Afhaalchinees in de Waddenzee
7 september 2007
Strandkrabben vangen hun eten op voedselrijke plekken om het
vervolgens ergens anders op te eten. Met deze afhaalstrategie
maximaliseren de krabben hun voedselopname en houden ze concurrerende
krabben op afstand. NIOZ-onderzoekster Isabel Smallegange is onlangs
gepromoveerd aan de Universiteit van Amsterdam.
Voedsel ligt in de Waddenzee niet voor het oprapen, dus moet je er
naar op zoek. Maar als je niet veel tijd hebt, waar kun je dan het
beste heengaan? In eerste instantie lijkt de rijkste voedselplek
altijd eerste keus. Maar daar zijn natuurlijk meer dieren te vinden,
waardoor er een voedselcompetitie ontstaat. Met veel kapers op de
kust, blijft er dan weinig tijd over om de buitgemaakte prooien ook
daadwerkelijk te verorberen.
Afhaalmaaltijd
Experimenten lieten zien dat strandkrabben hun prooien toch altijd op
de rijkste voedselplek proberen te vangen. Echter, de strandkrabben
eten hun prooi daar niet op, maar nemen ze deze mee naar een
dichtbijzijnde armere voedselplek. Daar zijn veel minder concurrenten
die ook willen mee-eten. Door de afhaalmaaltijdstrategie verzekeren
strandkrabben hun diner, en vermijden ze inhalige soortgenoten.
Veldwaarnemingen in de Waddenzee suggereren dat strandkrabben rekening
houden met beide factoren bij de uiteindelijke keuze van hun
voedselplek waneer de alternatieven ver uit elkaar liggen.
Het onderzoek naar strategieën in voedselzoeken is gedaan aan de hand
van gedragsmodellen en gedragsexperimenten met voedselzoekende
strandkrabben in experimentele opstellingen in klimaatkamers bij het
NIOZ.
Afbeelding: het openknippen van een mossel. Dit is een
openingstechnieken die krabben gebruiken bij het openen van een
mossel. De mossels kunnen ook gekraakt worden tussen de scharen van de
krab.
..............................
Noot voor de redactie,
Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek