---
IP/07/919
Brussel, 27 juni 2007
Flexizekerheid: betere banen voor meer mensen
De Commissie komt vandaag met een voorstel voor de vaststelling van
gemeenschappelijke beginselen inzake flexizekerheid, om het
concurrentievermogen, de werkgelegenheid en de arbeidssatisfactie te
bevorderen door het combineren van flexibiliteit en zekerheid voor
werknemers en bedrijven. Flexizekerheidsstrategieën kunnen helpen de
Europese arbeidsmarkten te moderniseren en beter te reageren op de
uitdagingen en mogelijkheden van de globalisering. Dergelijke strategieën
omvatten regelingen inzake arbeidsovereenkomsten die tegelijkertijd flexibel
zijn en zekerheid bieden, actief arbeidsmarktbeleid, integrale strategieën
voor een leven lang leren, en moderne stelsels van sociale bescherming die
adequate inkomenssteun bieden gedurende perioden van werkloosheid. De
Commissie geeft ook een aantal typische flexizekerheidstrajecten aan om
lidstaten te helpen hun eigen nationale flexizekerheidsstrategieën te
ontwikkelen en van elkaars ervaringen en beste praktijken te leren. In
aansluiting op de Lissabonstrategie van de EU voor groei en werkgelegenheid
kunnen de gemeenschappelijke beginselen inzake flexizekerheid ertoe
bijdragen dat meer Europeanen ten volle kunnen profiteren van de snel
veranderende wereldeconomie.
Vladimír Spidla, EU-commissaris voor werkgelegenheid, sociale zaken en
gelijke kansen, verklaarde: "Flexizekerheid is de beste manier om te
verzekeren dat Europese burgers een hoog niveau van werkzekerheid
genieten, zodat zij in iedere fase van hun arbeidsleven een goede baan
kunnen vinden, en kunnen hopen op een goede loopbaanontwikkeling in
een snel veranderende economische omgeving". Hij zei verder:
"Flexizekerheid biedt een evenwicht tussen de rechten en
verantwoordelijkheden, voor werknemers en bedrijven en ook voor
overheden: alle hebben de plicht bij te dragen tot meer
werkgelegenheid, een betere samenleving en duurzame groei. Bij de
flexizekerheidsbenadering gaat het er niet om een bepaalde groep meer
zekerheid te bieden ten koste van een andere groep; het idee is
optimaal gebruik te maken van de positieve wisselwerking tussen
flexibiliteit en zekerheid. We moeten er nu voor zorgen dat alle
betrokkenen samenwerken zodat dit een succesfactor wordt voor de
Europese economieën, werknemers en bedrijven."
Europa moet nieuwe wegen vinden om zijn arbeidsmarkten flexibeler te
maken en tegelijkertijd werkzekerheid te bieden. Flexizekerheid is een
brede aanpak van het arbeidsmarktbeleid die een voldoende mate van
flexibiliteit in arbeidsovereenkomsten - om bedrijven en werknemers in
staat te stellen op veranderingen te reageren - combineert met een
voldoende mate van zekerheid om werknemers in staat te stellen om hun
baan te houden, dan wel snel een nieuwe te vinden, met de garantie van
een adequaat inkomen tussen twee banen in. De mededeling benadrukt dat
dit voordelen kan bieden voor zowel werknemers als bedrijven.
Flexibiliteit betekent dat werknemers gemakkelijk moeten kunnen
instappen en van baan moeten kunnen veranderen: het bestrijkt externe
en interne (binnen een bedrijf) flexizekerheid. Het aspect zekerheid
geldt niet alleen voor werknemers, maar ook voor bedrijven:
verbetering van de kennis en vaardigheden van werknemers biedt een
werkgever extra zekerheid en voordelen. Er kan een positieve
wisselwerking zijn tussen flexibiliteit en zekerheid.
De mededeling, die gebaseerd is op uitgebreide raadpleging en overleg
met de belangrijkste betrokken partijen, geeft de belangrijkste
beleidsterreinen aan met betrekking tot flexizekerheid (componenten
van flexizekerheid) en formuleert voorstellen voor acht
gemeenschappelijke beginselen inzake flexizekerheid. Deze beginselen
zijn referentiepunten waarover de lidstaten overeenstemming zouden
moeten bereiken. Dit zijn onder andere:
1. Versterken van de tenuitvoerlegging van de EU-strategie voor groei
en werkgelegenheid en van het Europese sociale model;
2. Een evenwicht vinden tussen rechten en verantwoordelijkheden;
3. Flexizekerheid aanpassen aan de uiteenlopende omstandigheden,
behoeften en uitdagingen van de lidstaten;
4. Reduceren van de kloof tussen degenen met soms precaire
arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd of deeltijd (de
zogenaamde "outsiders") enerzijds, en werknemers met vaste
voltijdbanen (de "insiders") anderzijds;
5. Ontwikkelen van interne en externe flexizekerheid door werknemers
te helpen de carrièreladder op te klimmen (intern) en zich op de
banenmarkt te begeven (extern);
6. Ondersteunen van de gelijkheid van vrouwen en mannen en gelijke
kansen voor iedereen bevorderen;
7. Evenwichtige pakketten van beleidsmaatregelen produceren om een
klimaat van vertrouwen tussen sociale partners, overheden en
andere betrokken partijen bevorderen;
8. Zorgen voor een rechtvaardige verdeling van de kosten en baten van
flexizekerheid, en bijdragen tot een gezond en op langere termijn
houdbaar begrotingsbeleid.
De mededeling presenteert ook vier typische "trajecten" met behulp
waarvan de lidstaten hun eigen flexizekerheidsstrategieën kunnen
ontwikkelen, aangepast aan hun nationale uitdagingen. Er is natuurlijk
geen standaardoplossing - de situaties op de arbeidsmarkten in de EU
zijn zeer uiteenlopend. In sommige landen zullen de inspanningen
misschien vooral gericht zijn op het vinden van oplossingen binnen
bedrijven, in andere misschien meer op de overstap naar een andere
baan. De trajecten zijn gebaseerd op praktijkervaringen en toepaste
beleidsmaatregelen in de lidstaten, die geanalyseerd zijn door een
groep van deskundigen inzake flexizekerheid (rapporteur: prof. T.
Wilthagen).
De verschillende beleidsaspecten waarop flexizekerheid en de
componenten daarvan betrekking hebben, zijn niet nieuw, maar
flexizekerheidsstrategieën vertegenwoordigen een nieuwe, geïntegreerde
benadering waarvan de verschillende elementen elkaar kunnen
ondersteunen.
De financiële cohesie-instrumenten van de EU - en met name het
Europees Sociaal Fonds voor de programmeringsperiode 2007-2013 -
kunnen een substantiële bijdrage leveren aan de begrotingsaspecten van
flexizekerheid, bijvoorbeeld door het financieren van opleidingen op
bedrijfsniveau en van programma's voor een leven lang leren, of door
het bevorderen van ondernemerschap.
Uit een recente Eurobarometerenquête (najaar 2006) is gebleken dat de
Europese burgers de noodzaak van aanpassing en verandering, waarop de
flexizekerheidsbenadering gebaseerd is, begrijpen en aanvaarden: 72%
vindt dat arbeidsovereenkomsten flexibeler dienen te zijn, om ruimte
voor nieuwe banen te creëren; 76% meent dat het idee van "een baan
voor het leven" niet meer van deze tijd is; and 88% stemt in met de
stelling dat een leven lang leren de kansen op het snel vinden van een
baan verhoogt.
Flexizekerheid neemt een belangrijke plaats in in de geïntegreerde
richtsnoeren waarmee de lidstaten unaniem hebben ingestemd, en die de
tenuitvoerlegging op Europees en nationaal niveau van de
Lissabonstrategie voor groei en werkgelegenheid ondersteunen.
Flexizekerheid kan alleen een succes worden als alle betrokkenen
volledig meewerken. De Commissie moedigt de lidstaten aan om met de
sociale partners samen te werken en hun aanpak inzake flexizekerheid
te verwerken in hun nationale hervormingsprogramma's in het kader van
de Lissabonstrategie.
Zie
European Union