKE COMBINATIE
Lezing Maleisische dissidente politicus Anwar Ibrahim
Den Haag, 12 juni 2007
"Het is een fictie dat geboden in de Islam de oorzaak zijn van het democratisch tekort in de Moslimwereld". Dat stelt de Maleisische oppositie-politicus en wetenschapper Anwar Ibrahim aanstaande maandag in een lezing in de serie 'Democracy and Development' van de SID-Nederland. De echte oorzaak zijn de autoritaire regimes. Díe beperken de vrijheid van meningsuiting om hun macht niet te verliezen.
Morele kernbegrippen van de Islam zijn bescherming van het leven, vrijheid van geweten en de onvervreemdbaarheid van persoonlijk bezit, zegt Ibrahim in zijn lezing 'Democracy & Islam: the answer of the West'. En die begrippen zijn juist in overeenstemming met de essentie van democratie.
Een ander democratisch kenmerk - van mening mogen verschillen - is in de Moslimwereld ook sterk aanwezig, aldus Ibrahim. Het onderdrukken daarvan door autoritaire regimes moet echter veel meer tegenwicht krijgen. Dat kan door steun aan democratische instituties gericht op de bescherming van individuele vrijheden, op verantwoording door publieke ambtdragers, en op democratische controle van de staatsmacht. Het Westen kan daar een belangrijke rol in spelen.
Anwar Ibrahim is oud-vicepremier van Maleisië. Hij is bekend van de bijzonder brute wijze waarop premier Mahathir hem behandelde toen hij kritiek durfde te uiten op diens bewind. Dit leidde tot ontslag, vervolging en uiteindelijk gevangenschap. Sinds zijn vrijlating in 2004 doceert Ibrahim in Oxford en de VS over bestuur en verantwoording en over democratie en Islam. Op deze terreinen is hij ook internationaal actief. Anwar Ibrahim blijft verder als stem van de oppositie kritisch betrokken bij de politiek in zijn vaderland.
SID-serie 2006-2007
SID-Nederland houdt dit seizoen de relatie democratie-ontwikkeling kritisch tegen het licht. Ontwikkelingssamenwerking heeft naast sociale, economische en technische doelen, ook een institutionele en politieke opdracht. Bij good governance gaat het vaak om democratisch bestuur. De realiteit daarvan blijkt echter weerbarstig. Bij het bevorderen van goed bestuur in ontwikkelingslanden draait het niet alleen om - op zich al lastige - vragen over wat er wanneer en hoe moet gebeuren, maar ook hoe om te gaan met culturele en politieke diversiteit.
Dat levert taaie beleidsdilemma's op. Wat komt bijvoorbeeld eerst: democratie of ontwikkeling? Of zijn misschien stabiliteit recht en orde, en veiligheid de echte eerste voorwaarden? En als dat zo is: pleit er iets voor dictatoriaal bestuur in bepaalde stadia van economische groei? Is bevordering van democratie van buitenaf eigenlijk wel mogelijk? En hoe verhoudt werken aan democratie zich tot de bestaande praktijk van ontwikkelingssamenwerking? Voor het volledige programma van de SID-serie, zie: