Tentoonstelling Visual Moods in Stadsgalerij Heerlen


HEERLEN, 20080117 -- De Stadsgalerij Heerlen begint het nieuwe jaar met drie presentaties: de collectietentoonstelling VisualMoods, de installatie `Tenslotte, Hondenvoer.' van Martina Florians en een project van François Salden in de Projectruimte. De hoofdtentoonstelling VisualMoods verbindt de zinnenprikkelende, fluorescerende installatie `Lollipop' van de Duitse kunstenaar Regine Schumann met een keuze uit de collectie van de STDSGLR: schilderkunst in velerlei gedaanten en `stemmingen'. Ook recente aankopen worden voor het eerst gepresenteerd. Het nieuwste werk van Martina Florians, `Tenslotte, Hondenvoer.', is gebaseerd op een anekdote over een Slowaakse worstenmaker en zijn vindingrijke omgang met de Europese regelgeving. François Salden vult de projectruimte.

De opening vindt plaats op vrijdagavond 25 januari om 19.30 u en wordt verricht door Pé Diederen, wethouder Cultuur van de Gemeente Heerlen.

VISUALMOODS
De collectie van de STDSGLR Heerlen vormt een levendige afspiegeling van ontwikkelingen binnen de hedendaagse Nederlandse schilderkunst sinds 1950, met haar eigen specifieke accenten en karakter. Met enige regelmaat presenteert de STDSGLR werken uit haar verzameling, iedere keer in een nieuwe samenhang, of vanuit een nieuw uitgangspunt.
Deze keer vormde de zinnenprikkelende installatie `Lollipop' van de Duitse kunstenaar Regine Schumann (1961) de stimulans voor een associatieve keuze uit de eigen collectie. Net als in de schilderkunst, focust het letterlijk lumineuze en poëtische werk van Schumann op de wisselwerking tussen kleur, licht en materie en biedt het een bijzondere schoonheidservaring.
Schumann heeft een brede opvatting over schilderkunst. Zij maakt niet langer gebruik van de klassieke middelen van het schildersmedium, maar gaat in haar schilderkunstige aanpak verder. Op speelse en inventieve manier maakt zij gebruik van fluorescerende materialen uit de industriële wereld en blacklight. Zo creëert ze nieuwe mogelijkheden om kleur, vorm en ruimte te ervaren.
VisualMoods verbindt `Lollipop' met schilderkunst in velerlei gedaanten en biedt de mogelijkheid diverse schilderkunstige `stemmingen' te ondergaan.
In de tentoonstelling is werk te zien van uiteenlopende kunstenaars zoals Ben Akkerman, Jan Andriesse, Rob Birza, Koen Delaere, Sidi El Karchi, Natasja Kensmil, Michaël de Kok, Krijn de Koning, Rob van Koningsbruggen, George Korsmit, Katinka Lampe, Rinke Nijburg, Marjolein Rothmann, Roland Schimmel, Schoonhoven, Martijn Schuppers, Clary Stolte, Veron Urdarianu, Robert Zandvliet & vele anderen.

`TENSLOTTE, HONDENVOER.'
Beeldend kunstenaar Martina Florians (1974) begeeft zich met haar werk op het gebied tussen kunst en wetenschap. Vaak bouwt ze laboratoriumachtige installaties waarin ze met simpele middelen onderzoek doet, bijvoorbeeld naar de werking van geur.
Haar nieuwste werk `Tenslotte, Hondenvoer.', is gebaseerd op een anekdote over een Slowaakse worstenmaker en zijn vindingrijke omgang met de Europese regelgeving voor levensmiddelen.
In de installatie staat één zin centraal: "De Slowaak, tenslotte, had een andere oplossing. Hij verkocht vanaf die dag alles als hondenvoer, de klanten wisten toch wel beter."
De zin is slechts gedeeltelijk leesbaar, de afzonderlijke letters zijn afgevuld met worstkruiden. De hoogte van de hoopjes kruiden in de letters laten tegelijkertijd het landschappelijk hoogteverloop van Brussel naar Poprad, Slowakije zien, in een rechte lijn. In de tentoongestelde vitrine ligt worst, om te proeven.

PROJECTRUIMTE -2 - FRANÇOIS SALDEN
In de Projectruimte, waar de Stadsgalerij werk toont van jong talent uit de regio, deze keer de in 2007 aan de Maastrichtse kunstacademie afgestudeerde François Salden (Geleen, 1980).
Salden maakt installaties waarin (video)beeld, geluid en licht een spel met elkaar spelen. Omdat
hij schoonheid en kitsch, vormloosheid en vorm combineert, ontstaan zowel ongemakkelijke ver-vreemding als bevrijdende humor.
Mechaniek in al zijn diversiteit, de werking van de dingen, heeft Saldens grote interesse en hij probeert op speelse wijze oorspronkelijke technische functies in een nieuwe context toe te passen. Ook zijn nieuwe `belevingsobject' dat hij voor de Projectruimte realiseert, moet door de toeschouwer worden verkend, waarbij een beroep wordt gedaan op verschillende zintuigen.





Ingezonden persbericht