De gemiddelde kennis van de WIA en privatisering WGA is onvoldoende


Werkgevers hebben onvoldoende kennis van de Wet WIA en de privatisering van de WGA en nemen daarom een verkeerde beslissing

TILBURG, 20080418 -- Een actieve verzuimbegeleiding en reintegratie, zonder dat vooraf de financiële gevolgen in kaart zijn gebracht en/of het bij een verzekeraar gaan verzekeren van de Werkhervattingsregeling Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA), zonder een onderscheidt te hebben gemaakt tussen werknemers met een arbeidsovereenkomst voor bepaalde en onbepaalde tijd, is niet mogelijk. Werkgevers worden hier onvoldoende in begeleid en nemen daardoor vaak een foute beslissing, zo stelt Wegeon.

Uit onderzoek blijkt dat werkgevers nog geen of onvoldoende kennis hebben van de Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen (WIA). Met betrekking tot de financiële gevolgen tasten werkgevers en werknemers vaak nog in het duister. Hierdoor lopen de kosten veel hoger op dan nodig is. Indien een werkgever een gedeeltelijke arbeidsgeschikte werknemer met een loonsom van euro 40.000, - op jaarbasis heeft en de werknemer niet werkt, kost de werkgever dit euro 172.448, -. Kennis van de WIA, het op tijd maken van een financiële scan en een snelle reïntegratie kunnen deze kosten omlaag brengen, zo stelt Arno Linkels van Wegeon Case- & Caremanagement. De tijd van achterover leunen, ligt achter ons. Het tijdperk van een actieve verzuimbegeleiding is aangetreden.

Een voorbeeld uit de portefeuille van Wegeon.

Een werkgever heeft een werknemer van 40 jaar in dienst en betaalt deze op jaarbasis een inkomen van euro 40.000, -. Door ziekte kan de werknemer zijn werkzaamheden niet meer uitvoeren. Het UWV stelt bij de WIA- keuring een arbeidsgeschiktheidspercentage vast van 50% echter, betrokkene benut zijn resterende verdiencapaciteit niet. Het financiële plaatje voor de werkgever welke eigenrisico drager WGA is, ziet er dan als volg uit:

1e jaar ziekte (100% loondoorbetaling) : euro 40.000, -
2e jaar ziekte (70% loondoorbetaling) : euro 28.000, -
3e en 4e jaar WGA loongerelateerde uitkering : euro 56.000, -
5e t/m 12e jaar WGA vervolguitkering : euro 48.448, -
Totale financiële schadelast : euro 172.448, -

Waarom heeft de werkgever het zover laten komen?

Volgens Linkels had de werkgever gedurende het eerste of tweede ziektejaar bovenstaande berekening moet (laten) maken. Bovendien had hij al tijdens het verzuim de verdiencapaciteit moeten laten vaststellen, zodat hij wist dat betrokkene nog voor 50% kan werken. Hij had de werknemer dan op basis van de meting naar de verdiencapaciteit een passende functie intern of extern kunnen aanbieden. De aan de reïntegratie verbonden kosten had de werkgever kunnen financieren uit de euro 172.448, -.

Linkels pleit daarom voor het standaard opnemen van een financiële scan in de loondoorbetalingsperiode, uiterlijk bij de eerste jaarsevaluatie. Met deze financiële scan kan de werkgever op een eenvoudige wijze het reïntegratie budget vaststellen en kan de zieke werknemer zijn toekomstige financiële positie worden voorgerekend. Met het inzichtelijk maken van de toekomstige financiële positie van de werknemer kan de werkgever eventuele onwillige werknemers overtuigen van het nut tot werken. Gaat de werknemer niet werken, dan valt hij in het vijfde jaar van arbeidsongeschiktheid terug naar een WGA- uitkering van euro 6.056, -.

Wegeon adviseert werkgevers zieke werknemers na twee ziektejaren niet te ontslaan. Er is vanuit de schadelastbeperking voldoende ruimte om de werknemer ook na twee ziektejaren nog te begeleiden. Dit is het makkelijkst bij het aanhouden van een beperkt dienstverband.

Alleen eigen risicodrager voor de WGA worden, omdat de private WGA- premie lager is dan de publiek WGA- premie is niet verstandig. Naast de premie kan de verzekeraar namelijk ook ondersteuning bieden bij de reïntegratie, ook tijdens de twee ziektejaren. In tegenstelling tot het UWV heeft namelijk de verzekeraar een financieel belang.

De loondoorbetalingskosten en reïntegratie verplichtingen van een zieke werknemer met een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd (maximaal 2 jaar) gaan, bij voortdurende arbeidsongeschiktheid, over naar het UWV. Leidt de arbeidsongeschiktheid tot een WGA- uitkering dan komt deze niet voor rekening van de werkgever. Bij het privaat gaan verzekeren van de WGA kan een werkgever dus volstaan met het verzekeren van zijn werknemers met een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd.

Als voorbeeld noemt Linkels een werkgever met 15 werknemers welke een arbeidsovereenkomst hebben voor onbepaalde tijd en 20 werknemers met een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. De totale premieloonsom van de 15 werknemers bedraagt euro 450.000, - en van de 20 werknemers euro 380.000, -. Het UWV houdt voor de vaststelling van de premie de totale premieloonsom van euro 830.000, - aan, terwijl de verzekeraar kan uitgaan van euro 450.000, -. Stel dat het UWV en de verzekeraar dezelfde premiegrondslag zouden hanteren, bijvoorbeeld 0,30%, dan kan de werkgever daarmee op jaarbasis euro 1.140, - aan premie besparen. Bij een verzekering met een premie garantie van 3 jaar loopt dit bedrag op tot euro 3.420, -. De werkgever dient hierbij wel een goede administratie bij te houden en attent te zijn op het omzetten van contracten van bepaalde tijd naar onbepaalde tijd en de verlenging van contracten met bepaalde tijd, zodat niet automatisch een contract voor onbepaalde tijd ontstaat.

De regelgeving rondom arbeidsongeschiktheid is in Nederland een doolhof. Risk management en kennis van de sociale zekerheid is een must bij de uitvoering van de actieve verzuimregie rol.