Een ziekte heb je niet alleen
Datum: 04 november 2008
Oratie: mw.prof.dr. M. Hagedoorn, 16.15 uur, Academiegebouw,
Broerstraat 5, Groningen
Titel: Een ziekte heb je niet alleen
Leeropdracht: Gezondheidspsychologie, i.h.b. de aanpassing aan
chronische ziekte
Faculteit: Medische Wetenschappen
De diagnose van een levensbedreigende of chronische ziekte wordt door
patiënten en partners soms verwoord als "mijn wereld stortte in", "ik
voelde dat alle kracht uit me verdween" of "waarom ik?". Het lijkt
vanzelfsprekend dat mensen worden overspoeld door emoties, zoals
verdriet, boosheid, en wanhoop, wanneer ze de diagnose te horen
krijgen. Maar hoe gaat het daarna verder met mensen? Hoe past men zich
aan de nieuwe situatie aan, bij wie lukt dit goed en bij wie niet? In
het algemeen blijken mensen over een grote veerkracht te bezitten,
maar dit geldt niet voor iedereen. De steun van dierbaren speelt
daarbij een belangrijke rol. In mijn rede benader ik het aanpassen aan
ziekte vanuit een dyadisch perspectief. Immers, `een ziekte heb je
niet alleen'. Ik ga in op vragen, zoals "Wat zijn de emotionele
gevolgen van ziekte voor patiënten en hun partners", "Welke rol spelen
naasten in het aanpassingsproces van patiënten", "Wat gebeurt er in de
relatie" en "Hoe beïnvloeden patiënten en partners elkaar."
Rijksuniversiteit Groningen