INLIA
COA reorganiseert medische zorg 15/09/2008
Het Centraal orgaan Opvang Asielzoekers (COA) gaat de medische zorg
voor asielzoekers per 1 januari 2009 anders organiseren. In de visie
van het COA voldeed de constructie met verpleegkundigen in dienst van
een stichting Medische Opvang Asielzoekers (MOA), gelieerd aan GGD
Nederland, niet voldoende aan de eis dat de gezondheidszorg voor
asielzoekers moet aansluiten op de reguliere zorg.
De asielzoeker moet zelf de keuze kunnen maken om gebruik te maken van
reguliere zorg. Het gaat hierbij om de zgn. eerstelijns- of curatieve
zorg (gericht op herstel) zoals de huisarts, de verloskundige en de
apotheker. Voor de curatieve zorg heeft het COA als één pakket een
contract gesloten met zorgverzekeraar Menzis, terwijl voor de publieke
gezondheidszorg (een wettelijke taak van gemeenten) wordt gepraat met
GGD Nederland.
Op de weblog van Bas Leerink, sinds 1 september jl. lid van de Raad
van Bestuur van Menzis, is te lezen dat de zorgverzekeraar toe wil
naar een eerstelijnszorg waarin praktijkondersteuners die
gespecialiseerd zijn in zorg aan asielzoekers een ambachtelijke
eenheid vormen met de lokale huisartsen. Deze geïntegreerde eenheid is
geen fysiek centrum maar een concept waarin wordt gewerkt met één
medisch dossier en één landelijk informatiesysteem voor alle zorg aan
asielzoekers. Als een asielzoeker verhuist kan er een naadloze
overdracht van medische gegevens zijn en kan er op landelijk niveau
informatie uitgewisseld worden en ontstaan er korte en directe lijnen
tussen zorg aan asielzoekers en reguliere zorg. Ook wordt zo meer
kennis opgebouwd en gedeeld over deze specifieke vorm van zorg.
Over de personele gevolgen van de ontmanteling van de MOA welke
werknemers kunnen bijvoorbeeld in dienst treden van de nieuwe
werkgever - is meer te lezen op de site van de LAD, de Landelijke
vereniging van Artsen in Dienstverband.
Voor de asielzoekers betekent het o.m. dat ze vanaf 1 januari 2009
zelf naar een huisarts, tandarts of verloskundige moeten zoeken. Voor
iemand die pas in Nederland is, de taal niet spreekt, vaak
laaggeletterd is en uit een heel andere cultuur komt, zal dat, zonder
bijvoorbeeld een tolk, niet meevallen.
Voor de huisartsen betekent het dat er een cliëntengroep op ze afkomt
die psychische problemen kan hebben als gevolg van traumatische
ervaringen (marteling, verkrachting enz.). Zie hiervoor bijv. het
rapport Arts en Vreemdeling van de zogenaamde Commissie Klazinga (dec
2007). Specifieke kennis op dit terrein en enig inlevingsvermogen in
andere culturen is dus van belang, terwijl daarnaast ingespeeld moet
worden op de groei en krimp van de toestroom. Vandaar ook dat sommige
bij de problematiek betrokken organisaties, waaronder INLIA, vinden
dat de overstap wel erg snel gaat. Wij houden op deze site voor het
vervolg dan ook de vinger aan de pols.
(zie ook ons bericht d.d. 22/5/08 over de wijziging van de
Zorgverzekeringswet, te vinden onder Gemeentelijke Opvang Laatste
Nieuws)