Nederlandse Politiebond


KRITIEK OP WERKWIJZE AIVD: waarom pas als er managers binnen de politie de dupe worden?

De afgelopen weken is er in de media heel wat te doen geweest over de verklaring van geen bezwaar (VGB) die politieambtenaren nodig hebben om een vertrouwensfunctie binnen een korps te mogen uitoefenen. Zo'n verklaring wordt afgegeven (of niet) door de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst na het doorlichten van iemands voorgeschiedenis. Daarbij gaat de AIVD tot maximaal tien jaar terug in de tijd. Weigert de AIVD een verklaring van geen bezwaar af te geven, dan kan dat berusten op zeer uiteenlopende gronden. Alleen al de verdenking van een misdrijf kan voldoende reden zijn, maar ook een crimineel familielid of een eerdere disciplinaire straf.


* Hij heeft er vorige maand de nodige interviews over gegeven: doordat hem een VGB was geweigerd, kwam de korpschef van Zeeland, Fup Goudswaard, niet voor herbenoeming in aanmerking. Met ingang van 10 september werd hij ontheven van zijn functie.

* In het Algemeen Dagblad van 13 september liet de korpsbeheerder van Limburg Zuid, burgemeester Gerd Leers van Maastricht, zich in weinig lovende bewoordingen uit over de werkwijze van de AIVD. Reden: een afdelingschef binnen zijn korps was een VGB geweigerd. Leers zegt daarover in het AD onder andere: 'Wat er in het AIVD-rapport staat? Ik weet het niet. Het kan gaan om een oud-vriendinnetje, maar voor hetzelfde geld heeft iemand staatsgeheimen gelekt. Ik moet dus als korpsbeheerder een zeer ingrijpend besluit nemen, maar er wordt me niet verteld waarom. Ook voor de persoon in kwestie is dat lastig. Hij weet misschien niet waar hij zich tegen moet verweren.'

De NPB vindt het heel nobel dat korpsbeheerder Leers en korpschef Goudswaard in de media aandacht vragen voor en kritiek leveren op de werkwijze van de AIVD, maar tegelijkertijd is het nogal hypocriet. Bij de Nederlandse politie zijn minstens 15.000 functies aangewezen als vertrouwensfunctie (bijvoorbeeld alle recherchefuncties). De meeste vertrouwensfuncties worden dus uitgevoerd door collega's op de werkvloer. Al jarenlang krijgt ook een deel van deze politieambtenaren zonder nadere toelichting geen VGB van de AIVD. De NPB weet daar alles van, want wij verlenen veel van hen vervolgens rechtsbijstand.

Nog nooit heeft een korpsbeheerder of korpschef het de moeite waard gevonden zich in het belang van de collega's op de werkvloer over de werkwijze van de AIVD druk te maken. Krijgt zo'n werknemer geen VGB, dan wordt hij simpelweg van zijn vertrouwensfunctie afgehaald en dat is het dan. Toch wel hoogst merkwaardig dat er nu opeens een hoop gedoe ontstaat doordat een aantal hogere managers in hun belangen is geraakt.

Eerder al had de NPB concrete aanwijzingen dat de integriteitscontrole bij de politie niet altijd eenduidig wordt toegepast. Collega's op de werkvloer worden bij het minste of geringste keihard aangepakt en al heel snel naar huis gestuurd. Voor de hogere salarisschalen werkt dat vaak anders: plichtsverzuim wordt toegedekt met de mantel der liefde in de vorm van een schappelijke regeling of in extreme gevallen door een promotie! De huidige aandacht van korpsbeheerders en korpschefs voor de VGB past naadloos in dat patroon. De NPB roept op tot 'gelijke monniken, gelijke kappen'.

Ondertussen gaat de NPB onverdroten verder met het onderzoeken van verschillen in behandeling bij de Nederlandse politie. Het zou de korpsbeheerders en korpschefs die nu de trom roeren in hoge mate sieren als ze zouden beloven in het vervolg meer oog te hebben voor de belangen van de collega's op de werkvloer! Wellicht kunnen ze nog iets opsteken van hun collega's die daar wél oog hebben, want die zijn er gelukkig ook nog.

Gepubliceerd op 17 september 2008 door Dick Harte.

Overname van dit nieuwsbericht is toegestaan, mits met bronvermelding: Nederlandse Politiebond - www.politiebond.nl ©2008.