Antwoorden op kamervragen van Agema over geldverspilling in ziekenhuizen
Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
De Voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA DEN HAAG
CZ-K-U-2777480
3 juli 2007
Antwoorden van minister Klink op kamervragen van het Kamerlid Agema
over geldverspilling in ziekenhuizen (ingezonden 6 juni 2007).
Vraag 1
Bent u bekend met het bericht dat ziekenhuizen dramatisch slecht zijn
georganiseerd?
Antwoord 1
Ja.
Vraag 2
Onderschrijft u de stelling dat er "echt veel te veel geld verspild
wordt"? Zo ja, hoe gaat u deze verspilling van gemeenschapsgeld
effectief bestrijden? Zo neen, waarom niet?
Antwoord 2
Dat de zorg efficiënter, klantgerichter en veiliger georganiseerd kan
worden, is in vele rapporten benoemd. Best practices op het terrein
van patiëntenzorg, maar ook op bijvoorbeeld de wijze waarop de inkoop
van het ziekenhuis georganiseerd is, tonen ook aan dat het beter kan.
In het programma Sneller Beter zijn hier vele voorbeelden van
opgenomen en zijn nieuwe manieren van werken ontwikkeld die dit proces
ondersteunen en versnellen. De verbeterprojecten laten heel goede
resultaten zien.
Ziekenhuizen zijn complexe organisaties met heel veel verschillende
(zorg)processen, die in een gebudgetteerd systeem functioneren en
daarom soms te weinig worden uitgedaagd tot efficiencyverbeteringen.
Sinds enige jaren is het beleid er op gericht ziekenhuizen stapsgewijs
meer ruimte te geven om de zorg klantgericht en efficiënt te
organiseren. Zorgverzekeraars hoeven niet meer alle aanbieders te
contracteren. Introductie van prestatiebekostiging op basis van
diagnose behandelcombinaties met vrije onderhandelingen over
productie, kwaliteit en prijs vormen hierbij een belangrijk
instrument. Ik heb u in meerdere brieven van mijn activiteiten op dit
terrein op de hoogte gesteld. Dit veranderingsproces en de
aanpassingen in het toe te passen instrumentarium is nog in transitie.
De in het artikel genoemde trend naar specialisatie en concentratie
vindt op meerdere terreinen plaats, in de vorm van bijvoorbeeld
heupstraten, cataractstraten, inkoopcombinaties, ed. Ik verwacht dat
deze trend doorzet, maar besef ook dat ziekenhuizen tijd nodig hebben
voor deze transformatieslag.
Vraag 3
Onderschrijft u de constatering dat 60% van de werktijd van verplegers
en werknemers verloren gaat aan bijvoorbeeld onnodige zaken en dubbel
werk?
Antwoord 3
Bij het invoeren van best practices in ziekenhuizen (werken zonder
wachtlijst, OK oké, mammapoli, ed.) wordt, zoals ondermeer in Sneller
Beter aangetoond, de organisatie van het zorgproces vaak fundamenteel
veranderd. Een samenhangende set van organisatieveranderingen wordt
doorgevoerd waarbij verpleegkundigen meer tijd voor de intake en
daarbij behorende registratie krijgen, de dokter minder vaak gestoord
wordt, de ICT er voor zorgt dat gegevens snel beschikbaar zijn en niet
dubbel ingevoerd hoeven te worden, etc. De zorg wordt hiermee
veiliger, klantgerichter, maar bovenal ook efficiënter georganiseerd.
Zoals ik in antwoord op de vorige vraag heb aangegeven, krijgen
ziekenhuizen een toenemend belang om de zorg naar het voorbeeld van
deze best practices te organiseren, niet in het minst gezien de op
middellange termijn te verwachten toenemende zorgvraag en navenante
tekorten aan personeel.
Vraag 4
Deelt u de mening dat het niet wenselijk is dat ziekenhuizen zich op
slechts enkele gebieden gaan specialiseren omdat patiënten dan veel
verder moeten gaan reizen en dus de toegankelijkheid van de
ziekenhuizen daarmee ernstig in het geding komt? Zo ja, kunt u
garanderen dat alle medisch specialistische zorg beschikbaar blijft in
alle circa honderd ziekenhuizen in ons land? Zo nee waarom niet?
Antwoord 4
Uit kwaliteits- en/of efficiëntieoverwegingen kan het nodig zijn dat
ziekenhuizen zich op enkele gebieden specialiseren. Meestal betreft
die specialisatie niet de basiszorg. Dit zou voor een deel van de
bevolking kunnen betekenen dat zij langer moeten reizen voor medisch
specialistische zorg. Ik ben het echter niet met u eens dat hiermee de
toegankelijkheid van de ziekenhuizen ernstig in het geding komt. Het
gaat hier meestal om electieve zorg die goed planbaar is. Voor de
bereikbaarheid van spoedeisende hulp heb ik met de WTZi-beleidsregels
inzake de bereikbaarheid van spoedeisende hulp binnen 45 minuten en de
regelgeving inzake het regionaal overleg acutezorgketen belangrijke
instrumenten in handen om de bereikbaarheid van spoedeisende hulp te
kunnen blijven garanderen.