Nederlandse Tafeltennisbond
Massale opkomst bij B/C-jeugdranglijsttoernooi Nijmegen
Voor de 21^e keer organiseerde ATC-Nijmegen op 23 en 24 februari in de
Nijmeegse Jan Massinkhal het laatste B/C-jeugdranglijsttoernooi van
het seizoen.
Dit toernooi is met 65 tafels op zaterdag en 57 op zondag altijd al
het toernooi met het grootste aantal deelnemers, maar dit jaar was de
deelname toch weer groter dan de afgelopen jaren. Het record werd net
niet overtroffen, maar met 845 deelnemers (12% van alle jeugdleden van
de NTTB !!) scheelde dat niet veel. Een dergelijk groot toernooi is
een grote logistieke operatie en levert ook altijd een enorme drukte
in de zaal op. Desalniettemin slaagde de grotendeels zeer jonge
ATC-crew er in om op beide dagen het toernooi strak volgens tijdschema
te laten lopen. Op zaterdag lukte dat zelfs in de met 150 spelers zeer
grote groep jongens junioren. Kampenionspeler Jordi ten Have bleek
afgetekend de beste van deze klasse, vanaf de achtste finale stond hij
geen game af.
Waar in het C-toernooi de niveauverschillen nog wel eens groot zijn,
kenmerken de B-toernooien zich door veel spannende en onvoorspelbare
wedstrijden en verrassende uitslagen. Zelfs in de jongens junioren,
die geheel werd gedomineerd door spelers uit de kampioensgroep. Hoewel
de drie spelers van Taverzo al anderhalf jaar in de top-5 van de
B-junioren staan konden ze nooit de sprong naar toernooiwinst maken.
Dit keer wel. Quinten Geeraerts verloor nog in de kwartfinale van
Maarten Loeve, maar die kon vervolgens niet op tegen Justin v.d.Bout.
Semir Korac liep via Joep de Boer en Corné Klopper ook naar de finale,
die hij tegen zijn teamgenoot ook won. Dat leverde hem na vele
mislukte pogingen eindelijk de A-licentie op.
Het klapstuk voor de organiserende vereniging was Elke Janssen. In de
kwartfinale van de meerkampen was ze ondanks vier winstpartijen alsnog
in de derde verlenging uitgeschakeld. De weg naar de A-groep leek
daarmee afgesloten, maar vlak bij huis pakte ze haar laatste kans. Na
lange gevechten met Suzanne Kuit, Ilse Leegwater en de finaliste van
Assen Nikki Snapper sloeg ze in een opnieuw zeer lange finale toe door
Cheyenne Yue, de meest constante B-speelster van de laatste jaren, in
vijf games te verslaan.
Kevin Halfwerk was de beste jongens kadet. Hij was de enige top-10
speler die in de halve finale nog over was, maar anders dan andere
favorieten maakte hij het wel waar. Ook de door zijn intelligente spel
als zeer moeilijk bekende Quinten van Dissel had in de finale niet
zoveel in te brengen. Dat was geen half werk! Favoriet Vincent Lenders
vergiste zich in de groep, kwam in de troostronde terecht waarin hij
in ieder geval mentale weerbaarheid liet zien door die te winnen.
In de meisjes kadetten vroeg menigeen zich af hoe het mogelijk was dat
Bodil Tabak niet al veel eerder in het jaar naar de A-groep was
gepromoveerd. Bodils overmacht was zeker voor een B-toernooi ongekend
groot, de meeste tegenstanders hadden al moeite om vijf punten per
game te maken, ook de ongemerkt maar toch verrassend naar de finale
geslopen Wendel Keijzer.
Bij de pupillen twee bijzondere winnaars. Op Rob Seldenrijk, nummer 30
van de ranglijst, hadden weinigen gerekend. Rob had onderweg wel veel
te stellen met de A-welpen Bas Hergelink en Laurens van Raadshoven,
maar in de finale was Sander Spijkers eigenlijk kansloos. De
meisjesfinale was een familieaangelegenheid. In A-toernooien zijn
finales tussen twee broers of zussen wel eens voorgekomen, maar voor
een B-toernooi was de finale tussen de in Frankrijk wonende zussen
Adina en Gioia Cok een primeur. Familiefinales kennen zelden een
voorspelbaar verloop, zo ook deze. Gioia nam meerdere keren een
voorsprong, maar Adina won uiteindelijk.
Sander van den Oever was de duidelijke winnaar van de jongens welpen,
nadat hij de nummers 1 en 2 van de ranglijst in de halve finale en
finale had verslagen. Bij de meisjes trad Lynn v.d.Elsen in de
voetsporen van haar moeder Ria van Rijswijck, die meer dan 15 jaar in
de eredivisie uitkwam.