Date : 10 June 2008
Sender Name: FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu
PUBLICATIE DRIEJAARLIJKS RAPPORT CEL GEZONDHEIDSBELEID DRUGS: AANDACHTSPUNTEN TOEKOMSTIG GEZONDHEIDSBELEID DRUGS
De Cel Gezondheidsbeleid Drugs (CGD) is opgericht in 2002 en verzamelt de vertegenwoordigers van de Ministers bevoegd voor gezondheidsmateries . Zij heeft als taak het gezondheidsbeleid rond legale (tabak, alcohol, slaap- en kalmeermiddelen) en illegale drugs te coördineren. Naar aanleiding van de publicatie van haar meest recente driejaarlijks rapport heeft zij enkele aandachtspunten geformuleerd voor het toekomstige drugsbeleid.
Uit informatie van de CGD blijkt dat de bevoegde overheden een vergelijkbare visie hebben op het te voeren gezondheidsbeleid op het gebied van drugs.
Het gebruik van drugs is in de eerste plaats een
volksgezondheidsprobleem. Het beleid moet dus gericht zijn op preventie, behandeling, en risico- en schadebeperking. Recente studies wijzen echter op de lage publieke overheidsuitgaven voor preventie van het gebruik van illegale drugs in verhouding tot andere domeinen en Europese landen . In 2004 bedroegen de totale publieke overheidsuitgaven in België voor het beleid op het gebied van illegale drugs 28,57 ¤ per inwoner. Slechts 1,09 ¤ per inwoner werd besteed aan preventie, 11,31 ¤ per inwoner aan opvang en behandeling en 0,10 ¤ per inwoner aan andere activiteiten. Het merendeel van de publieke uitgaven op het gebied van illegale drugs gaat dus naar veiligheid (16,07 ¤ per inwoner). Toekomstige studies zouden de juiste verhoudingen kunnen aantonen voor alle drugs.
7 grote aandachtspunten
1. De inspanningen bundelen. Om een coherent en geïntegreerd gezondheidsbeleid te voeren op het gebied van legale en illegale drugs, zal men uitermate aandachtig moeten zijn voor het bundelen en coördineren van de bestaande inspanningen. De gezondheidszorgen kunnen uitgaan van verschillende overheden, en het is voor de bevolking niet altijd duidelijk wie wat doet. Voorbeelden van domeinen waarop de bevoegdheden overlappen zijn geïndiceerde preventie en vroeginterventie.
2. Langetermijngaranties onderzoeken. Ook de financieringsvormen zijn niet dezelfde voor alle overheden. Zij kunnen de vorm aannemen van jaarlijkse kaderovereenkomsten, subsidies, .... De zorgsector wordt bovendien geconfronteerd met tijdelijke overeenkomsten waarvan de verlenging dikwijls onzeker is. Gemengde financieringen zijn legio. Het onderzoeken van méér juridische en financiële langere termijngaranties voor essentiële activiteiten op het gebied van preventie, hulpverlening aan allen, en risico- en schadebeperking is dus primordiaal. Het is hier belangrijk aandacht te hebben voor een volledig en effectief aanbod.
3. Het zorgtraject verbeteren. De verbetering van het zorgtraject van de patiënt, door de creatie van zorgcircuits en netwerken, is meer en meer de doelstelling van de verschillende overheden. De rol van de eerstelijnsactoren in de sectoren gezondheid en welzijn moet hier onderstreept worden. Het lijkt wenselijk de rol van deze actoren, en de huisarts in het bijzonder, meer te versterken.
4. Ongelijkheden verminderen. Verschillende nationale en internationale cijfers wijzen op manifeste ongelijkheden in gezondheid. Maatschappelijk kwetsbare groepen hebben een groter gebruik van bepaalde drugs, zoals tabak. Een geïntegreerd beleid vereist dat dit punt expliciet opgenomen wordt.
5. De wetgeving verduidelijken. De wetgeving over de verkoop en het bezit van bepaalde drugs verdient verduidelijking om een meer efficiënte preventie te garanderen. Zo is de wetgeving op de verkoop aan jongeren van sommige alcoholhoudende dranken onvoldoende duidelijk. Ook de regels betreffende de vervolging voor het bezit van cannabis zijn moeilijk communiceerbaar en moeten onderworpen worden aan een evaluatie.
6. De gegevensverzameling coördineren. Een efficiënt beleid moet zich baseren op epidemiologische gegevens, die het mogelijk maken lange termijn evoluties te beschrijven. De gegevensverzameling moet gecoördineerd worden opdat alle aspecten van de problematiek in kaart zouden kunnen gebracht worden en we zouden kunnen beantwoorden aan internationale vereisten.
7. Een globale visie ontwikkelen. Algemeen heeft het drugsbeleid in België nood aan een meer globale visie, duidelijke strategieën en doelgerichte acties. De bevoegde overheden moeten hier samenwerken aan een geïntegreerde aanpak van alle legale en illegale drugs. Deze aanpak moet alle doelgroepen omvatten, rekening houden met eenieders bevoegdheden en georiënteerd zijn op internationale ontwikkelingen. In dit opzicht lijkt het opstellen van een beleidsdocument de eerste en meest dringende opdracht van de Algemene Cel Drugsbeleid waarin alle bevoegde Ministers zullen vertegenwoordigd zijn.
Een gratis exemplaar van het driejaarlijks rapport kan aangevraagd worden bij:
FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu DG Organisatie Gezondheidszorgvoorzieningen
Dienst psychosociale gezondheidszorg
Cel Drugs
Tel: 02 524 86 18
Fax: 02 524 86 20
Email: Kurt.Doms@health.fgov.be
Contactpersonen:
Beleidscel Minister Onkelinx
NL : Saartje Vanderplaetsen: 0479 86 52 48
FR: Annaick De Voghel: 0472 71 99 31
Beleidscel Minister Vanackere
Harry Vanbuel: 02 552 64 00
Beleidscel Minister Donfut
Pierre-Jean Burrion: 081 323 433
Beleidscel Minister Gentges :
Céline Marchal: 087 596 466
Beleidscel Minister Vanhengel:
Nadia De Beule: 02 209 28 11
Beleidscel Minister Cerexhe :
Béatrice Van Schendel: 02 508 79 11
Beleidscel Minister Fonck :
Thierry Vanderhaeghe: 0475 71 68 37
Minister Laurette Onkelinx, Minister Steven Vanackere, Minister Didier Donfut, Minister Bernard Gentges, Minister Guy Vanhengel, Minister Benoît Cerexhe, Minister Catherine Fonck
De Ruyver, B., Pelc, I., De Graeve, D., e.a., 'Drugs in cijfers II : Studie naar betrokken actoren, overheidsuitgaven en bereikte doelgroepen, vervolgstudie / Drogues en chiffres II : Etude des acteurs concernés, des dépenses publiques et des populations atteintes, etude de suivi', Gent : Academia Press, 2007.