Stichting Oasebos koopt 111 hectare oerwoud in Costa Rica


LELYSTAD, 20080117 -- De regenwouden van Costa Rica zijn wereldberoemd; zij herbergen namelijk de hoogste biodiversiteit per oppervlakte eenheid ter wereld. De Nederlandse Stichting Oasebos is in dit land actief om door middel van aankoop bedreigd oerwoud te beschermen. Onlangs is Oasebos erin geslaagd een bosgebied van 111 hectare aan te schaffen. Costa Rica herbergt nog vele ongerepte wouden, maar toch zijn een groot aantal van deze gebieden bedreigd gebied.

Vaak zijn dit bossen die in particulier eigendom zijn. Op het moment dat de eigenaar besluit zijn bosgebied te gelde te maken, verdwijnt het woud en maakt ongerepte natuur plaats voor bijvoorbeeld steriele (ananas) plantages of weiden.

De vrijwilligers van Stichting Oasebos zijn continu op zoek naar geschikte bossen die bedreigd worden door houtkap en kopen die vervolgens aan. Naar het gebied waar men onlangs 111 hectare aankocht, Copalchi genaamd, is een jaar lang gezocht. Copalchi is vooral bijzonder omdat er groene ara's leven, een papegaaiensoort waar er in Costa Rica naar schatting nog maar zo'n tachtig van zijn. Ook op wereldschaal gaat het om een zeer bedreigde diersoort.

Het gebied ligt op een voor natuurbescherming gunstige plek midden in het Nationaal Park Maquenque. Een park dat nog in de oprichtingsfase zit, omdat de regering van Costa Rica geen middelen heeft om alle gronden op te kopen om ze op die manier te beschermen. Maquenque beslaat ruim 50.000 ha (10 maal de Hoge Veluwe). Het is een gebied met agrarische bedrijven (veeteelt) en nog veel laagland regenwoud. De meeste grond is eigendom van boeren, die hun bedrijf amper meer uitvoeren omdat die niet meer rendabel zijn. Met moderne technieken zouden deze gronden wel rendabel gemaakt kunnen worden, maar dan gaat vaak het bosgedeelte van hun gronden eveneens verloren. Om dit te voorkomen spannen lokale en internationale organisaties zoals Oasebos zich in om de bestaande bossen te kopen en toe te voegen aan het beschermingsregime van de Costaricaanse overheid.

Het controleren van het terrein was nog een hele klus. Bestuurslid Hylke Sierksma, die dit gebied voor de Stichting Oasebos heeft aangekocht, heeft tot zijn oksels in de modder gezeten om het oerwoud gebied te doorkruisen met zijn GPS-apparaat, om de exacte ligging vast te stellen en te controleren. Oerwoud is geen fijn wandelgebied, maar woeste natuur zonder paden en om zijn ongereptheid het beschermen meer dan waard. Tijdens zijn controletocht zag Sierksma diverse koppels ara's vliegen en heeft hij sporen gevonden van katachtigen en van de zeldzame tapir.

De voorzitter en oprichter van de stichting Arthur van der Linden, noemt deze stap "historisch voor stichting Oasebos". Het eerste gebied van Oasebos was een belangrijke eerste stap, maar met de aankoop van dit gebied laat Oasebos zien dat zij daadwerkelijk en substantieel kan bijdragen aan de bescherming van de laatste oerwouden. Oasebos heeft nu twee gebieden in Costa Rica in beheer, in totaal 130 hectare natuurgebied, oftewel 260 voetbalvelden oerwoud.
Vier jaar geleden begon de stichting met de aankoop van zijn eerste bos in een andere regio ter grootte van bijna 19 ha.

Nu het gebied is aangekocht kan het toegevoegd worden aan het gebied dat in de omgeving al Nationaal Park is. Ook zal er een boswachter gezocht worden die toezicht kan houden.

De Stichting Oasebos is in 2004 opgericht. Oasebos werkt naar het voorbeeld van het Nationale Park Cabo Blanco in Costa Rica. Voor dit Nationale Park werden de middelen door inwoners van Zweden bij elkaar gebracht. Oasebos streeft naar de vorming van Nationale Parken op cruciale plekken in Latijns-Amerika.

Wat is de stand?
Oasebos werkt voornamelijk met participaties. Er zijn op dit moment nog 49 participaties te koop á 950 euro per stuk. Een participant is levenslang mede-eigenaar van het oerwoud en ontvangt twee keer per jaar informatie van Oasebos over zijn of haar stuk bos.
"We roepen mensen op om mee te doen, zodat wij snel door kunnen naar het volgende te beschermen gebied", aldus Arthur van der Linden.





Ingezonden persbericht