Oekraïne: het sprookje van Oksana 13 juli 2007, Kiev - Oksana heeft geen gemakkelijk leven gehad. Ze groeide op in een weeshuis en raakte toen ze eenmaal volwassen was in verwachting van een man die haar aan haar lot overliet. Haar dochter Marynka kwam een maand te vroeg ter wereld en moeder en kind moesten een maand in het ziekenhuis blijven. Naar nu blijkt een geluk bij een ongeluk.

Oksana met haar dochter Marynka. Foto: Unicef Oekraïne/2007/Sukhodolska
Oksana met haar dochter Marynka. Foto: Unicef
Oekraïne/2007/Sukhodolska

De ziekenhuisleiding maakte zich zorgen om hun toekomst en regelde een gesprek met een sociaal werker. Die vertelde Oksana dat ze hulp kon krijgen in een opvangcentrum voor moeders en kinderen in Fastiv in de provincie Kiev. Ze kon hier terecht voor onderdak, zorg voor haar kind en psychosociale hulp.

65.000 kinderen in tehuizen Oksana ging naar het centrum toe. Ze had een paar relaties met gewelddadige mannen achter de rug en dat leven wilde ze niet meer terug. Zonder deze hulp zou alles waarschijnlijk anders zijn gelopen. Misschien zou ze haar baby wel hebben afgestaan. In Oekraïne komt het veel voor dat kinderen in tehuizen opgroeien, omdat hun ouders als gevolg van armoede, werkloosheid en verslavingen aan alcohol en drugs niet voor hen kunnen zorgen. De afgelopen tien jaar is het aantal kinderen in instellingen verdubbeld tot 65.000, ondanks pogingen van de overheid om dit te voorkomen.

Het opvangcentrum voor moeders en kinderen in Fastiv is een van de vele projecten die zijn opgezet om te voorkomen dat moeders hun kinderen afstaan. Ook de organisatie 'Hoop en een Thuis voor Kinderen' houdt zich - met steun van Unicef - hiermee bezig. In dergelijke centra wonen moeders en kinderen in een beschermde omgeving. Ze putten kracht uit elkaar en kunnen zich voorbereiden op een zelfstandig bestaan. De bewoonsters krijgen ook hulp bij het oplossen van relatieproblemen.

Dankzij de hulp van een opvangcentrum voor moeders en kinderen in Fastiv, kon Marynka gewoon bij haar moeder blijven wonen. Foto: Unicef Oekraïne/2007/Sukhodolska Dankzij de hulp van een opvangcentrum voor moeders en kinderen in Fastiv, kon Marynka gewoon bij haar moeder blijven wonen. Foto: Unicef Oekraïne/2007/Sukhodolska

Herenigd met Ivan

Oksana moest in het centrum wel wennen. "Ze bleef samen met haar dochter op haar kamer," vertelt medewerkster Tetyana Kasyanenko. "Ze durfde niet eens de gang op te lopen." Gelukkig ging het langzaam beter. Oksana raakte bevriend met de bewoonsters en de stafleden van het centrum. En toen kwamen ook de verhalen los. Ze was in een arm gezin met zes kinderen opgegroeid en had haar vader nooit gekend. Toen Oksana tien jaar was, bracht haar moeder haar naar een tehuis. De enige die haar met liefde en respect behandelde was haar vriendje Ivan, maar ze moest van haar moeder de verkering uitmaken. Daarna stortte Oksana zich in een paar relaties met gewelddadige partners. De een liet haar in de steek toen hij er achter kwam dat ze in verwachting was en de ander sloeg haar en stuurde haar - ze was inmiddels hoogzwanger - uit werken.

Toen ze een paar weken in het centrum verbleef, kreeg Oksana bezoek. Het was haar vriendje Ivan, die door de medewerkers van het centrum was opgespoord. Tot haar grote verrassing was hij haar nog steeds niet vergeten en uiteindelijk besloten ze zelfs te trouwen.

"De leiding van het centrum heeft een prachtige bruiloft voor ons georganiseerd," vertelt Oksana met tranen in haar ogen. "De directrice was bruidsmeisje en ze gaf ons een grote serviesset. Iedereen huilde, alsof ze niet konden geloven dat sprookjes ook echt kunnen bestaan."