Expositie Kim ten Oever en Niels Smits van Burgst september/okt 2007


Galerie de Waker Laag Keppel

LAAG-KEPPEL, 20070813 -- In de genre schilderijen en etsen van Niels Smits van Burgst wordt alledaagse werkelijkheid (over-)belicht, terwijl in de glasobjecten van Kim ten Oever, vanuit materiaal en vorm, juist droom beeld krijgt in eenvoud.

Expositie galerie de waker laag keppel september-oktober:

Wie nog steeds met het idee leeft dat in schilderijen de droom verbeeld wordt en in glaskunst de werkelijkheid en het gebruiksvoorwerp komt bij de nieuwe tentoonstelling in galerie De Waker bedrogen uit.

Hoe verschillend ook, in de ruimte van de galerie gaat het werk van de kunstenaars, beiden op hun eigen manier glashelder in kleur en inhoud een dialoog aan, maar ook een confrontatie met de kijker, (hard/zacht mannelijk/vrouwelijk figuratief/abstract) die uitgedaagd wordt zich over te geven aan of een uitgesproken mening te vormen over het werk.

Niels Smits van Burgst (1970)
Met zijn typisch hollandse tafereeltjes zet deze schilder onze eeuwenoude traditie van genreschilderkunst voort en ons wellicht een spiegel voor.
Zoals zijn grote voorbeeld, de 17e eeuwse meesterschilder Adriaen Brouwer, verbeeldt hij met levendige toets en gepaste humor allerlei ogenschijnlijk onbenullige hedendaagse situaties.
In zijn werk schijnt er vaak TL of flitslicht over zaken die niet direct verlicht hadden hoeven zijn, doordat privé-fotoalbums van anderen zijn inspiratiebron vormen.
Dit maakt S van B tot een echte volksschilder daar hij beeldt wat het publiek toont. Vaak verwijst hij naar hedendaagse actualiteit.
Hij portretteert trefzeker maar met liefde mensen en maakt hen in hun alledaagse werkelijkheid buiten-gewoon.

S van B studeerde aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten te Den Haag en is lid van Pulchri Studio. Zijn werk wordt ondermeer vertegenwoordigd door Smelik & Stokking Galeries (Den Haag), showroom Mama (Rotterdam) en Fay Lucas Gallery (Londen).


Kim ten Oever 1971
Tekenen doe ik al zolang als ik me kan herinneren. Ook heb ik lang gedacht dat iedereen tekende en dat het toch heel normaal bij het leven hoort. Pas later kwam ik erachter dat niet iedereen blijft tekenen en dat het bijzonder is om er voor naar school te gaan.
Eén van de belangrijkste dingen die ik op de Kunstcademie heb geleerd is de zeggingskracht van mijn werk te kunnen vormgeven.Meerdere jaren heb ik zomers gewerkt als assistent en later als zelfstandig glasblazer in Denemarken. De helderheid van het glas en de Scandinavische vormgeving hebben duidelijk een invloed gehad op mijn werk.
Glasblazen is intensief en ingespannen werk waar de hitte van het glas en de tijdsdruk altijd aanwezig zijn.Daarnaast heb ik mij verdiept in het buigen en smelten van glas. De stukken die ik uit de platen glas snijd en het combineren van deze vormen heeft raakvlakken met mijn passie voor tekenen met als extra dimensie de ruimtelijke werking van het glas.
Glas is een materiaal dat bestaat uit tegenpolen; de vloeibaarheid, de hitte van het materiaal tijdens de bewerking, tegenover de koude bijna bevroren kwaliteit van het eindproduct. Het lijkt alsof er een moment uit de tijdstroom genomen en bewaard kan worden.Het maken is een intensief ontstaansproces. Het is een zeer directe wisselwerking tussen blazer en materie.

www.galeriedewaker.nl





Ingezonden persbericht