Groen!
Brussel, 5 mei 2008
Is er nog leven na de straf?
Groen! nodigt alle politici die nog geloven in jeugdbescherming uit om
mee het debat ten gronde te voeren: hoe voorkom je dat jongeren een
misdrijf plegen en hoe geef je jongeren die een misdrijf plegen na hun
straf een nieuwe kans? Over een ding zijn alle partijen, ook Groen!,
het eens: jongeren die een misdrijf plegen moeten gestraft worden.
Maar Groen! gaat niet akkoord met de oppervlakkige aanpakken die
vandaag naar voren worden geschoven. Het is niet door deze jongeren op
te sluiten in aftandse gevangenissen of bootcamps dat we hen op het
goede spoor zullen brengen, maar wel in aangepaste voorzieningen waar
ook opleiding en begeleiding voor handen is. Veel belangrijker nog is
de opvang van de jongere na de straf.
De kranten staan bol van berichten over criminele jongeren die worden
vrij gelaten bij gebrek aan plaats in een gesloten jeugdinstelling.
Plots ziet elke politicus het licht. In zijn streek staat wel een
leegstaande locatie om `gevaarlijke jongeren' op te vangen. Bij deze
goede ideetjes is elke visie zoek. Minister van binnenlandse zaken
Patrick Dewael stelt voor om de oude gevangenis van Tongeren om te
bouwen tot een jeugdinstelling. Deze gevangenis uit de 19de eeuw werd
wegens totaal uitgeleefd en onaangepast voor volwassen criminelen
gesloten in de 20°eeuw. Nu we in de 21°eeuw zijn beland lijkt deze
oude gevangenis wel aangepast om jongeren op te vangen.
Jean-Marie Dedecker van de gelijknamige lijst haalt zijn mosterd in
het buitenland en lanceerde vorige weekend naar Amerikaans model het
idee van de bootcamps. De vele leegstaande legerterreinen kunnen
omgebouwd worden tot strafkampen voor jongeren. SP.A oppositieleider
Peter Vanvelthoven, afkomstig uit het noorden van Limburg waar ze wat
kennen van lege kazernes, viel tijdens zijn 1 mei toespraak, Dedecker
bij en pleitte in de beste nieuwflinkse traditie ook voor bootcamps.
Een jongere die door de jeugdrechter naar de gemeenschapsinstelling
van Mol wordt verwezen en na 6 maanden terug naar huis mag, loopt
verloren. Het schooljaar is bezig en de school ziet een jongere met
een verleden in een gesloten instelling niet graag komen. Ook in eigen
familie is de thuiskomst niet altijd een feest. De vrienden
daarentegen, de bende waartoe de jongere behoort, ontvangt hem met
open armen. Wie in Mol zat kent immers de knepen van het vak.
Toen Groen! mee in de Vlaamse regering zat, hebben we volop ingezet op
die nazorg, op het bieden van nieuwe kansen aan alle jongeren. Een
nieuwe instelling in de buurt van de leefomgeving van de jongeren, de
stad, maakt het mogelijk om de jongere na 3 maanden een systeem van
halve vrijheid voor te stellen. Er wordt voor hem een school gezocht
zodat hij zijn opleiding kan verder zetten. 's Avonds en in het
weekend verblijft hij in de instelling. Lukt dit, dan kan hij in een
volgende periode onder toezicht en met begeleiding ook van de familie,
weer naar huis.
In 2004 was er grond gekocht, waren de plannen rond en de middelen in
de begroting ingeschreven voor een nieuwe gemeenschapsinstelling in
Ekeren bij Antwerpen. Met het bedenkelijk excuus dat "de grond te
vochtig was" heeft de huidige regering de plannen voor een nieuwe
gemeenschapsinstelling in Ekeren van tafel geveegd. De huidige
minister van welzijn Vanackere, vastgereden in de dagjespolitiek,
breidt de gemeenschapsinstelling in Mol dan maar snel uit door er
containers te plaatsen.
Groen! wil het debat dat vandaag gevoerd wordt over het opsluiten van
jeugddelinquenten afstemmen op de echte noden van onze maatschappij en
haar jongeren: investeer in preventie, opvang én nazorg. Duw deze
jongeren niet meer kopje onder maar geef ze naast een straf, ook een
reddingsboei.
Mieke Vogels
Partijvoorzitter Groen!
Voormalig minister van welzijn