Gemeente Assen


Holland-America Blues

7 januari 2008

Een korte fototrip langs bluesfoto's met een Hollandse touch. De Bluesstichting Assen heeft Jazz art Rotterdam, onder andere organisator van de tentoonstelling op het North Sea Jazz festival, gevraagd om een selectie bluesfoto's te presenteren rond de Asser Bluesdagen in januari 2008. De tentoonstelling omvat 20 foto's van 5 beroemde fotografen die de blueshelden van weleer vastgelegd hebben sinds de jaren '60 van de vorige eeuw. Voor het eerst zijn foto's van Dick Waterman, fotograaf maar ook voormalig manager van Son House, Junior Wells en Bonnie Raitt, te zien buiten de Verenigde Staten.

De tentoonstelling is te bezoeken in het stadhuis van Assen vanaf 15 januari tot en met 7 februari. De officiële opening vindt plaats in het stadhuis op zaterdag 26 januari om 16.00 uur. De vijf fotografen zijn Paul Bergen (NL), Dirk W. de Jong (NL), Ton van Wageningen (NL-USA), Dick Waterman (USA) en Baron Wolman (USA).

De titel van de expositie refereert aan het gegeven dat de Amerikaanse bluesiconen zowel in de USA gefotografeerd zijn als in Nederland. Om de fotografen in het juiste perspectief te plaatsen volgen hieronder korte biografieën.

Baron Wolman
Werd door zijn buurjongen gevraagd foto's te maken van een aantal bandjes in de San Fransisco Bay area omdat hij de enige fotograaf was die zijn buurjongen kende. Baron stemde toe en werd zodoende chief photographer van het blad. Het was Rolling Stone Magazine en 'the rest is history' zoals de Amerikanen zeggen. Baron heeft alle pophelden uit de jaren '60 en '70 gefotografeerd maar daarnaast koos hij zelf voor bezoeken aan bluesfestivals waar hij vanaf 1967 alle groten fotografeerde, niet alleen op het podium maar ook daar omheen. In de jaren '70, toen het onmogelijk werd om dicht bij de muzikanten te fotograferen, wendde Wolman zich teleurgesteld af van de muziekwereld.

Dick Waterman
Studeerde journalistiek en fotografie aan de Boston university en werd gegrepen door optredens van bluesmuzikanten. Hij organiseerde in en rond Boston bluesconcerten maar werd geraakt door het feit dat de zuidelijke artiesten slecht betaal werden. Dat bracht hem er toe hun management op zich te nemen en zodoende betere gages te bedingen. Hij verhuisde zelf ook naar Mississippi om dichter bij de bron te opereren. Waterman wist in 1964 de legendarische Son House weer zo ver te krijgen opnieuw op te gaan treden. Hij was de ontdekker van Bonnie Raitt en zorgde er voor dat Junior Wells in 1970 in het voorprogramma van de Rolling Stones wereldtour optrad. Legendarisch is zijn fotoserie waarin Junior Wells Mick Jagger uitlegt hoe hij werkelijk mondharmonica moet spelen. Voor zijn boek Bill Wyman's Blues Oddyssey consulteerde Bill Wyman Dick Waterman veelvuldig. Pas zes jaar geleden ontdekte Amerika de enorme fotoschat van Waterman toen zijn boek 'Between Midnight and Day' uitkwam. Inmiddels is ook een fotoboek over BB King van de hand van Waterman verschenen. Tijdens het komende North Sea Jaz Festival is Dick Waterman eregast in de kunsttentoonstelling van het festival. In Assen is voor het eerst een aantal foto's van Waterman buiten de USA te zien.

Ton van Wageningen
In de jaren '60 bracht Ton van Wageningen de bekende radiopresentator en concertorganisator Michiel de Ruyter in zijn Lelijke Eend van hot naar haar. Soms om Amerikaanse muzikanten van Schiphol op te halen, soms om Michiel naar de opnamestudio te brengen waar Amerikaanse gasten opnames maakten. Hij was bij ieder belangrijk concert en bij Michiel de Ruyter thuis als daar Amerikaanse sterren over de vloer waren. Inmiddels woont Van Wageningen alweer decennia in California en zijn foto's waren nog slechts bekend bij de oudere jazz- en bluesliefhebbers en bij het Nederlands Jazz Archief. Inmiddels wordt de waarde ervan onderkend door een nieuwe generatie (en door het Nederlands Fotomuseum). Van Wageningen's foto's werden tijdens de Jazz Art Rotterdam 2007 tentoonstellingen in Rotterdam weer getoond. Ze laten unieke momenten zien van Amerikaanse jazz- en blueslegendes op bezoek in het Nederland van de jaren '60.

Dirk W. de Jong
Heeft furore gemaakt met zijn reportages voor Jazzism. Vooral zijn reizen door de zuidelijke staten van de USA zijn zo sfeervol dat wijlen Jip Golsteijn in De Telegraaf schreef: 'Zelden zal een serie foto's gemaakt zijn waarop zo zinderend de ziel van de blues is vastgelegd'. In Mississippi en in Nederland legde De Jong blueshelden vast in een serie die door zijn bewerking in hard sepia en zwart, geprint op linnen, een extra dimensie krijgt.

Paul Bergen
Na Anton Corbijn wordt Paul Bergen wel gezien als Nederlands beste pop-, blues- en jazzfotograaf. Toen Michael Brecker in 2006 overleed plaatste de New York Times een portret gemaakt door Bergen op de voorpagina. De kracht van Paul Bergen ligt vooral in de combinatie van het perfecte standpunt met het perfecte moment. Voeg daaraan toe dat al zijn foto's zo goed gekaderd zijn dat ze nooit bijgesneden worden en het unieke recept van Bergen is geschreven. In zijn ruim 25-jarige carrière heeft Bergen alle groten in de muziekindustrie voor zijn lens gehad.

Over Jazz Art Rotterdam
Jazz Art Rotterdam werd in 2005 speciaal opgezet om (op verzoek van Mojo Concerts) de jaarlijkse expositie op het North Sea Jazz Festival te organiseren. Inmiddels worden jaarlijks nog zo'n 5 tentoonstellingen georganiseerd. Enerzijds worden jazz- en blues foto's van fotografen, waaronder Peter van Breukelen, Paul Bergen, Jim Marshall, Baron Wolman en Joke Schot, gepresenteerd maar anderzijds ook schilderijen (o.a. Easton Davy), zeefdrukken (o.a. Nick Oudshoorn), sculpturen (o.a. Sam Phil) en speciale t-shirts en shawls.

Het hele jaar door is op www.jazzartrotterdam.com een doorsnee van het werk dat ook te koop is te zien. Jazz Art Rotterdam werkt mee aan een nieuw fotoboek van Peter van Breukelen en Jules Deelder over Benjamin Herman en werkt aan het beschikbaar maken van verloren gewaande fotoarchieven.