Ingezonden persbericht
PERSBERICHT
Utrecht, 6 maart 2008
Museum Catharijneconvent verwerft hedendaagse Pietà van Caspar Berger
Sinds enkele dagen heeft op een van de mooiste plekken in Museum Catharijneconvent een middeleeuwse Pietà plaatsgemaakt voor een hedendaagse wenende Maria met zoon van de kunstenaar Caspar Berger (1965). Museumdirecteur Guus van den Hout betitelt het levensgrote bronzen beeld als 'een ongelofelijk krachtig werk waarin niet de schoonheid, maar het drama en het verdriet centraal staan.' De wens van de directeur om dit kunstwerk op termijn te verwerven is gisteren laat in de middag onverwacht in vervulling gegaan. Het bestuur van de Vereniging van Vrienden van het Catharijneconvent was zozeer onder de indruk van Bergers Pietà dat unaniem besloten werd het benodigde aankoopbedrag van dit werk te schenken. Guus van den Hout is hier ontzettend blij mee: 'Een prachtig beeld zoals dit hoort gewoon in Museum Catharijneconvent.'
Michelangelo
Met deze sculptuur verwijst Berger op verschillende manieren naar één van de bekendste iconen uit de kunstgeschiedenis, de marmeren Pietà van Michelangelo (1475-1564), die te zien is in de Sint-Pieter in Rome. Opvallend in deze sculptuur is dat het gezicht van Maria niet liefdevol en ingetogen is, zoals bij de Pietà van Michelangelo. Hier ís geen gezicht, maar juist een confronterend gapend gat. De fraaie buitenkant die Michelangelo schiep, is door Berger omgekeerd: hier is juist de binnenkant, het verdriet, te zien. 'Dit gaat over pure rouw' zegt kunstenaar Caspar Berger zelf over dit bronzen beeld. 'Een moeder hoort niet met haar vermoorde zoon in haar armen te zitten'. Guus van den Hout: 'Berger creëert daarmee een beeld van rouw en biedt de gelegenheid om onszelf met Maria te identificeren'. Het beeld past volgens Van den Hout perfect in de collectie van het museum. Naast diverse middeleeuwse Pietà's beschikt Museum Catharijneconvent ook nog over een andere hedendaagse versie van de om haar overleden zoon treurende moeder: het videowerk Dear Son van kunstenaar Rini Hurkmans.
8 uur stil zitten
Caspar Berger werkte een jaar bijna onafgebroken aan dit technisch ingewikkelde werk. Zijn eigen vrouw zat model voor de Maria, en moest daarvoor 8 uur aanéén stil zitten in een alles omhullend siliconenpakket. De kunstenaar werkte voor dit beeld volgens de cire perdu (verloren was) methode. Bij deze techniek smeert de kunstenaar lichamen van zijn modellen eerst in met siliconen. Eenmaal afgestroopt vormt dit siliconenpakket een soort tweede huid, een buigbare mal die binnenstebuiten wordt gekeerd. Nadat de negatieve siliconenvorm weer met was is bedekt, wordt deze in brons gegoten. Dat zorgt voor een vervreemdend effect bij het uiteindelijke beeld: bol wordt hol, licht wordt donker. De gaten en rafelranden die ontstaan tijdens het gietproces, zijn door de kunstenaar niet weggewerkt, waardoor een intrigerend en rauw ogend beeld ontstaat.
NOOT VOOR DE REDACTIE -