40 jaar Paradiso
31/03/200
8 18:14
Paradiso Amsterdam
Paradiso bestaat 40 jaar en dat roept herinneringen op. Er ontstonden prachtige initiatieven om de artiesten, het publiek en de rijke geschiedenis van Paradiso te eren. Op maandag 31 maart presenteerde Paradiso met veel trots een aantal projecten in de maak: een boek over Paradiso's posters, een documentaire van Jeroen Berkvens, een CD met live-opnamen en een film over de punkers die Paradiso begin jaren tachtig bewoonden. Op een website van Geschiedenis TV kan iederéén zelf Paradisogeschiedenis schrijven.
Oproep
Deel jouw verhalen, herinneringen en foto's van Paradiso met anderen door ze te uploaden. Op www.plaatsvanherinnering.nl brengt de VPRO het collectieve geheugen van Nederland in kaart. Hier is een schat aan historisch beeld -en geluidsmateriaal te vinden, maar ook eigen herinneringen spelen er een rol. Paradiso toegevoegd als plaats van herinnering, je vindt er prachtige beelden. Van een interview met de oprichters vier maanden na het begin van Paradiso en de documentaire De Tijdsgeest (1968) van Johan van der Keuken over de sixties, tot een interview met Willem de Ridder en Wim Noordhoek dat vorige maand werd opgenomen in Paradiso. Iedereen kan dus zijn eigen Paradisoverhaal kwijt op de site, die uitgroeit een lappendeken aan beeld en verhalen.
Documentaire
Jeroen Berkvens maakt in het veertigste jaar van Paradiso een documentaire die zich grotendeels afspeelt in Paradiso. Berkvens onderzoekt wat artiesten beweegt om op te treden en wat daarvan de gevolgen kunnen zijn. De documentaire is in 2009 gereed en het doel is dat hij in én buiten Nederland in de bioscoop komt. Berkvens won in 2007 een Gouden Kalf voor zijn film over zigeunergitarist Jimmy Rosenberg ('Jimmy Rosenberg, de vader, de zoon en het talent') en leverde in 2000 de film 'A Skin Too Few' af over Nick Drake. Zowel Rosenberg als Drake waren volgens Berkvens in zekere zin slachtoffer van het podium. De filmmaker is geïntrigeerd door de wisselwerking tussen artiesten en publiek, het geven en nemen van energie en de effecten daarvan. De film wordt geproduceerd door Zeppers Film & TV/Frank van den Engel (o.a. Andre Hazes - Zij gelooft in mij, Normaal - Ik kom altied weer terug) en komt tot stand in samenwerking met de NPS.
Boek
'Paradiso Posters 1968 - 2008' is een aanzet tot een cultuurgeschiedenis die op deze wijze over het afgelopen tijdvak nog niet geschreven is. De omvang en veelvormigheid van 40 jaar programmering in Paradiso is voor een deel in de affiches bewaard gebleven. Elk concert is vergankelijk, de posters blijven. In de posters van Paradiso zijn de creativiteit, energie en dynamiek van een popzaal en een tijdperk blijvend zichtbaar. 'Paradiso Posters 1968 - 2008' toont aan dat Paradiso als opdrachtgever een bijdrage heeft geleverd aan de kwaliteit van Dutch Design, waarmee het boek betekenis krijgt voor de grafische industrie. Met illustraties van het werk van onder anderen Martin Kaye, Marten Jongema, Max Kisman, Mirjam Unger, Kees Maas, Ron van Roon, Experimental Jetset, Joppe Roovers, Machine, Hotel, Pieter Parra, Maz Weston, Niels Meulman, P.J.Frith en Peter Mertens. Onder redactie van Paradiso programmeurs Jan Dietvorst en Jan Hiddink. Uitgeverij: De Buitenkant, Amsterdam.
Film
In de vroege jaren '80 fotografeerde de Nederlandse fotograaf Max Natkiel duizenden jonge bezoekers van Paradiso. Hij legde daarmee het eind van de punkgolf en de overgang naar de jaren '80 vast. Filmmaker Marc Geerards spoorde 200 mensen op en vroeg hen om opnieuw voor de camera te poseren, ditmaal een filmcamera en ditmaal in een zelfgekozen setting. Honderd filmfragmenten werden gecombineerd met de originele foto's. Met eenzelfde fotografische benadering als Natkiel is de film 'Paradiso Stills / Paradiso Stilllives' een fascinerend sociaal document over het voorbijgaan van tijd, en de ontwikkeling van zowel het individu als de subcultuur.
CD
Paradiso en de VPRO stellen een CD samen van 40 jaar live-opnamen, die een weerslag geeft van de rijkheid aan bands en muzieksoorten die in Paradiso spelen en gespeeld hebben. Een doorsnee van artiesten, van de begintijd van Paradiso tot heden, die niet zozeer chronologisch alswel inhoudelijk een beeld geven van Paradiso op muzikaal gebied: Björk, Arctic Monkeys, Dead Kennedys, Humble Pie, Nirvana, Oasis, Sonic Youth, Talking Heads, Cramps, Chip Taylor, Pretty Things e.v.a. (onder voorbehoud).
Een foto van dit onderwerp is (rechtenvrij) beschikbaar op ANP Fotonet (www.anp-photo.nl) en zichtbaar op www.perssupport.nl.
http://www.paradiso.nl
http://www.paradiso.nl