Oekraïne: het sprookje van Oksana
13 juli 2007, Kiev - Oksana heeft geen gemakkelijk leven gehad. Ze
groeide op in een weeshuis en raakte toen ze eenmaal volwassen was in
verwachting van een man die haar aan haar lot overliet. Haar dochter
Marynka kwam een maand te vroeg ter wereld en moeder en kind moesten
een maand in het ziekenhuis blijven. Naar nu blijkt een geluk bij een
ongeluk.
Oksana met haar dochter Marynka. Foto: Unicef
Oekraïne/2007/Sukhodolska
Oksana met haar dochter Marynka. Foto: Unicef
Oekraïne/2007/Sukhodolska
De ziekenhuisleiding maakte zich zorgen om hun toekomst en regelde een
gesprek met een sociaal werker. Die vertelde Oksana dat ze hulp kon
krijgen in een opvangcentrum voor moeders en kinderen in Fastiv in de
provincie Kiev. Ze kon hier terecht voor onderdak, zorg voor haar kind
en psychosociale hulp.
65.000 kinderen in tehuizen
Oksana ging naar het centrum toe. Ze had een paar relaties met
gewelddadige mannen achter de rug en dat leven wilde ze niet meer
terug. Zonder deze hulp zou alles waarschijnlijk anders zijn gelopen.
Misschien zou ze haar baby wel hebben afgestaan. In Oekraïne komt het
veel voor dat kinderen in tehuizen opgroeien, omdat hun ouders als
gevolg van armoede, werkloosheid en verslavingen aan alcohol en drugs
niet voor hen kunnen zorgen. De afgelopen tien jaar is het aantal
kinderen in instellingen verdubbeld tot 65.000, ondanks pogingen van
de overheid om dit te voorkomen.
Het opvangcentrum voor moeders en kinderen in Fastiv is een van de
vele projecten die zijn opgezet om te voorkomen dat moeders hun
kinderen afstaan. Ook de organisatie 'Hoop en een Thuis voor Kinderen'
houdt zich - met steun van Unicef - hiermee bezig. In dergelijke
centra wonen moeders en kinderen in een beschermde omgeving. Ze putten
kracht uit elkaar en kunnen zich voorbereiden op een zelfstandig
bestaan. De bewoonsters krijgen ook hulp bij het oplossen van
relatieproblemen.
Dankzij de hulp van een opvangcentrum voor moeders en kinderen in
Fastiv, kon Marynka gewoon bij haar moeder blijven wonen. Foto: Unicef
Oekraïne/2007/Sukhodolska
Dankzij de hulp van een opvangcentrum voor moeders en kinderen in
Fastiv, kon Marynka gewoon bij haar moeder blijven wonen. Foto: Unicef
Oekraïne/2007/Sukhodolska
Herenigd met Ivan
Oksana moest in het centrum wel wennen. "Ze bleef samen met haar
dochter op haar kamer," vertelt medewerkster Tetyana Kasyanenko. "Ze
durfde niet eens de gang op te lopen." Gelukkig ging het langzaam
beter. Oksana raakte bevriend met de bewoonsters en de stafleden van
het centrum. En toen kwamen ook de verhalen los. Ze was in een arm
gezin met zes kinderen opgegroeid en had haar vader nooit gekend. Toen
Oksana tien jaar was, bracht haar moeder haar naar een tehuis. De
enige die haar met liefde en respect behandelde was haar vriendje
Ivan, maar ze moest van haar moeder de verkering uitmaken. Daarna
stortte Oksana zich in een paar relaties met gewelddadige partners. De
een liet haar in de steek toen hij er achter kwam dat ze in
verwachting was en de ander sloeg haar en stuurde haar - ze was
inmiddels hoogzwanger - uit werken.
Toen ze een paar weken in het centrum verbleef, kreeg Oksana bezoek.
Het was haar vriendje Ivan, die door de medewerkers van het centrum
was opgespoord. Tot haar grote verrassing was hij haar nog steeds niet
vergeten en uiteindelijk besloten ze zelfs te trouwen.
"De leiding van het centrum heeft een prachtige bruiloft voor ons
georganiseerd," vertelt Oksana met tranen in haar ogen. "De directrice
was bruidsmeisje en ze gaf ons een grote serviesset. Iedereen huilde,
alsof ze niet konden geloven dat sprookjes ook echt kunnen bestaan."