Groen!
Brussel, 12 januari 2008
Speech nieuwjaarsreceptie door Mieke Vogels
Lieve Groen!-leden, beste sympathisanten, goede dames en heren van de
pers,
Goede tradities zijn er om in stand te houden. Onze nieuwjaarsdrink is
er zo één. Ik wens U een jaar waar een goede gezondheid voorop staat .
Gezondheid voor jezelf en voor al wie je lief is. Een jaar ook met
veel tijd, tijd om te werken maar ook tijd voor jezelf en je vrienden
, tijd om samen te genieten en te feesten.
2007 was het jaar van de mannetjesputters!
Nooit waren politici meer met zichzelf, hun imago en hun carrière
bezig dan in 2007.
De Belgische politiek is daardoor verworden tot een soap waarin Yves
niet en dan toch weer wel met Joëlle wil, Didier het niet heeft op
Elio, Bart een veto stelt tegen Caroline..
Groen! schrijft zich alvast niet in de satire van Yves en de zijnen.
Dit is niet ons verhaal maar een slecht geschreven roman die zich
situeert in de vorige eeuw, een verhaal waarin Vlamingen en Walen
tegen elkaar worden uitgespeeld.
2007 was het jaar van madame non en mijnheer neen
Het standpunt van Groen is sinds juni 2007 duidelijk.
JA, Groen! en Ecolo willen meewerken aan een staatshervorming waarin
de solidariteit tussen de gemeenschappen voorop staat , een hervorming
die een beter bestuur mogelijk maakt en die de gemeenschappen in dit
land verbindt in plaats van verdeelt.
Die hervorming geef je best niet in handen van de mannetjesputters,
die waren de voorbije 6 maanden reeds aan zet en bakten er niets van.
Waarom zouden ze in 2008 wel kunnen wat ze in 2007 niet konden waar
maken? Partijvoorzitters hebben de opdracht zichzelf en hun partij
alle dagen te profileren en zo maak je moeilijk akkoorden.
Wij willen van 2008 het JA jaar maken, het jaar van de deblokkering.
Met Magda Aelvoet als groene stem in het octopusoverleg kiezen wij
niet voor het haantjesgedrag zo eigen aan de dagjes politiek, neen wij
kiezen voor het constructieve overleg tussen de gemeenschappen in dit
land. 80% van de mensen in dit land steunt ons en wil een oplossing
voor de problemen zonder dit land te splitsen.
We hadden het over tradities
Eindejaarsvraagjes bijvoorbeeld!
Ze vergezellen steeds weer de uittocht van het oude jaar. Deze
vraagjes dwingen je om even om te zien om dan, als vanouds het goede
voor te nemen en de boodschappen van hoop te verwoorden.
2007 is het geboortejaar van mijn eerste kleinkind. Dat kleine
wezentje -dat stukje van jezelf in je armen- veroorzaakt een
onweerstaanbaar intens gevoel van fierheid en grootmoederliefde,
zalig!
Dit is - alle Letermes en De Wevers ten spijt- mijn 2007 moment.
Maar ik besef het, mijn kleindochter treft het: ze is op de juiste
plek op aarde geboren en hoeft alvast geen honger te lijden. Er is in
haar geboorteland ook geen oorlog of oorlogsdreiging, er is een goed
uitgebouwde sociale zekerheid en bijna 80% van de Vlamingen woont in
zijn eigen huis. De berichten over verminderde koopkracht ten spijt,
zeulen mensen met grote zakken vol dure cadeaus door de winkelstraten.
Armoede blijft verborgen, de afbetaling is voor 2008.
Te veel rijkdom maakt echter niet blij, zo blijkt. Te veel rijkdom
voedt de angst om te verliezen en doodt de hoop. Beter dan vandaag zal
wel niet kunnen en gisteren bood meer kansen op vooruitgang dan
vandaag.
Dit gevoel van de toekomst heeft niets goed in petto, maakt
conservatieve partijen sterker. Conservatieve partijen verwijzen graag
naar wat gisteren beter was en onderlijnen graag het onvermogen van de
politieke klasse om iets te ondernemen. Ze geven tegelijk de boodschap
dat het de schuld is van de ander en dat je er zelf toch niets kan aan
doen. Het geeft mensen het excuus om zelf geen verantwoordelijkheid te
nemen. Waarom zou ik mijn auto thuis laten: de anderen rijden ook.
Waarom zou ik geen foie gras eten: het beest is toch al dood en als ik
het niet eet , eet een ander het. Dit collectief egoïsme, deze
kortzichtigheid staat haaks op wat progressieve partijen in het
algemeen en groene partijen in het bijzonder verkondigen. Groenen
willen niet gelaten afwachten wat komt maar het lot terug in handen
nemen en verantwoordelijk zijn voor wat rondom ons gebeurt. We zijn
het aan onze kinderen en kleinkinderen verplicht om hierin ambitieus
te zijn. En er is hoop!
2007 trakteerde ons trouwens op een mooie afsluiter, de slotverklaring
van Bali. Deze verklaring sloot de klimaatconferentie af en werd door
alle landen- ook de VS- ondertekend. De komende twee jaar worden
cruciaal maar er is hoop.
Laat ons alvast samen bouwen aan een andere toekomst voor onze regio.
Van Vlaanderen de logistieke poort van Europa maken is verder naar de
afgrond rijden. Nog meer containers, nog meer vrachtwagens nog meer
files, nog meer verkeersongevallen, nog meer stress, nog meer lawaai,
nog meer fijn stofde grenzen van de draagkracht zijn bereikt.
Op de voorpaginas van de kranten lezen we dat alle ziekenhuisbedden
vol liggen en neen, dit komt niet door de zo gevreesde pandemie.
Vooral oudere mensen zijn opgenomen met ernstige luchtwegeninfecties.
Luchtvervuiling ? Fijn stof ? Wat doen wij onze ouderen aan
?Ondertussen vraagt de Vlaamse MP Kris Peeters afwijkingen op de
Europese normen voor CO2-uitstoot en fijn stof.
Als onze fractieleider Rudi Daems samen met Johan Danen uit Limburg,
deze week nog vragen stelde bij de aanleg van een bijkomende rijstrook
op de E 313 om zo nog meer verkeer te verkassen naar Duitsland, dan
lokt dit heel wat onwennige, ja zelfs agressieve reacties uit. De
naïeve groenen en wat met de vooruitgang en wat met de tewerkstelling.
Vooruitgang ten koste van onze gezondheid heet dat nog wel vooruitgang
---
En wat te denken van onze interimpremier ?
Guy Verhofstadt antwoordde gisteren op een vraag van Tinne Van der
Straeten in de kamer koudweg dat hij bij de Europese commissie
aandringt om slappere klimaatnormen te bekomen. Frankrijk, Duitslandze
maken zich sterk om verder te gaan dan wat Europees werd afgesproken
inzake de CO2-uitstoot. Zo niet België.
Het kan nochtans anders!
(Overhandiging GROEN leven voor dummies aan interimpremier Guy
Verhofstadt)
Groen zal aantonen dat er alternatieven zijn. Concreet en realistisch
haalbaar. Groen is niet alleen partner van burgers die hun
verantwoordelijkheid nemen. Groen is ook de bondgenoot van die
bedrijven die samen met ons de grenzen van de draagkracht van mens en
milieu erkennen en investeren in hernieuwbare energie en
kringloopeconomie. Investeren in deze bedrijven is investeren in de
tewerkstelling van de toekomst, is investeren in welvaart en welzijn.
Dit staat haaks op wat bedrijven als Electrabel doen. Als de regering
nu niet beslist om de paarsgroene wet die de uitstap uit de
kernenergie bepaalt op te heffen dan zal Electrabel zelf de centrales
sluiten en het licht uitdoen, aldus Hansen, dit is pure chantage. De
uitspraken van de Heer Hansen getuigen van een misprijzen voor
politiek en democratie.
Groen steunt milieuminister Maignette die de wet op de kernuitstap wel
wil uitvoeren.
Dit illustreert beste vrienden dat progressieve partijen niet dood
zijn, dat ze door samen te werken politiek kunnen wegen. Ook op andere
domeinen kunnen progressieve partijen wegen door samen te werken.
Groen zal het voortouw nemen in de uitwerking van een alternatief voor
het huidige socio-economische beleid en roept de andere progressieve
partijen in Vlaanderen op om samen aan hetzelfde zeel te trekken en de
dagjespolitiek in te ruilen voor een echt toekomstgericht en duurzaam
beleid.
Een gedeeltelijke terugbetaling van de verwarmingsfactuur bij
stijgende olieprijzen bijvoorbeeld verlicht weliswaar het
gezinsbudget, maar het effect is slechts tijdelijk. Dit budget
gebruiken voor het blijvend isoleren van woningen is veel
doeltreffender en bovendien valt de energiefactuur dan elk jaar lager
uit Een goed geïsoleerde woning beschermt je bovendien meteen ook
tegen te warme zomers.
Groen! wil verbinden in plaats van te verdelen.
Groen! staat voor Solidariteit.
Is er een mooier woord denkbaar dan solidariteit om verbondenheid uit
te drukken ?
Aaibare liberalen zoals Verhofstadt en De Gucht zijn er in geslaagd
het woord solidariteit uit de markt te prijzen wegens gedateerd.
Solidariteit verdient herstel. Solidariteit is niet gedateerd in
tegendeel, het is meer dan ooit de basis voor een boodschap van hoop.
Het is niet door de gezondheidszorg Vlaams te maken dat medicamenten
goedkoper worden en het kiwimodel meer kans krijgt
De echte vraag is hoe kunnen we deze solidariteit verbreden in plaats
van versmallen? De roep om een sociaal Europa klinkt steeds luider. De
toekomstige architectuur van onze sociale zekerheid moet Europeser.
Misschien kan een versterkte samenwerking op sociaal zekerheidsgebied
tussen een voorhoede van lidstaten (Benelux, Duitsland, ...) hier
nieuwe kansen bieden.
Ook in het sociale beleid moet solidariteit in ere hersteld worden.
Solidariteit is de voorbije jaren geruisloos vervangen door het
rechten /plichten denken van de actieve welvaarstaat. De positieve
boodschap om mensen intensief te begeleiden naar een job en hen zo een
inkomen en een gewaardeerde plek in onze samenleving te bezorgen is
verworden tot een praktijk van steeds meer uitsluiting. De VDAB is te
vaak ook een schorsingsmachine en voert het beleid uit van de
werkgevers door in de feiten de werkloosheid uitkering te beperken in
de tijd.
Wie wil werken, vindt werk en heeft rechten, wie geen werk vindt
voldoet blijkbaar niet aan zijn plichten en verliest te snel ook alle
rechten. Groen! zal een alternatief uitwerken voor het actieve
welvaartstaat denken dat steeds meer armoede en onwelzijn produceert,
een concreet en realistisch antwoord waar solidariteit met wie minder
mogelijkheden heeft terug voorop staat.
Lieve vrienden 2008 wordt ook voor Groen! een mooi jaar!
2008 wordt het jaar van de solidariteit.
Een jaar van hoop en van geloof in de toekomst, het jaar waar de
gelatenheid plaats maakt voor actieve inzet.
Ik zie 1000den Vlamingen die de wateractie in het glazen huis van
stubru ondersteunen, die opkomen voor kinderen in de gesloten centra,
ik zie bedrijven die kiezen voor hernieuwbare energie, ouders die
kiezen voor kinderen en voor onthaasting, vrijwilligers die zich
inzetten voor hun jeugdbeweging, acteurs en zangers en schilders die
het mooiste uit zichzelf halen
Deze vrijwilligers, jongeren, bedrijven zijn de partner van de 1000den
Groen leden en sympathisanten die meer dan ooit geloven dat de mens de
toekomst vorm zal geven. Groen! is niet naïef, Groen! staat met de
beide voeten in de realiteit en Groen! zal dit jaar opnieuw concrete
stappen zetten op weg naar een hoopvolle toekomst.
Ik nodig jullie uit om je familie, buren,werkmakkers, vrienden mee te
betrekken in de discussie over onze toekomst, de toekomst van de
groenen, de toekomst van zij die actief willen werken om van onze
samenleving weer een hoopvolle, warme gemeenschap te maken. Betrek uw
naasten en vrienden bij het horizondebat en bouw zo mee aan het
vernieuwde Groen programma. Een programma waarmee we tijdens de
volgende verkiezingen Groen weer stevig op de politieke kaart zetten.
10% is geen vage droom van een groene oma, maar een uitdaging voor al
wie een betere toekomst wenst, niet alleen voor zichzelf, maar ook
voor onze kinderen en kleinkinderen en onze medemensen!
Laat ons samen klinken op een 2008 dat bruist van hoop en vernieuwing
---
Mieke Vogels
12 januari 2008