De Pont stichting
Anri Sala
projectzaal
Long Sorrow
tm 26 oktober 2008
nu te zien | beeldbank
Anri Sala's manier van werken is geworteld in de politieke en sociale
context van zijn vaderland Albanië. Hij maakt rijke, meerduidige
werken met een even sobere als poëtische beeldtaal. De kracht van
Sala's werk huist in de suggestieve, uitgebalanceerde vorm waarin hij
zijn installaties weet te gieten. Hij maakt heel bewust en uitgekiend
gebruik van de mogelijkheden die het medium film biedt. Zijn
camerawerk is veelal statisch, terwijl in zijn meest recente werken
geluid - of het ontbreken van daarvan - een steeds prominentere plaats
inneemt
Long Sorrow, zegt Sala, is als film eerder het resultaat van een
'nogal merkwaardig geconstrueerde situatie, dan van een verhalende
structuur. Het is meer een opeenvolging van situaties, van door een
bepaalde spanning gekleurde momenten, gebaren en muziek die je iets
doen ervaren'. De locatie waar het werk zich afspeelt is het
'Märkische Viertel', een met flats volgebouwd gebied in Noord-Berlijn,
niet ver van de plek waar ooit de Muur stond. Dit stuk Berlijn werd in
de periode 1965-1974 ontwikkeld op basis van een nieuwe visie op het
wonen. Het langste flatgebouw wordt door zijn bewoners 'Lange Jammer'
(Long Sorrow) genoemd. In de film zien we hoe de Amerikaanse 'free
jazz' musicus Jemeel Moondoc improviserend reageert op de stad om hem
heen, terwijl we aanvankelijk alleen een deel van zijn hoofd door het
half geopende raam van een appartement zien. Sala toont ons de musicus
op een wijze die in het midden laat waar hij zich nu precies bevindt,
alsof Moondoc in de ruimte zweeft, zodat de ervaring van geluid en
plaats een 'verlengstuk wordt van de architectuur van de Long Sorrow'.
Tegelijk met deze presentatie is in een van de 'wolhokken' de meest
recente aanwinst van Sala te zien: Title Suspended uit 2007. Deze met
minimale middelen tot stand gebrachte installatie is niet meer dan een
fel verlichte ruimte met op een van de wanden twee in latex
handschoenen gestoken handen van transparante kunsthars die langzaam,
bijna onmerkbaar, met de wijsvingers naar elkaar gericht, over de
lengteas roteren. Een volledige rotatie neemt circa twee minuten in
beslag. Iedere rotatie bestaat uit een neerwaartse en opwaartse fase.
Ondanks de ogenschijnlijke eenvoud is dit een kunstwerk dat al snel
allerlei associaties bij de kijker kan oproepen. Geef u zelf even de
tijd om bij deze Sala stil te staan en begin bijvoorbeeld eens bij het
kunsthistorische oerbeeld van twee naar elkaar wijzende vingers: God
en Adam op het plafond van de Sixtijnse kapel in Rome. Dit is volgens
het Scheppingsverhaal het begin van het menselijk bestaan, dat wij
tegenwoordig langer 'beleven' dan ooit tevoren. De paarse handschoenen
verwijzen wellicht naar de medische wetenschap die dit mede heeft
mogelijk gemaakt, maar de drie loshangende vingers verraden een zekere
machteloosheid en in veel culturen is paars de kleur van de rouw.
Voorpagina English site home algemeen collectie tentoonstellingen
auditorium publicaties pers links
e-mail vulling vulling vulling