Socialistische Partij
SP fractie maakt overzicht van de woningnood
De SP fractie wil verhalen horen van mensen die al jaren wachten op een betaalbare woning. De afgelopen periode heeft U op deze site kunnen lezen dat er aantoonbaar weinig behoefte is aan duurdere woningen en dat de meest betaalbare woningen feitelijk de enige woningen zijn die voor mensen met een gewoon inkomen betaalbaar zijn. Het wordt tijd dat we de verhalen van woningzoekenden gaan bundelen om de druk op de ketel te vergroten. stuur uw verhaal naar alkmaar@sp.nl
of reageer onder dit artikel. Het wordt tijd dat er nu echt haast gemaakt gaat worden met uitbreiding van de gemeentegrond en bouw van betaalbare woningen.
Een man van begin dertig heeft enkele jaren gelden zijn relatie met zijn vriendin verbroken. Hij woonde in Alkmaar en is gaan samenwonen bij zijn vriendin in Zaandam. Nadat zijn relatie ten einde kwam keerde hij terug naar Alkmaar en woont sindsdien in bij een broer, vervolgens bij vrienden en daarna weer bij zijn zus. Bij de woningbouwcorporaties krijgt hij steevast te horen dat hij niet urgent is en nog enkele jaren geduld zal moeten hebben.
Een vrouw van midden veertig heeft een jarenlang huwelijk achter de rug, waarin ze zeer slecht door haar echtgenoot is behandeld. De sfeer werd binnen de relatie steeds grimmiger. Zij heeft tot een echtscheiding besloten. Toen ze een woning aanvroeg, kreeg ze te horen dat het haar eigen verantwoordelijkheid was dat ze nu woningzoekende is, ze had immers al een huis.
Een vrouw van eind dertig woont in een woning van de woningbouwcorporatie en is door de arbeidsinspectie en door Bouw en Woningtoezicht erop gewezen dat er veel asbest in haar huis aanwezig is en dat dit tot gevaarlijke situaties kan leiden. Zij heeft al sinds 2002 meerdere keren aan de corporatie gevraagd of dit asbest op veilige wijze verwijderd kon worden. Het antwoord was steevast dat het hier ging om veilig asbest. Welnu, bij navraag bleek dat er zeer onveilig asbest bestaat en asbest dat bij veilige verpakking minder risicovol is. Veilig asbest bestaat niet, hooguit veilig verpakt asbest. Sommige asbestsoorten laten zich dus veilig verpakken. Maar als door dit asbest allerlei leidingen zijn getrokken, dus bloot staat aan de vrije luchtverplaatsing is ook dit asbest levensgevaarlijk. Mevrouw probeert een woning te vinden bij een andere meer verantwoordelijke corporatie. Zij wordt door de corporatie die de asbestwoning beheert behandelt als klokkenluider en zij raden andere corporaties af haar aan een woning te helpen. In een geval zou ze de sleutel van een nieuwe woning krijgen en op de dag voordat ze de sleutel zou krijgen kreeg ze te horen dat er iets was tussengekomen.
Een jong paar met een kindje woont nog steeds in bij de ouders van de jonge vrouw. Dit leidt tot spanningen. Zij willen dolgraag een eigen woning. Dat gaat zo maar niet! Het is niet de schuld van de corporatie dat ze een kind hebben gekregen, hadden ze eerst maar aan een woning moeten denken voordat ze aan kinderen begonnen.
Een jongeman woont bij zijn ouders in. Hij heeft een vriendin en wil gaan trouwen. Hem is na jaren wachten een eenkamerwoning aangeboden. Bij de vraag of hij na zijn huwelijk recht heeft op een eensgezindwoning of eensgezinsappartement, kreeg hij te horen dat zijn rechten vervallen als hij de eenkamerwoning accepteert en dan weer onder aan de lijst komt. Hij heeft de woning niet geaccepteerd, heeft zijn huwelijk uitgesteld en gaat pas trouwen als hij zicht heeft op een gezinswoning. Maar omdat hij nu alleenstaande is heeft hij daar geen recht op.
Regelmatig horen we dit soort idiote verhalen. Verhalen waaruit blijkt dat er met mensen wordt gesold.
Uit CDA hoek hoorden we onlangs het verhaal dat het een slechte zaak zou zijn als we zouden voldoen aan de vraag naar betaalbare woningen, omdat dan de woningmarkt verstoord zou raken. Dus om mensen met een dik inkomen te verzekeren van winst op hun woning moeten mensen met een laag inkomen jaren lang wachten op een eigen betaalbare huurwoning.
De SP wil dat er en meer woningen worden gebouwd voor starters met een laag inkomen en mensen die buiten hun schuld om acuut dakloos zijn geworden en dat jongeren hun inschrijving als woningzoekende niet kwijtraken als ze een eenkamerwoning accepteren.
Zestig procent van de Alkmaarse bevolking heeft een lager bruto jaarinkomen dan 37.000 euro per jaar (netto minder dan 1700 euro). Een groot deel van die groep heeft zelfs een bruto jaarinkomen van onder de 18.000 euro (minder dan 1150 per maand).
Het wordt de hoogste tijd dat al deze mensen de garantie krijgen op een woning, zonder de dreiging dat deze woning binnen vijf jaar gesloopt gaat worden.