Tom Coronel

7 Oktober 2007
Tom Coronel snel tijdens FIA-WTCC races op Monza

Ronde 19 en 20 van het FIA-WTCC 2007 werden verreden op de vermaarde Italiaanse racepiste van Monza. Een volgens velen supergaaf circuit, waar het met name op de snelheid aankomt. Voor SEAT Team Holland coureur een baan waar hij zich prima thuis voelt en dit weekend ook goed presteerde. Ondanks een enigszins tegenvallende training eindigde hij de eerste race met een 9e plaats en de tweede met een 7e.

Foto: FIA WTCC

Ik heb supermooie strijd gehad, opent Coronel zijn relaas. Het was continu vechten, vechten en nog eens vechten en zoeken naar je mogelijkheden. In de trainingen kon ik tot tweemaal toe in de slipstream van een andere rijder naar een snelle tijd komen. En heel eerlijk dacht ik dat in de kwalificatie ook te hebben. Voor mijn gevoel ging het best snel, maar achteraf bleek het toch wat tegen te vallen. Tijdens de sessies hebben we ook nog aan de Leon gesleuteld om het uitbreken van de achterkant in de bochten verder te verminderen. En toen die snelle tijd in de Warm-Up? Heel eerlijk, door de snelheid gedwongen heb ik een keer die chicane afgestoken. Maar kijk je naar de tijden in de andere ronden, was ik toch tweede. Die chicanes spelen hier nu eenmaal een belangrijke rol. Kijk maar naar race 1. Je komt met zijn allen op die eerste bocht af en dan wordt het dringen. Ik koos voor de buitenlijn en kwam daardoor deels op de (natte) uitrijstrook terecht. Daar won ik niets mee, want daar stond toen al iemand stil. Ik kwam redelijk snel weer weg om daarna met slipstreamen steeds wat te winnen. Dit is een circuit met drie bochten en drie chicanes en voor de rest zijn het lange rechte stukken. Door dan dicht achter je voorganger te rijden kun je nog iets van zijn zuiging meenemen, zeker bij snelheden boven de 200 km/uur is dat belangrijk. In de tweede race had ik een goede start maar moest goed uitkijken dat er in die eerste ronde niemand tegen mij aanknalde. Bij de klapper van Farfus koos ik de goede lijn en reed daarmee in de voorste linies. Via de spiegels zag ik Yvan Muller (SEAT fabrieksrijder en titelkandidaat red.) aankomen en bood hem op het rechte stuk een slipstream aan, waarna ik hem aangaf aan welke kant hij kon passeren. Het lukte om direct aan te sluiten, maar later bleek hij toch sneller. Achter mij reed Alex Zanardi en met hem heb ik vrijwel de rest van de race gestreden. Eerlijk en leuk, maar op gegeven moment was hij toch net iets sneller. Ik heb nog een keer geprobeerd uit zijn slipstream te komen, maar helaas het lukte niet. Ook vandaag was ik weer de snelste SEAT met een benzinemotor.

Tom Coronel verschijnt overigens komend weekend aan de start in de Finale van het BTCC (Brits toerwagenkampioenschap). Daar bestuurt hij de derde auto van het Britse SEAT Team en staat daarin titelkandidaat en merkgenoot Jason Plato bij in zijn strijd. Daarna maakt Tom Coronel zich op voor de beslissende WTCC races in Macau.